[EXPIV]-Bonus Event (I am) : Missing Piece

.

logosmEntry นี้เป็นส่วนหนึ่งของ Community PIRATE-IV
Entry Bonus-Event : I am

.

Rating : PG
Page : 7 หน้า
Word count : ประมาณ 4,325 คำ
Characters : ราเกซ, ไวแอต
Author’s Note : อยากทำให้ได้มากกว่าเน้ Y v Y นี่ช่างเป็นเดือนแห่งความคับแค้นใจของข้า /โน้ตนี้แม่งไม่ได้เกี่ยวอะไรกับเนื้อเรื่องเลย…

.

.

.

Missing Piece

.

.

Iam001re

.

.

Iam002re

.

.

Iam004re

.

.

Iam005re

.

.

Iam006re

.

.

Iam007re

.

.

Iam008re

.

.

เมื่อข้าได้รู้จักแล้ว ว่าดวงอาทิตย์ที่แท้จริงนั้นสว่างไสวเช่นไร อบอุ่นเพียงใด

ยามที่แสงอาทิตย์ขาดหายไป ข้าจึงยิ่งรู้สึกชัดเจนว่าโลกของข้านั้นได้คงเหลืออยู่แต่เพียงความหนาวเย็นและความมืดมิดเท่านั้น

อย่างไรก็ดี ข้าเคยชินกับมันและเรียนรู้ที่จะกลับมามีชีวิตอยู่ด้วยตัวคนเดียวอีกครั้งได้รวดเร็วอย่างที่เคยเป็นมาตลอด ในบรรดาจุดอ่อนมากมายที่ข้ามีอยู่นั้น การที่สามารถอดทนต่อความเจ็บปวดในใจได้ดีมันได้กลายมาเป็นจุดแข็งที่ทำให้ข้าสามารถมีชีวิตอยู่ต่อมาจนถึงเดี๋ยวนี้ไปเสียแล้ว

ความปรารถนาที่อยากจะล่องเรือออกไปยังท้องทะเลอันกว้างใหญ่ให้ได้ในสักวันนั้น นับวันจะยิ่งกลายเป็นเป้าหมายที่ชัดเจนในใจมากขึ้นทุกที ช่วงเวลาสั้น ๆ ที่ได้อยู่บนเรือของท่านราเกซทำให้ข้าได้รู้ว่าโลกข้างนอกนั้นกว้างใหญ่ยิ่งกว่าที่ข้าคิด พวกเราเคยไปที่ฟินเชอรีด้วยกัน ท้องทะเลของที่นั่นอุดมสมบูรณ์เสียจนดูราวกับว่าเราจะสามารถจับปลาขึ้นมาเท่าไรก็ได้โดยไม่มีวันหมด ผู้คนที่นั่นเป็นมิตรแตกต่างกับริเบอโร่และอียาซเซอร์ที่ข้าเคยอยู่เป็นอย่างมาก จนเมื่อหวนคิดกลับไปแล้ว บางทีฟินเชอรีในตอนนั้นอาจจะเป็นพื้นที่ส่วนหนึ่งของสวรรค์ที่สามารถจับต้องได้ก็เป็นได้

ข้าได้เห็นไข่มุกเม็ดใหญ่ที่สุดก็ตอนที่ไปเยือนที่นั่นเช่นกัน มันส่องประกายสีนวลเมื่อต้องกับแสงแดด ข้าจดจำได้ดีว่าตอนนั้นในใจของข้ารู้สึกตื่นเต้นเพียงใด เมื่ออัญมณีที่กำเนิดขึ้นจากท้องทะเลที่พวกเราต่างหลงใหลนั้นมาอยู่บนมือของข้า ทว่ามือของข้านั้นก็ยังเล็กเกินกว่าที่จะโอบอุ้มสิ่งมีค่านั้นไว้ให้ดีพอ สุดท้ายแล้วข้าจึงส่งมันกลับคืนให้กับท่านราเกซผู้เป็นเจ้าของไป

สิ่งที่ข้าจดจำได้ดียิ่งกว่า คือรอยยิ้มและแววตาของท่านราเกซในขณะที่กำลังจ้องมองไข่มุกเม็ดนั้น มันได้กลายเป็นภาพสำคัญเกี่ยวกับฟินเชอรีที่ฝังลึกอยู่ในความทรงจำของข้ามาตลอดแม้ว่าพวกเราจะอยู่ที่นั่นเพียงช่วงเวลาสั้น ๆ ก็ตาม

ข้าตัดสินใจออกเรือมาด้วยตัวคนเดียวเพราะในใจของข้าใฝ่หาถึงการผจญภัยที่สนุกสนานเช่นครั้งนั้นอยู่เสมอ ทว่าเบื้องลึกในใจข้ายังถามตัวเองอยู่เสมอว่าบนผิวน้ำสีครามอันกว้างใหญ่นี้ ท่านกำลังล่องทะเลอยู่ในที่แห่งใด แล้วพวกเราอาจจะมีโอกาสได้พบกันอีกสักครั้งหรือเปล่า

ในตอนนั้นท่านหลอกให้ข้าไปส่งข่าวที่อียาซเซอร์ และไม่เคยกลับมารับข้าอีกเลย มันเป็นเพราะข้าทะเลาะกับล็อกนาห์ผู้เป็นโบซันของท่านอย่างนั้นหรือ มันเป็นเพราะเขาคอยจ้องจะสังหารข้าในยามที่มีโอกาสอยู่ตลอดเช่นนั้นหรือ

ถ้าอย่างนั้นแล้วทำไมท่านถึงไม่เลือกเก็บ ข้า ไว้ข้างกายแทนที่จะเป็นเขากันเล่า

แม้ข้าจะยังเด็กนัก แต่ข้าก็รู้คำตอบดี มันเป็นเพราะข้ายังอ่อนแอนัก แล้วยังไม่รู้อะไรเกี่ยวกับทะเลหรือการต่อสู้เลยแม้เพียงนิด มันเป็นสิ่งที่ถูกต้องแล้วที่ท่านจะเลือกเก็บโบซันคนนั้นเอาไว้ แล้วปล่อยให้ข้ากลับไปยังที่ ๆ ท่านคิดว่าข้าควรอยู่

แต่ว่าหากไม่ใช่ข้างกายท่านแล้ว จะเป็นที่ใดกันเล่าที่ข้าควรอยู่

.


.

ในคืนเดือนมืดนั้นท้องทะเลจะถูกย้อมด้วยสีดำ

ยามที่ข้าลั่นไกและวาดดาบผ่านลำคอของพวกเขา

ทะเลจะถูกย้อมด้วยสีแดง

ข้ามักจะหลอกลวงพวกเขาด้วยการทำทีว่าเรือของข้าต้องการความช่วยเหลือ หรือแสดงละครว่าใบเรือของข้าพังเสียหาย และตัวข้านั้นก็ลอยเรืออย่างโดดเดี่ยวและอ่อนล้าอยู่กลางทะเลมาหลายวันแล้ว ความที่ข้าออกเรือมาด้วยตัวคนเดียวพวกเรือสินค้าขนาดเล็กจึงมักจะประมาทและมีเมตตาให้ข้าเมื่อแรกเห็น จวบจนวินาทีที่พวกเขาช่วยกันพาร่างของข้าขึ้นเรือนั่นเล่า พวกเขาจึงตระหนักว่าพวกเขาได้ช่วยกันพามัจจุราชขึ้นมาปลิดชีวิตตนถึงถิ่นเสียแล้ว

ข้าไม่เคยชื่นชอบการสังหารผู้คนแต่ก็ไม่เคยรังเกียจ ทุกอย่างเป็นไปตามความเหมาะสมและจำเป็นเสียมากกว่าจะเป็นความนิยมส่วนตัว เรือสินค้าขนาดเล็กมักจะมีลูกเรืออยู่ประมาณห้าถึงสิบคนหรืออาจจะมากกว่านั้นเล็กน้อย หากข้าไม่สังหารพวกเขาเสียให้หมดเสียก่อน ด้วยตัวคนเดียวแล้วข้าคงไม่อาจขนสินค้าหรือสมบัติใด ๆ กลับมาที่เรือของข้าได้ เพราะต้องคอยพะว้าพะวงกับการรับมือพวกเขาไปด้วย

ความเมตตาไม่ทำให้ข้าได้มาซึ่งเงินทองของจำเป็น และโชคดีไม่น้อยที่ข้าสามารถวางความเมตตานั้นทิ้งไว้บนชายฝั่งได้ชั่วคราว เพื่อที่จะได้ออกมาทำงานที่แท้จริงของข้าในท้องทะเล

หลังจากที่ข้าตวัดดาบบั่นคอเหยื่อรายสุดท้ายของเรือลำนั้นให้ร่วงล้มลงไป ท้องทะเลก็กลับมาเงียบสงัดอีกครั้ง ผืนน้ำสีดำที่เจือด้วยเลือดแดงไม่ยินดียินร้ายกับตัวตนของข้าที่ปรากฏขึ้นกลางทะเล ในด้านหนึ่งมันทำให้ข้ารู้สึกปลอดภัยที่ไม่มีใครที่อยู่เคียงข้างข้าในเวลานี้ ไม่มีใครเลยที่ได้มองเห็นตัวตนที่ถูกฉาบด้วยสีดำของข้า แต่ในอีกด้านหนึ่ง มันก็กลับกลายเป็นความเดียวดายที่เจ็บปวดด้วยเช่นกัน

หลายปีที่ออกทะเลมา ข้าไม่เคยได้พบการผจญภัยที่ข้าเคยใฝ่ฝันถึงอีกเลย มันทำให้ข้านึกสงสัยอยู่ตลอดว่าเหตุใดเมื่อข้ากลับไปยังฟินเชอรีอีกครั้ง ข้ากลับไม่รู้สึกสนุกสนานหรือมีความสุขมากเท่าในครั้งนั้นที่ข้าได้ไปเยือนที่นั่นพร้อมกับท่านราเกซ หรือว่าความสุขนั้นมันคงจะเป็นสิ่งที่สามารถเกิดขึ้นได้เพียงครั้งเดียวในช่วงชีวิตหนึ่ง

และข้าได้สูญเสียมันไปตลอดกาลแล้วเช่นนั้นหรือ

ระหว่างที่ข้านั่งพักลงที่กราบเรือและครุ่นคิดถึงเรื่องนั้น เรืออีกลำหนึ่งก็ปรากฏขึ้นเบื้องหน้าอยู่ห่างออกไปทางเส้นขอบฟ้า มันแล่นผ่านคลื่นน้ำอย่างเงียบเชียบจนทำให้ข้านึกสงสัยว่าใครกันที่รู้จักกระแสน้ำและควบคุมเรือได้เชี่ยวชาญเพียงนั้น และที่สงสัยยิ่งกว่า คือเรือลำนั้นจะมีสมบัติให้เก็บเกี่ยวอยู่มากน้อยเพียงใด

ทว่าเมื่อมันแล่นเข้ามาใกล้เข้า ข้ากลับได้พบความจริงที่น่าพรั่นพรึง มันทำให้ข้าต้องรีบบรรจุกระสุนลงในปืนยาวคู่ใจ แต่ด้วยความร้อนรนทำให้กระสุนหลุดจากมือของข้าไปก่อนที่จะใส่มันลงปากกระบอกปืนได้สำเร็จ แล้วเมื่อข้าเงยหน้าขึ้นมาอีกครั้ง มัจจุราชที่แท้จริงก็ได้จ่อปืนเล็งมาที่ศีรษะของข้าเสียแล้ว

“…อย่าขยับ” เสียงนั้นพูดอย่างนุ่มนวลทว่าแฝงด้วยความรู้สึกเยือกเย็น ‘จีโน่ แองเจโลนี่’ ผู้ยืนอยู่บนเรืออีกลำมองตรงมาที่ข้า ในความมืดนั้นข้ามองเห็นอะไรไม่ชัดนัก แต่รู้สึกได้ว่าสายตาที่มองตรงมานั้นเจือปนไปด้วยความสงสัย

พื้นเรือที่ข้าเหยียบอยู่ เต็มไปด้วยซากศพและเลือดของลูกเรือ ขณะที่พื้นเรือซึ่งเขาเหยียบอยู่เต็มไปด้วยร่างไร้วิญญาณของพวกโจรสลัดนอกรีต บรรยากาศเงียบเชียบชั่วอึดใจในขณะนั้นได้ตอบคำถามที่เขากำลังสงสัย

ใช่ ข้าอยู่ ‘ที่นี่’ คนเดียว

และเขาก็เช่นกัน

จีโน่เป็นคนแปลก เขามักจะวางท่าสุขุม ดูรักสันโดษ แต่ยามที่มีคนเข้าหาเขาก็ไม่ผลักไสออก และในขณะเดียวกันนั้นก็ดูรักสนุกและขี้เบื่ออย่างร้ายกาจ โชคดีเหลือเกินที่วันนั้นจีโน่ไม่ได้ฝังกระสุนลงในศีรษะของข้า และเหตุผลที่เขาไม่ทำก็คือ “…..” แน่นอนว่าเขาไม่มีวันตอบคำถามที่เขาไม่อยากตอบ

ในวันนั้นเขาช่วยข้าขนของจากเรือสินค้ากลับลงเรือตัวเอง พวกเราแล่นเรือกลับเข้าหาฝั่งด้วยกัน ข้ายอมสารภาพกับเขาว่าข้าเป็นโจรสลัดเพราะหลักฐานมันเห็นอยู่เต็มตา และเขาเองก็สารภาพออกมาว่าเขาหาใช่ประชาชนผู้รักความยุติธรรมเสียจนต้องปรี่ออกทะเลมาไล่ฆ่าโจรสลัดไม่ เพียงแต่สนุกกับการได้ลองฝีมือการต่อสู้ของตนกับพวกโจรสลัดตัวจริงเท่านั้น

และความฝันของเขาคือการได้ออกไปยังทะเลอันกว้างใหญ่ ท่องเที่ยวไปทั่วทุกที่โดยไม่ต้องห่วงใยหรือกังวลสิ่งใด และต่อสู้กับโจรสลัดทุกหมู่เหล่าเพื่อที่จะได้ชื่อว่าเก่งที่สุดในท้องทะเล

ความฝันแบบเด็ก ๆ เช่นนั้นมันทำให้เขามีท่าทีขัดเขินอยู่บ้างเมื่อเริ่มต้นเล่า ข้าจึงแสร้งบอกไปว่าสิ่งนั้นก็เป็นความฝันของข้าเช่นกัน ทั้งที่แท้จริงแล้วการพุ่งเข้าต่อสู้กับพวกโจรสลัดตัวเป้งนั้นมันไม่เคยอยู่ในหัวของข้าแม้แต่น้อย เดรญ่า ชามาลแห่งแดนใต้ก็โหดเหี้ยม ดัสกี้ไบรน์แห่งแดนตะวันตกก็บ้าคลั่ง ใครคิดอยากไปต่อสู้กับพวกมันด้วยตัวคนเดียวแปลว่าเจ้าคนนั้นมันคงจะต้องเป็นบ้าไปแล้วแน่ ๆ

นั่นคงเป็นครั้งเดียวที่ข้าหลอกเขาได้สำเร็จ เขาถึงได้ยอมเล่าความฝันของตัวเองออกมาเสียหมดเปลือก และนั่นก็ทำให้ข้าได้รู้ว่า เจ้าคนบ้าคนนั้นมันได้มายืนอยู่ตรงเบื้องหน้าของข้าแล้วนี่เอง

ข้าไม่เคยนับถือเทพเจ้าหรือเชื่อถือในพระเจ้า ทว่าสำหรับคำว่าโชคชะตานั้นมันออกจะมีเค้าลางที่น่าเชื่อถืออยู่บ้าง แม้จะหาเหตุผลต่าง ๆ นานามาอ้าง แต่ท้ายที่สุดแล้วลึกในใจข้าก็ยังเชื่อว่าการที่ได้พบกับจีโน่นั้นเป็นโชคชะตา

ยิ่งได้รู้ว่าจีโน่นั้นไม่ยอมออกทะเลเพราะห่วงครอบครัวและงานที่บ้านทั้งที่มีความฝันอันยิ่งใหญ่อยู่ในใจ มันยิ่งทำให้ข้ารู้สึกเหมือนว่าเขากำลังถูกคุมขังไว้ในกรงจนไม่อาจเอื้อมถึงสิ่งที่ต้องการที่สุดได้ และมันก็ทำให้ข้ายิ่งอยากดึงเขาออกมาให้หลุดพ้นจากพันธนาการ เพื่อที่จะให้เขามาอยู่เคียงข้างข้า

ข้าต้องการมีเขาอยู่เคียงข้าง เป็นทั้งสหาย เป็นทั้งคู่ชีวิต

มันจะเป็นไปได้หรือเปล่า หาก ‘ที่นี่’ …บนท้องทะเลแห่งนี้…จะมีข้ากับเขาที่ร่วมต่อสู้ไปด้วยกัน

.


.

“ยังไม่ล้มเลิกความตั้งใจที่จะให้ข้าขึ้นเรือของเจ้าอีกหรือ” จีโน่เอ่ยถามขึ้นมาด้วยน้ำเสียงเหนื่อยหน่าย ขณะแกว่งแก้วเหล้าในมือไปมา “ฝีมือดาบข้าก็เหนือกว่า การคุมเรือข้าก็เหนือกว่า เจ้ามีดีเพียงแค่เรื่องยิงปืน ที่แม้แต่มดไต่อยู่บนยอดเสากระโดงเจ้าก็ยังยิงโดน…แต่แค่นั้นกลับคิดจะมาวางตัวเป็นนายของข้า ลากข้าขึ้นเรือลำจิ๋วของเจ้าไปด้วยกัน มันจะไม่เพ้อฝันไปหน่อยหรือ”

“เอ่อ…” ข้าพยายามจะหาจุดที่พอจะเถียงได้ แต่ไม่มี เลยได้แต่ทำหน้าจ๋อยใส่คนที่นั่งบ่นยาวอยู่ข้าง ๆ อย่างขอความเห็นใจ

“อีกอย่าง ข้าก็มีธุรกิจของทางบ้านที่ต้องรับผิดชอบด้วย ขืนทิ้งทุกอย่างไปล่องทะเลเล่นพ่อข้าคงอกแตกตายพอดี” เขาสำทับ ดวงตาสีน้ำตาลอ่อนเหลือบมองมาที่ข้าอย่างเฉยเมยเหมือนทุกครั้ง

ข้าจึงได้แต่โน้มเข้าไปซบตรงบ่าของเขา วิธีอ้อนที่จีโน่มักจะบ่นว่ามันทำให้ข้าดูอ่อนแอและไม่เอาไหนกว่าเดิม แต่ถ้ามองจากมุมของข้าล่ะก็บางครั้งมันก็ใช้ได้ผล โดยเฉพาะในเวลาที่เขากำลังเมา…แต่ก็แค่บางครั้งน่ะนะ

“ …ใจเจ้าก็ไม่ได้อยากเป็นพ่อค้าตามพ่อไม่ใช่หรือวะ ไหนว่าอยากลองสู้รบกับโจรสลัดทุกลำเรือ ฆ่าทุกคนที่ขวางทางเพื่อเป็นที่หนึ่ง แล้วครอบครองทุกตารางนิ้วในทะเลที่ย่างกรายไปถึงไง” ข้าย้ำเตือนให้เขาจำได้ถึงความฝันที่เขาเคยเล่าให้ข้าฟัง ถึงจะน่าสงสัยอยู่ก็เถอะว่าทำไมลูกพ่อค้าธรรมดาถึงได้มีความฝันพรรค์นี้ได้ แต่ช่างปะไร…

“ ไอ้อยากน่ะมันก็อยากอยู่ แต่มันเป็นไปไม่ได้…”

“ …แต่ข้า…อยากออกทะเลไปด้วยกันกับเจ้านี่หว่า” ข้าสารภาพออกไปตามตรง ดูเหมือนฤทธิ์เหล้าจะทำให้ความปากแข็งของข้าพลอยอ่อนลงไปด้วย วินาทีนั้นหัวใจของข้าก็เต้นแรงขึ้นมาราวกับเพิ่งหลุดสารภาพรักออกไป แต่ข้าเถียงกับตัวเองว่าไม่ใช่ ข้าเพียงต้องการสหายที่เชื่อใจได้เพื่อออกเดินทางไปด้วยกันเท่านั้น แค่นั้นจริง ๆ …

ระหว่างนั้นเขานิ่งเงียบไป แต่สุดท้ายก็ขำออกมาเบา ๆ ในลำคอ น้ำเสียงคล้ายเวลาที่เขานึกเรื่องสนุกขึ้นมาได้หรืออะไรทำนองนั้น ข้าเลยผละออกจากบ่าของเขาแล้วเงยหน้าขึ้นมอง ลมที่พัดผ่านทางช่องหน้าต่างเข้ามาทำให้เส้นผมสีน้ำตาลที่ถูกตัดสั้นของเขาพริ้วไปตามลม แววตาที่หรี่ลงระหว่างยิ้มทำให้เขาดูคล้ายสุนัขจิ้งจอกจอมเจ้าเล่ห์ที่แปลงกายลงมาหลอกลวงพวกมนุษย์หน้าโง่

“ยกให้ข้าเป็นกัปตันสิ แล้วข้าจะลองคิดดูอีกทีก็ได้”

ในตอนนั้นมนุษย์หน้าโง่เช่นข้าทำหน้าแบบไหนออกไปกันนะ บางทีอาจจะเป็นสีหน้าลังเลครุ่นคิด หรืออาจจะเผลอยิ้มออกไปเหมือนเด็ก ๆ ก็เป็นได้

จีโน่ส่งสายตามองกลับมาด้วยรอยยิ้มที่ดูนิ่งลง ข้าไม่ทันได้เอ่ยคำตอบรับออกไป เจ้าหนุ่มตรงหน้ามันก็คว้าขวดเหล้ามาเทใส่บนศีรษะของข้าเสียก่อน น้ำสีอำพันเย็นเฉียบไหลผ่านเส้นผม ใบหน้า ลงมายังเสื้อเชิ้ตที่สวมอยู่ ความเย็นมันทำให้ข้าชะงักนิ่งไปเหมือนโดนตบเรียกสติ แต่ทันทีที่คิดแบบนั้นมือของจีโน่ก็ตบเข้าที่แก้มของข้าจริง ๆ แม้จะไม่แรงนักแต่ก็เจ็บอยู่ไม่น้อย พร้อม ๆ กับสติของข้าที่โดนเรียกกลับมานั่งประจำที่

“ …ทำหน้าลังเลอะไรกันวะ ไหนว่าอยากมีอิสระในการเดินทางไง ถ้ายอมให้คนอื่นเป็นกัปตันเรือแทนเจ้าได้ง่าย ๆ ก็อย่าใฝ่ฝันถึงคำว่าอิสระเลยว่ะ” จีโน่พูดแล้วยกเหล้าก้นขวดขึ้นดื่มจนหมด “…เจ้านี่มันไม่เหมาะกับการเป็นกัปตันจริงๆนั่นแหละ”

ข้าหลุบตาลงหนีสายตาของเขา รู้สึกราวกับเด็กที่อวดอ้างว่าตนเป็นฮีโร่ต่อหน้าเด็กผู้หญิงแล้วถูกจับได้คาหนังคาเขา “ …ข้าก็พอรู้ตัว…ใจข้ามันใฝ่หานายมากกว่าจะอยากเป็นนายคนอื่น” ชั่วครู่ที่พูดเรื่องนี้ขึ้นมา ในใจของข้านึกถึงท่านราเกซ มันทำให้ข้าเผลอทำสีหน้าเจ็บปวดออกไป “ก็ข้าไม่เคยเป็นนายคนนี่หว่า ไม่รู้ว่ามันต้องทำตัวยังไง…”

“แล้วเจ้าก็ดันเป็นประเภทชอบไล่ตามคนที่ไม่เห็นค่าของเจ้าด้วยนะ ทั้งกับนายของเจ้าในอดีต ทั้งกับข้า…”

ข้าเมามากเสียจนจำไม่ได้เสียแล้วว่าหลังจากประโยคนั้นจีโน่หัวเราะออกมาแล้วพูดอะไรต่ออีก แต่ข้าจำได้แม่นยำว่าหลังจากนั้นเพียงไม่ถึงเดือน ‘เรือเอกจีโน่ แองเจโลนี่’ ก็พาเพื่อนทหารมาจับข้าส่งไปเข้าคุกที่เชวาเรีย

ความทรงจำช่วงนั้นมันสับสนไปหมด ทั้งหัวใจและดวงตาของข้ามันถูกความแค้นบดบังจนมืดบอด ความทรงจำดี ๆ ที่เคยมีร่วมกันมันกลายเป็นดาบที่ทิ่มแทงข้าซ้ำ ๆ ทุกช่วงลมหายใจ ระหว่างที่ทหารกำลังพันธนาการข้าด้วยโซ่ตรวน ข้าแผดเสียงเรียกชื่อของเขา…คนที่เคยได้รับความรักจากข้า ในตอนนี้เขาได้รับไปแม้กระทั่งความเคียดแค้นจากก้นบึ้งหัวใจของข้าด้วยเช่นกัน

หลังคำสบถสุดท้ายเงียบลง ข้าได้แต่นึกโทษตัวเอง นึกถึงสายตาสุดท้ายของจีโน่ก่อนที่เขาจะเดินออกไปจากคุกแห่งนี้ มันว่างเปล่ากว่าครั้งไหน ๆ ที่ข้าเคยได้มองสบดวงตาของเขา ใจหนึ่ง…ข้านึกสงสัยอยู่ตลอดว่าความฝันที่จีโน่เล่าให้ข้าฟังนั้นมันเป็นความจริงหรือไม่ หรือเขาเพียงแค่จงใจทำให้ข้ารู้สึกสนิทใจด้วย เพียงเพื่อที่จะได้สืบว่าโจรสลัดผู้โดดเดี่ยวเช่นข้านั้นแท้จริงแล้วมีสายสัมพันธ์ใด ๆ ที่พอจะเป็นเบาะแสโยงไปถึงโจรสลัดบนเรือใหญ่หรือไม่เท่านั้น

แต่อย่างที่ข้าบอกว่าจีโน่นั้นออกจะเป็นคนแปลก ๆ อยู่สักหน่อย ในคืนก่อนวันประหาร เขาเดินตรงกลับเข้ามาในคุกอีกครั้ง ข้าไม่อยากแม้แต่จะเงยขึ้นมองหน้าของเขา แต่เพราะเสียงหัวเราะแบบนั้น เสียงหัวเราะที่ฟังดูคล้ายนึกเรื่องสนุก ๆ ขึ้นมาได้และกำลังอยากเล่าให้ข้าฟัง ข้าถึงได้ยอมเงยหน้าขึ้นมามองเขาอีกครั้ง

“ข้อเสนอวันนั้น ที่เจ้าเคยบอกว่าจะยอมให้ข้าเป็นกัปตันเรือ…ข้าจะรับไว้ก็ได้” เขายิ้ม รอยยิ้มที่ดูแปลกไปกว่าทุกทีมันทำให้ข้าประหลาดใจ ในรอยยิ้มนั้นดูเหมือนจะมีแววของเจ้าจิ้งจอกตัวเดิมอยู่ และในขณะเดียวกันนั่นก็เป็นสีหน้าที่ดูคล้ายจะมีความโล่งใจที่สามารถตัดสินใจบางอย่างได้แล้วเจืออยู่

“รู้ไหม คนอย่างข้า…ถ้าคิดจะขึ้นเป็นราชาจริง ๆ มันง่ายยิ่งกว่าพลิกฝ่ามือเสียอีก ข้าไม่ใจอ่อนเหมือนเจ้า มีความทะเยอทะยานอย่างที่เจ้าไม่มีแม้แต่เศษเสี้ยว” จีโน่ยกมือข้างหนึ่งขึ้นจับซี่กรงไว้ จนดูคล้ายเป็นเขาเองที่กำลังถูกคุมขัง “แต่แบบนั้นมันไม่สนุกเลยสักนิด…”

“…เจ้าอยากจะพูดอะไรกันแน่” ข้าตวัดเสียงใส่เขา เพราะไม่เหลือสติที่จะเข้าใจคำพูดอ้อมค้อมพวกนั้นอีกแล้ว

“ข้าบอกว่ามันไม่สนุก…ถ้าข้าจะเป็นคนทำมันด้วยตัวเอง” เขายิ้ม คราวนี้แววตากลับมองข้าอย่างอ่อนโยนยิ่งกว่าครั้งไหน ๆ “…สู้ขึ้นไปอยู่บนสวรรค์ แล้วมองดูคนอ่อนแอเช่นเจ้าวิ่งพล่านดิ้นรนอยู่ในทะเลที่จะกลายเป็นดั่งขุมนรก…มันสนุกกว่ากันเยอะ”

ข้ามองเขาอย่างไม่เข้าใจ แต่รู้ได้ชัดว่านั่นคือคำบอกลา “เจ้าคิดจะทำอะไร จีโน่…”

“เจ้ามีสิ่งที่อยากได้ตั้งมากมายไม่ใช่หรือ ดูสิว่าการที่เจ้าไล่ตามข้ามา…ข้าที่ไม่ได้สนใจจะให้คุณค่าอะไรกับตัวเจ้า มันทำให้เจ้าต้องอยู่ในสภาพแบบไหนกัน” เขาพูดแล้วผละมือออกจากลูกกรงที่เคยกักขังเขาไว้ กวาดสายตาไปรอบห้องขัง “สักวันเจ้าก็จะเหนื่อยเสียเอง วิ่งไล่ตามต่อไปไม่ไหว แล้วก็สิ้นหวัง…”

จีโน่ไม่ฟังคำถามของข้า ไม่ฟังคำทัดทานอะไรเลย เขาเดินกลับไปทางประตูทางออกจากคุก ที่ ๆ ข้าไม่อาจตามไปได้

“คนที่เจ้าควรจะไปอยู่เคียงข้าง คือคนที่ให้คุณค่ากับเจ้ามากกว่าสิ่งอื่นใดไม่ใช่หรือ อย่างเช่น…” เขาชะงักฝีเท้า มองเพดานต่ำเตี้ยของคุกอย่างครุ่นคิด “เจ้าเคยเล่าให้ข้าฟังนี่นะ…เรื่องตอนที่เจ้าไปฟอร์มอสต้า ใช้เวลาไปนั่งโม้กับไอ้เด็กคนหนึ่งไว้ว่าเจ้าจะเป็นโจรสลัดผู้ยิ่งใหญ่ให้ได้ แล้วไอ้เด็กนั่นก็ดันเชื่อสนิทใจ ทั้งที่เจ้าก็ตัวคนเดียว…มีอยู่ก็เพียงแค่เรือลำเล็กๆเท่านั้นเอง”

จีโน่หันกลับมายิ้มให้ข้าอีกครั้ง คราวนี้รอยยิ้มของเขาเปลี่ยนไปอีก มันกลายเป็นความรู้สึกสดชื่นและโล่งใจ “คนแบบนั้นไม่ใช่หรือที่ควรได้รับเกียรติให้เป็นคนสำคัญของเจ้า เป็นคนที่เจ้าควรคว้าไว้ใกล้ตัว…”

ครั้งสุดท้ายที่ข้าได้เห็นหน้าเขา คือตอนที่เขาขึ้นไปบนหลังคาของอาคารใกล้ลานประหาร

“ตำแหน่งกัปตันแห่งบลูไวเปอร์ ข้ายกให้เจ้า”

อันที่จริงแล้วข้าไม่ได้เห็นหน้าของเขา

มีเพียงกระสุนปืนที่ยิงลงมานัดแล้วนัดเล่า กับเสียงระเบิดเท่านั้นที่ดังขึ้นมา

“จงให้ค่าแต่เพียงคนที่ยอมมอบชีวิตให้เจ้าเท่านั้น”

ข้าวิ่งหนีออกมาท่ามกลางความชุลมุนและกลุ่มควันที่คละคลุ้งไปทั่ว

“ดิ้นรนเหมือนหนูติดจั่นจนกว่าจะได้ของที่เจ้าต้องการมาไว้ในมือ”

ข้าวิ่งหนีออกมาจากที่นั่น…

“ทำให้ข้าสนุกกว่านี้หน่อยสิ…ลูก้า”

ไม่ได้เหลียวหลังกลับไปมอง

ร่างของจีโน่ที่ร่วงหล่นลงมา

หลังจากที่ทหารคนหนึ่งลั่นกระสุนใส่เขา

.


.

คำพูดของจีโน่กลายเป็นสิ่งที่คอยกำหนดชะตาชีวิตของข้าหลังจากนั้น

ช่วงเวลาที่กำลังรักษาตัวจากบาดแผล ข้ารู้สึกเหมือนตกอยู่ในขุมนรกอย่างที่เขาได้สาปข้าไว้ ร่างกายอ่อนล้าเกินกว่าที่จะขยับตัว หัวใจหลุดหายไปจนรู้สึกโหวงในอก หมอโยฮันที่ช่วยข้าไว้และรักษาบาดแผลให้ ดูเหมือนจะเยียวยาข้าได้เพียงแค่ร่างกายเท่านั้น

ถ้าเพียงแค่ข้ารู้จักที่จะร้องไห้ออกมาได้ง่าย ๆ ในยามที่เสียใจ บางทีคงไม่ต้องรู้สึกเจ็บปวดมากเท่านี้

ข้ามุ่งหน้าไปกลับยังฟอร์มอสต้าด้วยความรู้สึกว่างเปล่า มีเด็กคนหนึ่งรอข้าอยู่ที่นั่นเพราะข้าบอกให้เขารอ สักวัน…เมื่อเขาเติบโตและแข็งแกร่งขึ้น ข้าจะกลับไปรับเขา เพื่อที่จะได้ออกทะเลไปด้วยกัน ข้าเคยพูดกับเขาแบบนั้น

แต่นั่นเป็นเพียงคำลวง เหมือนดั่งที่ข้าเคยหลอกลวงทุกคน

ตอนนี้ข้าเพียงกลับไปตามคำสั่งของจีโน่ผู้เป็นกัปตันแห่งบลูไวเปอร์ตัวจริงเท่านั้น

ทว่าตอนที่ไวแอตหันกลับมาเห็นหน้าข้า เจ้าหนูนั่นมองราวกับไม่เชื่อสายตา ดูเหมือนว่ามันจะได้ข่าวมาว่าข้าถูกประหารที่เชวาเรียไปเสียแล้ว ยิ่งทำให้ข้านึกสงสัยนักว่าในเมื่อรู้แบบนั้นแล้วทำไมมันจึงยังรอข้าอยู่

ข้า…มีอะไรให้เจ้าคาดหวัง มีคุณค่าอะไรให้เจ้าต้องรอคอย ถ้าเจ้าได้รู้จักข้าให้ดีกว่านี้ ถ้าเจ้าได้รู้ว่าตัวข้านั้นอ่อนแอและไม่เอาไหนแค่ไหน…เจ้าจะยังรอคอยที่จะได้อยู่เคียงข้างข้าเช่นตอนนี้หรือเปล่า

แต่ในช่วงเวลาที่ข้ากำลังคิดแบบนั้นนั่นเอง ไอ้หนูนั่นมันก็ร้องไห้โฮขึ้นมาทำเอาข้าต้องรีบตรงเข้าไปกอดไว้ แล้วขณะที่กอดร่างเล็ก ๆ นั้นไว้ข้าก็กลับหยุดคิดสิ้นทุกสิ่งอย่าง สองมือเล็ก ๆ ที่โอบกอดข้ากลับมามันทำให้ข้าไม่สนใจอีกแล้วว่าจะเป็นคำสาปของใครหรืออุดมการณ์แบบไหนที่ทำให้ข้าต้องมายืนอยู่ตรงนี้ ไม่สนอีกแล้วว่าเส้นทางข้างหน้าจะน่าหวาดหวั่นเพียงไร หรือจะต้องสูญเสียอะไรบ้าง

ข้าต้องเข้มแข็ง

เพราะมีเพียงเด็กคนนี้ที่จะร้องไห้ออกมา ยามที่พบว่าข้ายังมีชีวิตอยู่

มีเพียงเด็กคนนี้ที่คิดจะไล่ตามข้ามาจนถึงที่สุด

ข้าจำได้ดี ว่าเจ้าหนูนี่อยากออกไปเห็นท้องทะเลอันกว้างใหญ่นี้ยิ่งกว่าใคร และนั่นทำให้ข้าตัดสินใจที่จะพาเขาไป คำสัญญานี้แม้ไม่ได้เอ่ยออกมา แต่ข้าตั้งมั่นกับตัวเองว่ามันจะไม่มีวันกลายเป็นคำหลอกลวงไปอีก สิ่งนี้ได้กลายมาเป็นเจตนารมณ์ของข้าโดยแท้จริง ไม่ใช่เพียงแค่เจตนารมณ์ที่จีโน่ได้ฝากฝังเอาไว้เท่านั้น

ข้า…จะต้องคว้ามงกุฏมาสวม และก้าวขึ้นไปนั่งบนบัลลังค์ เพื่อให้ไวแอตได้เห็นว่าคนที่เขายอมมอบชีวิตให้นั้นแข็งแกร่งเพียงใด

 .


 .

หลังจากนั้นและตลอดมา

ข้าคือ…ลูก้า โมโรนี่ กัปตันของกลุ่มโจรสลัดบลูไวเปอร์

ข้าจะคว้าทุกอย่างมาไว้ในมือ เพื่อก้าวขึ้นเป็น ‘ราชาโจรสลัด’

ต้องเป็นผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดให้ได้

เพื่อที่ ‘แผ่นหลัง’ ของข้าจะได้มีคุณค่ามากพอ

ที่จะให้เด็กคนนั้นได้ไล่ตาม

.

.

.

Posted in EXPIV | Leave a comment

[EXPIV]-Sub event (Thanks-Giving RoyalNavy) : Pirate Ideology

.

logosmEntry นี้เป็นส่วนหนึ่งของ Community PIRATE-IV

logo1
Sub-Event : Thanks-Giving RoyalNavy

.

Rating : PG
Word count : ประมาณ 3,297 คำ
Characters : เอไลจาห์ ฟลอเรนติน เลอรอย, อาร์เธน รีกัส โรซาเลส, คริสเตน คาร์โล, ไวแอต
Author’s Note : ขอบคุณทหารทุกท่านที่มาโรลกัน แม้จะจบไม่ค่อยสวยสักรูทเลย แต่ก็ที่เขียนออกมานี่ก็รู้สึกว่าได้ข้อสรุปที่ดีออกมาบ้างล่ะนะ OTZ /มั้ง /กราบ

.

.

.

Pirate Ideology

.

.

Eliyah Florentin Leroy

.

ครั้งหนึ่ง พวกเขาเคยนั่งลงข้างกันแล้วเริ่มต้นบทสนทนา ตั้งแต่เรื่องรสชาติของขนมปังและแฮมที่ผลิตในเชวาเรีย ไปจนถึงอุดมการณ์ซึ่งเป็นสิ่งนำทางชีวิต

อันที่จริงแล้วควรจะพูดว่านั่นเป็นความอยากรู้อยากเห็นที่ลูก้ามีต่อเลอรอยเพียงฝ่ายเดียว สิ่งที่อีกฝ่ายแสดงออกให้เขาเห็นทั้งทางการกระทำและคำพูด มันกระตุ้นความสนใจของเขาได้เหมือนดั่งแมลงกลางคืนที่พุ่งเข้าหาแสงสว่าง ไม่ว่าอุดมการณ์ที่เด็กหนุ่มมีอยู่นี้จะเริ่มหยั่งรากและแผ่กิ่งก้านขึ้นมาจากสิ่งใด แต่เขาก็ต้องยอมรับว่าทหารตัวเล็ก ๆ คนนี้ช่างกล้าหาญที่ตัดสินใจสร้างอุดมการณ์ที่ยิ่งใหญ่เกินตัว แล้วปล่อยไว้ให้มันเติบโตขึ้นในหัวใจของตนเองเช่นนั้น

การฉกฉวยทรัพย์สินบริสุทธิ์ของคนอื่นไปนั้นเป็นเรื่องที่ไม่ถูกต้อง ความลุ่มหลงต่อเสียงกระซิบของปีศาจแห่งความโลภทำให้บางคนกล้าช่วงชิงชีวิตของผู้อื่นและกลายร่างเป็นคนบาปที่ไม่เกรงกลัวต่อเงื้อมมือมัจจุราชจากนรก ขณะเดียวกันแม้พระผู้เป็นเจ้ากู่ก้องร้องตะโกนให้พวกเขาหยุด แต่ก็หาได้มีใครรับฟังไม่

อยากกำจัดคนชั่วช้าพวกนั้นออกไปให้หมด

ถ้ากำจัดพวกมันออกไปได้ก็คงดี

คราวนี้ท้องทะเลคงสามารถกลับมาสงบสุขได้อีกครั้ง

แม้อุดมการณ์นั้นจะเป็นปฏิปักษ์ต่อตัวเขาซึ่งเป็นโจรสลัดโดยตรง ลูก้าก็ยังรับฟังด้วยความชื่นชมจากใจจริง ทว่าลึกลงในใจก็ยังอดนึกสงสัยไม่ได้ว่าความศรัทธาของเลอรอยที่มีต่ออุดมการณ์นี้นั้นจะนำพาให้ทหารหนุ่มเดินทางไปยังที่แห่งใดต่อไป

ตั้งแต่เกิด ชีวิตของลูก้าก็จมปลักอยู่ในเงามืดมาตลอดทั้งโดยตั้งใจและไม่ได้ตั้งใจ เขารู้ดีว่าในความมืดนั้นยังมีปีศาจอีกมากมายที่ทหารของราชาเช่นเลอรอยอาจไม่เคยได้รู้จัก ความชั่วไม่มีวันหมดไปตราบเท่าที่มนุษย์ยังคงเป็นมนุษย์ ไม่ว่าจะเป็นทะเลหรือผืนดินก็ไม่มีวันสุขสงบลงได้ด้วยความดีที่เหล่าเทวดาใฝ่หา

วันหนึ่งเลอรอยจะได้รู้ว่าความชั่วเท่านั้นที่จะสามารถเอาชนะความชั่วด้วยกันได้

แล้วเมื่อถึงตอนนั้นทหารหนุ่มคนนี้ที่เขาเพิ่งได้รู้จักจะแปรเปลี่ยนไปเพียงใด

เขาทั้งอยากรู้และไม่อยากรู้

ครั้งสุดท้ายที่เขาได้พบเลอรอย คือตอนที่เขาถูกนำตัวขึ้นไปยังลานประหารของเชวาเรีย

เขามองเห็นว่าเลอรอยอยู่ที่นั่นและเลอรอยก็มองเห็นเขา ในสภาพที่เขาถูกคุมขังไว้ในโซ่ตรวนของคนบาป ส่วนเลอรอยนั้นอยู่ในเครื่องแบบทหารสีน้ำเงินอันศักดิ์สิทธิ์และเปี่ยมด้วยเกียรติยศ

ลูก้าไม่อาจจินตนาการได้ว่าทหารหนุ่มผู้ให้สัตย์สาบานอย่างแท้จริงต่อราชวงศ์และราชนาวีจะรู้สึกอย่างไรในยามที่พบว่าสหายคนหนึ่งซึ่งเคยแลกเปลี่ยนอุดมการณ์ซึ่งกันและกันบนโต๊ะอาหาร แท้จริงคือโจรสลัดโฉดชั่ว พวกที่ตนอยากกำจัดออกไปจากโลกใบนี้เสียยิ่งกว่าอะไร

อุดมการณ์ของลูก้าที่ต้องการจะเดินทางไปทุก ๆ ที่ได้อย่างอิสระเสรีนั้นเป็นความจริงจริงกึ่งหนึ่ง ส่วนอีกครึ่งที่เขาไม่ได้บอก…คือเขาต้องการเงินที่ใช้สำหรับเดินทางและดำรงชีวิต และเพื่อให้ได้มาซึ่งเงินตราและของมีค่าเหล่านั้น เขาก็ได้ช่วงชิงชีวิตของคนบริสุทธ์มาแล้วมากมาย จนกระทั่งถูกจับกุมและถูส่งขึ้นลานประหารในวันนี้

ตอนนี้ดวงตาของเลอรอยกำลังมองมาที่เขาด้วยความรู้สึกแบบไหนนั้น

…เขาทั้งอยากรู้และไม่อยากรู้

.

.

.

Aten Regas Rosales

.

พวกเขาเล่นละครกันนิดหน่อย

หลังจากรอดตายจากลานประหารมาได้ ลูก้าก็ไม่ได้ทำตัวเป็นโจรกระจอกตัวคนเดียวเที่ยวไล่ฆ่าและปล้นเงินจากเรือเล็กเช่นเดิมอีกแล้ว ทะเลพัดพาเขาไปไกลจากจุดที่เคยยืนอยู่อย่างมาก ในตอนนี้…เขากลายเป็นกัปตันเรือโจรสลัดที่มีชื่อเสียงที่สุดในฟินเชอรี แน่นอนว่าแม้จะไม่ใช่ชื่อเสียงที่ดีนัก แต่ในฐานะโจรสลัดแล้วมันเกือบจะเรียกได้ว่าเป็นจุดสูงสุดของชีวิต หรืออย่างน้อยก็สูงกว่าที่ผ่านมา

เขาได้พบกับเลอรอยอีกครั้ง ทางนั้นแสร้งทำเป็นจำเขาไม่ได้ เขาเองก็แสร้งทำในแบบเดียวกัน ลูก้าไม่ได้คาดหวังอะไรนัก นอกจากความรู้สึกสนุกที่อยากรู้ว่าอีกฝ่ายจะเล่นไม้ไหนกับเขา

แต่ลึก ๆ แล้ว เขาเองก็คงจะยังอยากได้คำตอบ

คำตอบ ที่เขาเคยทั้งอยากรู้และไม่อยากรู้เมื่อในอดีต

จนวันหนึ่งเมื่อเลอรอยส่งจดหมายมาถึงเขา และเชิญเขากับเพื่อนคนสำคัญไปร่วมงานเลี้ยงของราชนาวี เขาไม่คิดปฏิเสธคำเชิญนี้แม้แต่น้อย เพราะนี่คืองานที่ทหารจะเข้ามารวมตัวกันเป็นจำนวนมากและยังเปิดให้คนนอกสามารถเข้าร่วมได้ด้วย มันไม่มีโอกาสไหนอีกแล้วที่จะสืบข่าวจากฝ่ายทหารได้ดีกว่านี้

ทว่าลูก้าก็ยังเชื่ออยู่ว่าเลอรอยอาจจะคิดเล่นลูกไม้อะไรสักอย่างกับเขา และดูเหมือนว่ามันจะเป็นเช่นนั้นจริง ๆ

พวกเขาอยู่ในงาน แล้วจู่ ๆ เลอรอยก็พานาวาเอกอาร์เธนเข้ามาหา แม้จะคุมสีหน้าไว้ได้ แต่ในใจของลูก้ากลับเต็มไปด้วยความตื่นตระหนก ที่น่าขันกว่านั้นคือเขาไม่ได้เตรียมตัวที่จะมาพบอาร์เธนเลยแม้แต่น้อย แถมก่อนหน้านี้ไม่นานเขาดันไปรู้ข้อมูลของอาร์เธนมาจากสายข่าวในมาอินยาร์ด ทำให้หลุดเรียกชื่อของอาร์เธนไปในทันทีโดยไม่รู้ว่าคนทั่วไปจะเรียกอาร์เธนด้วยฉายา ‘แบล็คบัคคาร่า’

มันจึงกลายเป็นสิ่งที่ยืนยันได้ทันทีว่าตัวเขาเองไม่ใช่คนทั่วไปอย่างปากว่า แต่ต้องเป็นใครสักคนที่สนใจมากพอที่จะสืบข่าวและทำให้รู้จักใบหน้าและชื่อที่แท้จริงของแบล็กบัคคาร่าได้ ซึ่งกลุ่มคนที่ว่านั้นก็คงหนีไม่พ้น ‘พวกโจรสลัด’ นั่นเอง

แต่ช่างปะไร ใช่ว่าเขาจะสนใจการปิดบังตัวเองนักหนา

ที่เขาต้องการคือการเปิดเผยตัว และเจรจากับนายทหารทั้งคู่ซึ่งหน้าต่างหาก

เขาไม่รู้จักอาร์เธน และรู้จักเลอรอยเพียงแค่ช่วงเวลาหนึ่งซึ่งก็เป็นเวลาที่ห่างไกลจากตอนนี้มากแล้ว ตอนนี้เขาต้องการรู้ว่าตัวตนของทั้งคู่เป็นยังไง รวมไปถึงสิ่งที่พวกเขายึดถือไว้ในใจ ไวแอตปรามเขาไว้ด้วยสายตาเพราะมันเสี่ยงเกินไปที่จะเปิดเผยตัวกลางดงทหาร แต่สุดท้ายแล้วเขาก็เลือกที่จะเปิดเผยตัวอยู่ดี

เพราะละครได้จบลงไปนานแล้ว ตั้งแต่ตอนที่เลอรอยเชิญพวกเขามาที่นี่ และไม่ได้ปิดบังอีกต่อไปว่าตนคือ ‘นาวาโท’ เลอรอย รวมทั้งการที่เลอรอยบอกกับอาร์เธนว่าพวกเขาเป็นคนคุมท่าเรือ ทั้งที่เขาเคยบอกไปแล้วว่าพวกเขาเป็นเพียงคนทำงานรับจ้างทั่วไป หากเลอรอยไม่ได้รู้ถึงตัวตนที่แท้จริงของพวกเขาอยู่ก่อนแล้วก็คงไม่ได้เอ่ยปากบอกอาร์เธนไปเช่นนั้น

หากต้องการที่จะจับกุม ในตอนนี้ทั้งสองจะส่งสัญญาณให้ทหารคนอื่น ๆ รู้ตัว และเข้ามาจับกุมเขากับไวแอตเมื่อไรก็ได้

ถึงแม้การจับกุมจะไม่ได้เกิดขึ้น แต่การพยายามที่จะเจรจาดูเหมือนจะไม่เป็นผลเช่นกัน อาร์เธนหลีกเลี่ยงที่จะพูดถึงอุดมการณ์ของตัวเอง ทั้งที่ตัวเองเป็นคนสร้าง ‘ทะเลเลือด’ ซึ่งเห็นได้ชัดว่าต้องเป็นการลงมือทำด้วยอุดมการณ์บางอย่างมากกว่าจะเป็นเพียงการลงมือตามคำสั่ง ส่วนเลอรอยเองก็วางท่าเฉยต่อการสนทนา

ลูก้าเริ่มคิดไม่ออกว่าพวกเขามาทำอะไรที่นี่ ตรงนี้…หรือเลอรอยเพียงแค่สนุกกับการที่จะได้กระชากหน้ากากของเขาต่อหน้าแบล็กบาคาร่า โดยที่ไม่รู้ว่าเขาตั้งใจที่จะถอดหน้ากากอยู่แล้วกันแน่

ไม่ว่าความจริงจะเป็นอย่างไร แต่คนที่ตัดสินใจได้แน่วแน่กว่าเขาคือไวแอต ไอ้หนุ่มนั่นลุกขึ้นและจบบทสนทนาอย่างไม่สนใจใครทั้งนั้น ลูก้าพอจะรู้ได้ว่าไวแอตเองก็คงไม่อยากเห็นกัปตันของตนตะเกียดตะกายข้ามกำแพงเพื่อจะไปจับมือกับราชนาวีแบบที่กำลังพยายามอยู่นี้

นั่นทำให้ลูก้ารู้สึกละอายอยู่ลึก ๆ แต่ก็รู้ดีมาตลอดว่าไวแอตเป็นผู้นำในแบบที่ต่างจากตน เขาโอนอ่อนตามทุกคน เลือกที่จะใช้ทุกวิถีทางที่จะไปให้ถึงเป้าหมายและไม่สนใจเรื่องศักดิ์ศรีมากนัก แต่ไวแอตมักจะตัดสินใจอย่างเถรตรง น้อยครั้งที่จะยอมก้มหัวให้ใคร และหลายครั้งก็เลือกที่จะใช้ไม้แข็งกับคนอื่น ๆ

อาร์เธนอาจจะไม่สนุกกับการสนทนานัก และเขาก็ไม่รู้ว่าเลอรอยจะได้ในสิ่งที่ต้องการหรือเปล่าสำหรับการเชิญพวกเขามาในครั้งนี้ ดูเหมือนละครฉากนี้จะจบลงแบบไม่ค่อยสวยเท่าไร

แต่ไม่ว่าอย่างไรครั้งนี้ลูก้าก็เลือกที่จะเชื่อและเป็นฝ่ายเดินตามหลังไวแอตออกไปอยู่ดี

.

.

.

Christain  Carlo

.

อุดมการณ์

ในบรรดาปัจจัยทุกอย่างที่มนุษย์มี อุดมการณ์เป็นสิ่งที่ใช้จูงใจคนได้น้อยที่สุดเมื่อเทียบกับเงินตราหรือความรักตัวกลัวตาย แต่ในขณะเดียวกัน หากมันได้ฝังลึกลงในใจของผู้คนแล้ว มันก็จะกลายเป็นแรงจูงใจที่มีความมั่นคงเสียยิ่งกว่าอะไรด้วยเช่นกัน

โชคดีที่ฟินเชอรีเปิดทางให้ลูก้าได้ใช้ทั้งสามอย่าง

เขามีพันธมิตรที่เชื่อในอุดมการณ์ของเขา อุดมการณ์ที่เขาอวดอ้างว่าแม้จะเขียนด้วยคำว่า ‘ยึดอำนาจ’ แต่มีความหมายถึงชีวิตที่ปลอดภัยขึ้นของประชาชน ขณะที่โจรสลัดก็ได้ผลประโยชน์ตามที่อยากได้ทุกผู้ทุกหมู่เหล่า และฟินเชอรีก็จะสงบสุขมากขึ้นหลังจากที่ยุคสมัยของผู้ปกครองเดิมได้ผ่านพ้นไป

อันที่จริงแล้วเขาเองก็ไม่แน่ใจนักว่านั่นคืออุดมการณ์ของตัวเองโดยแท้จริงหรือเปล่า อาจจะมีความจริงใจของเขาปนอยู่สักกึ่งหนึ่งก็ได้ แต่ส่วนที่เหลือในใจนั้นล้วนเต็มไปด้วยความต้องการที่จะครอบครองฟินเชอรีเอาไว้ในมือของตนเท่านั้น

‘อุดมการณ์’ ที่อยู่ในใจของเขา ไม่ว่ามันจะมีอยู่จริงหรือไม่ แต่สุดท้ายผลลัพธ์ก็เหมือนกัน คือมันสามารถกลายเป็นสิ่งที่สามารถปูทางให้เขาไปยังเป้าหมายที่ต้องการได้สำเร็จในที่สุด เพราะงั้นใครจะสนใจว่านักหนาว่ามันจะจริงหรือไม่จริง ขอเพียงทุกอย่างเป็นไปตามเป้าหมาย หากผู้คนจะมองว่าเขาเป็นโจรสลัดผู้มากอุดมการณ์ แล้วทำให้ทหารจะลดความกระเหี้ยนกระหือรือที่จะกำจัดพวกเขาลงไปได้ ก็นับได้ว่ามันเป็นหนทางที่ไม่เลวอยู่เหมือนกัน

ลูก้าเล่าให้คาร์โลฟังถึงอุดมการณ์ครั้งใหม่ของเขา คราวนี้ไม่ใช่เพียงฟินเชอรีแต่จะเป็นทั่วทั้งทวีป

มันจะเป็นยังไงกันเล่า หากทะเลทั่วทั้งทวีปอยู่ในการปกครองของโจรสลัดที่ไม่โหดเหี้ยมเกินไปนักดังเช่นที่เคยเกิดขึ้นมาแล้วในฟินเชอรี ทหารและโจรสลัด…แทนที่ทั้งสองฝ่ายจะต้องเหน็ดเหนื่อยและสูญเสียบุคลากรที่สำคัญไป สู้ร่วมมือกันแล้วเสาะหาผลประโยชน์ร่วมกันให้ได้แบบนั้นไม่ดีกว่าหรือ

แม้ลูก้าจะชี้แนวไปในทางนั้น แต่หาใช่ว่าเขาจะมั่นใจนักว่าคาร์โลหรือทหารจะยอมร่วมมือด้วย แต่อย่างน้อยที่สุด…หากคำพูดของเขาสามารถทำให้ทางทหารรู้สึกว่าบลูไวเปอร์นั้นเป็นมิตรและไม่อันตรายได้ เท่านั้นก็ถือว่าเขาได้บรรลุเป้าหมายที่ต้องการแล้ว

ทว่าเมื่อเวลาผ่านไป แล้วคาร์โลได้ย้ำถามกับเขาอีกครั้งว่า เป้าหมายดั้งเดิมที่เคยคุยกันไว้นั้น ยังคงไม่เปลี่ยนไปใช่หรือเปล่า เรื่องที่เขาจะยังคงต้องการครอบครองท้องทะเลทั้งหมด และดูแลปกครองผืนน้ำให้สงบสุขภายใต้เงาธงของเขา นั่นทำให้ลูก้าตระหนักได้ว่าอีกฝ่ายอาจจะต้องการร่วมมือกับเขาจริง ๆ ก็ได้

‘เชื่อได้หรือ’ หลายครั้งที่เขาถามตัวเองแบบนั้น

ตั้งแต่ไหนแต่ไรลูก้าก็ไม่เคยนึกอยากเชื่อใจพวกทหารเรือ โดยเฉพาะหลังจากที่เขาถูกจีโน่หักหลังและส่งเข้าคุกเมื่อหลายปีก่อน ไหนจะอุดมการณ์จอมปลอมของเขา…นั่นสามารถทำให้คาร์โลเชื่อและยอมร่วมมือได้จริงๆน่ะหรือ

จะยังไงก็ช่าง ครั้งนี้ก็ไม่ต่างจากการยึดครองฟินเชอรี คนอื่นจะมองภาพของเขาเป็นยังไงก็ช่างถ้ามันจะทำให้เขาไปถึงเป้าหมายได้…

เท่านั้นก็พอ เท่านั้นก็เพียงพอแล้ว

แต่ไม่รู้ว่าทำไม เขากลับเดือดดาลนักในตอนที่คาร์โลพูดว่าจะทำเพื่อประโยชน์สุขของชาวเชวาเรียเท่านั้น

หลังงานราชนาวีผ่านพ้นไป เขานัดพบกับคริสเตน คาร์โล (หรือที่บางครั้งที่เขาเรียกเล่น ๆ ว่าซีซี) บนหลังคาของอาคารหนึ่งในเชวาเรีย อากาศหนาวเย็นช่วงปลายปีทำให้ขาของเขาที่กำลังก้าวขึ้นบันไดไปบนหลังคานั้นแข็งจนแทบขยับไม่ได้

แต่เมื่อขึ้นไปถึงและได้นั่งลงคุยกัน ลูก้ากลับรู้สึกอุ่นใจขึ้น จากการเล่นละครฉากแล้วฉากเล่าในงานที่เต็มไปด้วยทหารและชนชั้นสูงซึ่งเขาไม่คุ้นเคยด้วย ความรู้สึกที่ได้กลับมาพบคาร์โลอีกครั้งจึงทำให้เขารู้สึกคล้ายการได้กลับมาพบเพื่อนเก่า และในบางครั้งก็เป็นความรู้สึกที่คล้ายกับช่วงเวลาที่เขาได้พบกับจีโน่เมื่อในอดีต

ความรู้สึกที่ทั้งวางใจและไม่วางใจเกิดขึ้นพร้อม ๆ กัน ต่อหน้าคาร์โล เขาเล่นละครได้ไม่เก่งนักและอึดอัดที่จะต้องทำ บางครั้งลูก้าก็สงสัยเหลือเกินว่ามันเป็นแผนของคาร์โลเองหรือเปล่าที่ทำให้เขารู้สึกแบบนี้

‘สหายร่วมอุดมการณ์’ พวกเขาจะสามารถเป็นเช่นนั้นได้จริง ๆ หรือ

“ข้าทำเพื่อแผ่นดินเท่านั้นหากสิ่งใดเป็นผลประโยชน์ต่อเชวาเรีย…” คาร์โลเอ่ยคำพูดด้วยท่าทีผ่อนคลาย “หรือจริงๆข้าอาจทำเพื่อตนเองก็ได้”

“…อย่างไรหรือ ที่ว่าทำเพื่อตัวเอง”

“… ข้อมูลของข้าไม่เปิดเผยนัก” คาร์โลพูดพร้อมรอยยิ้ม โดยไม่ได้ให้คำตอบ

“ข้าจะไม่ยุ่งเรื่องส่วนตัว แต่ข้าขอถามสักอย่าง… ” เขามองนายทหารที่นั่งอยู่เคียงข้าง “ก่อนนี้ที่เจ้าพูดว่า ‘เพื่อเชวาเรีย’ มันติดใจข้านัก..นั่นแปลว่าเจ้าใส่ใจเพียงเชวาเรีย หรือตั้งใจจะดูแลคนทั้งทวีปกันแน่ คาร์โล”

ลูก้าอดไม่ได้ที่จะต้องถามกลับไป ที่ผ่านมาเขามักจะพูดถึงการยึดครองทวีปทั้งทวีป แล้วก็คิดว่าคาร์โลจะต้องการสร้างประโยชน์สุขให้กับคนทั้งทวีปแกรนด์เกรทด้วยเช่นกัน แต่สุดท้ายแล้วมันไม่ใช่แบบนั้นหรือ

เพื่อประโยชน์สุขของเชวาเรีย…ที่ผ่านมาพวกมีอันจะกินในเชวาเรียยังมีความสุขกันไม่มากพอหรือ แล้วพื้นที่อื่นเล่า…หากคาร์โลใส่ใจเพียงเชวาเรียตั้งแต่แรก เขาเองก็คงไม่…

‘ไม่’ อะไร ลูก้าฉุกใจที่ตัวเองคิดแบบนั้น

ข้า…คิดจะร่วมมือโดยแท้จริงงั้นหรือ

ทำไมข้าต้องโกรธด้วยที่คาร์โลตั้งใจคุ้มครองแต่เพียงเมืองหลวง

“ข้าเพียงทำตามหน้าที่รักษาสมดุลย์ที่ควรจะเป็น…หากสิ่งใดไม่เกี่ยวกับเชวาเรียเหตุใดข้าจึงต้องใส่ใจ…” คาร์โลตอบกลับมา ในขณะเดียวกันก็มีแววสงสัยในดวงตา

ที่คาร์โลพูดมาก็ถูก ดูเหมือนจะเป็นตัวเขาเองที่ลืมไปแล้วว่าขอบเขตหน้าที่ของอีกฝ่ายซึ่งถูกย้ายมาประจำการที่นี่คืออะไร ดังนั้นเขาจึงคลายความไม่พอใจในอกลง และความรู้สึกนั้นกลับกลายเป็นความคาใจในสิ่งที่เกิดขึ้นกับตัวเองแทนเสียแล้ว

“ทำไม เจ้าสนใจคนทั้งทวีป ความสงบสุข อย่างงั้นน่ะรึ” คาร์โลถามเขา ดูคล้ายจะนึกขันและมีความไม่แน่ใจอยู่ในที

ลูก้านึกไม่ออกว่าทำไมคนเลวเช่นเขามาอยู่ตรงนี้ และมีความรู้สึกแบบนี้เกิดขึ้นได้ หลังจากนึกทบทวนอยู่นานว่ามันเป็นเพราะเขาหลอกตัวเองให้เล่นละครจนมันกลายเป็นตัวตนของเขาไปจริง ๆ หรือว่าเป็นคาร์โลที่ล่อหลอกเขาจนเขาแปรเปลี่ยนไปกันแน่

แต่ในที่สุดเมื่อถอยออกมามองดูให้ดีแล้ว ลูก้าก็ได้พบคำตอบที่ออกจะน่าหัวเราะอยู่สักหน่อย มันเป็นเรื่องของนิสัยพื้นฐานของเขานั่นเอง ไอ้ความหวงของ ความต้องการเป็นเจ้าเข้าเจ้าของ…ซึ่งเป็นสิ่งที่สร้างปัญหาให้เขาเสมอ

ถ้าพื้นที่ทั่วทวีปกลายเป็น ‘ของ ๆ เขา’ แล้ว เขาย่อมต้องอยากดูแลให้มันสงบสุขได้ เหมือนอย่างที่เขาทำกับฟินเชอรี มันก็เท่านั้นเอง

นั่นเองคือเหตุผลที่เขาโกรธ

“…อย่างข้านี่ถือเป็นเพื่อนของเจ้าไหมวะ” จู่ ๆ เขาก็ถามออกไป

“หาความสัมพันธ์ไม่ดีพอป่านนี้ข้าคงไม่มานั่งนับดาวหนาวๆกับเจ้าแบบนี้หรอก อาจจะดีเกินควรเสียด้วย”

“…งั้นข้าเลิกแล้ว”

“เลิกอะไรรึ”

“…เลิกปีนกำแพงเจ้าเพื่อมองหาผลประโยชน์น่ะสิวะ” ลูก้าทำหน้าหน่าย ๆ ก่อนจะพูดต่อ “…ถึงเวลาแล้วเจ้าจะเลือกข้างไหนก็ช่างเถอะ ข้าดันปักใจเชื่อเอาเองไปแล้ว ว่าสุดท้ายแล้วเจ้าคงเลือกทางที่ดีที่สุดสำหรับคนส่วนรวม”

…เพราะงั้น…ไม่ว่าเส้นทางเดินของเรามันจะบรรจบกันได้ในสักวันหรือเปล่า

แต่ข้าก็พอใจที่ผู้บังคับบัญชาฝ่ายทหารคือเจ้าว่ะ..

เขาดันเผลอคิดไปแล้วว่าหากวันหนึ่งเขาสามารถครอบครองผืนน้ำได้ทั้งหมด และบนผืนดินมีชายคนนี้คอยดูแล แม้จะเป็นเพียงในส่วนของเชวาเรีย อะไร ๆ มันจะดีกว่าตอนนี้แค่ไหน

เขาให้ทั้งความรักและความโกรธต่อพื้นที่ที่ตนต้องการครอบครองไปแล้ว มันอาจทำให้เขากระดากอายนิดหน่อยที่จะให้ข้อสรุปกับตัวเอง แต่บางที นี่อาจจะเป็นอุดมการณ์ของเขาเองจริง ๆ ก็ได้

โจรสลัดเช่นเขาไม่ได้คิดอยากจะทำเพื่อใครคนอื่น มันไม่ใช่อุดมการณ์ที่สวยหรูเกินตัว แต่เป็นเพียงเพราะว่าหากผืนน้ำทั้งหมดได้กลายเป็น ‘ของ ๆ เขา’ โดยแท้จริงแล้ว เขาก็คิดแต่จะดูแลมันให้ดีที่สุดให้ได้ เท่านั้นเอง

.

.

.

.

Posted in EXPIV | Leave a comment

[RP] Side Story : Shining Stars

.

Entry นี้เป็นส่วนหนึ่งของ Community ‘Rising Pirates
Rating : PG13
Word count : ประมาณ 6,209 คำ
Characters : ไวแอต, รีส อาร์โทรี่, โรเซน เอียรี่ และ สายสืบของบลูไวเปอร์

.

.

Shining Stars

.

.

มันเป็นเรื่องที่ยากเกินไปหากจะให้เด็กที่เติบโตจากมุมมืดของเกรสติโอ้พอร์ตเช่นเขาแยกแยะว่าสิ่งใดคือของเน่าเหม็นและสิ่งใดคือสิ่งที่สวยงาม ภายใต้เงามืดดำจากหลังคาของเพิงเล็ก ๆ ที่เขาอาศัยอยู่ในตรอกระหว่างอาคารกับแม่ นั่นเป็นด้านหลังของร้านอาหารใหญ่ในเกรสติโอ้พอร์ต ที่ ๆ เขาใช้หาอาหารมาประทังชีวิตในวัยเด็ก แม้ว่าเจ้าของร้านจะเป็นตาแก่พุงพลุ้ยที่พูดจากรรโชกโฮกฮาก แต่จนถึงตอนนี้ลูก้าก็ยังนึกขอบคุณอยู่เสมอที่เจ้าของร้านยอมให้พื้นที่หลังร้านเป็นที่ซุกหัวนอนของพวกเขา และไม่ว่าอะไรถ้าเขาจะค้นอาหารจากถังขยะไปกินต่อเมื่อเขาจัดการทุกอย่างอย่างเรียบร้อยไม่ให้หกเลอะเทอะออกมานอกถัง

หากทำตัวเป็นหนูท่อที่ดีพวกเขาก็จะมีอาหารดี ๆ กว่าที่คนจรในพื้นที่อื่นของเกรสติโอ้ได้กิน หากแขกในร้านไม่กินอย่างตะกละตะกลามเกินไป มันก็จะยังเหลือมาถึงพวกเขาบ้าง

เมื่อเขาเติบโตขึ้นจนพอจะเดินไปไหนมาไหนได้เอง มันประจวบเหมาะกับช่วงที่อาการของแม่แย่ลงพอดี เขาพยายามหางานในเกรสติโอ้ทำ แต่เขาตัวเล็กและแรงน้อยเกินกว่าจะมีใครยอมให้งาน นอกจากซ่องแห่งหนึ่งที่เพิ่งได้รับออเดอร์จากลูกค้าให้หาเด็กผู้ชายให้เศรษฐีคนหนึ่งพอดี

นั่นเป็นงานแรกในชีวิตของเขา ลูก้าได้รับคำแนะนำให้เสพฝิ่นให้เต็มที่ รู้จักเตรียมร่างกายของตัวเองให้พร้อมก่อนจะต้องรับแรงราคะของแขก แต่มันยากเกินไป ร่างกายของเขายังเล็กมากจนดูเหมือนสิ่งที่ทำไปไม่มีอะไรที่ช่วยเขาได้เลย ในค่ำคืนแรกเขาร้องครวญไม่หยุดแต่ดูเหมือนลูกค้าจะชอบใจมากที่เป็นอย่างนั้น

แม้จะนึกย้อนกลับไปแล้ว เขาก็ยังทั้งโกรธแค้นทั้งขอบคุณเจ้าของซ่องแห่งนั้น นางแบ่งเงินจากงานแรกให้เขาไม่มากนัก แสร้งทำทีเป็นว่าต้องหักค่าห้อง ค่าโน่นนี่ แต่ในท้ายที่สุดแล้วมันก็เป็นเงินที่เยอะมากแล้วสำหรับเขาที่ไม่เคยจับเงินก้อนใหญ่มาก่อน เงินก้อนนั้นเขาแบ่งไปซื้ออาหารดี ๆ ซื้อยาให้แม่…ยาซึ่งเขาเพิ่งมารู้ในภายหลังว่ามันไม่สามารถช่วยอะไรแม่ของเขาได้เลย และจ่ายค่าคุ้มครองให้กับนักเลงที่คุมพื้นที่ที่แม่กับเขาอยู่อาศัย

อาจจะฟังดูบ้าสำหรับคนนอก แต่สำหรับเขาในตอนนั้นมันเป็นความทรงจำที่ดีครั้งหนึ่งในวัยเด็กขณะที่เขาอาศัยอยู่ในเกรสติโอ้พอร์ต เขาทำงาน เขาได้เงินจำนวนมากกลับมา พอมีแรงลุกออกไปเดินได้เขาก็ซื้อของกินกลับมาทานกับแม่มากมาย มีผลไม้รสหวานที่เขาชอบด้วย เมื่อเขาจูบบนชิ้นขนมปังที่ยังอุ่นแล้วจึงหยิบป้อนให้แม่ แม่ของเขาที่ไม่ยอมทานอะไรมาหลายวันก็ยอมทานขนมปังชิ้นนั้นไปในที่สุด แม่ยอมทานผลไม้ที่เขาป้อนให้ แม้ว่านางจะไม่ได้เอ่ยคำพูดอะไรเลย แต่เพียงเท่านั้นมันก็ทำให้เขารู้สึกหัวใจพองโต และคิดว่าทุกสิ่งที่ได้ทำลงไปมันเป็นเรื่องที่ดีแล้ว แม้เมื่อนึกย้อนกลับไปมันจะไม่ใช่ความทรงจำที่ทำให้เขายิ้มออก แต่อย่างน้อยมันก็ไม่ได้เลวร้ายมากเสียจนไม่กล้าที่จะนึกถึงอีก

เกรสติโอ้พอร์ตในความทรงจำของเขามันดำมืด โหดเหี้ยม ชวนให้เจ็บปวดทุกครั้งที่นึกถึง แต่ในความมืดทึบนั้นเขายังคงจดจำแสงสะท้อนประกายจากหินก้อนเล็ก ๆ ในมือตน และความอุ่นของขนมปังที่แบ่งกันทานกับแม่ได้ดี สิ่งเหล่านั้นเยียวยาตัวตนของเขามาตลอด มันทำให้เขาเข้มแข็งมากพอที่จะไม่จมหายไปในโคลนตมยามที่สายฝนสีดำสาดลงบนเมืองแห่งนี้

ลูก้ามีลูกแก้วสองสามอันที่เก็บได้จากในเมือง เขาชอบมันมากเพราะเมื่อส่องกับแสงแล้วมันจะเงาวาวและส่องประกายออกมา แต่ครั้งหนึ่งเขาเคยได้รับอัญมณีชิ้นเล็ก ๆ มาจากแขก มันเป็นสีขาวโปร่งใส ทว่าเมื่อส่องกับแสงแดดมันกลับมาประกายระยิบระยับหลากสีออกมา มันกลายเป็นของสำคัญที่เขาหวงแหนยิ่งกว่าลูกแก้วพวกนั้น ด้วยความรู้สึกของเด็กคนหนึ่งที่ไม่เคยออกไปเห็นโลกภายนอกแล้ว การที่ได้รู้ว่ามีหินที่สวยงามขนาดนี้อยู่ในโลกข้างนอก มันกระตุ้นความอยากรู้อยากเห็นของเขาไม่น้อยทีเดียว

หลังจากนั้นเขามักจะมองออกไปยังโลกภายนอกบ่อยขึ้น

มองออกไปยังท้องทะเล

ที่ ๆ เรือทุกลำแล่นห่างไกลออกไปจากสายตาของเขา

ทั้งหมดนั้นทำให้ในวัยเด็กลูก้ามีสิ่งที่เขารู้สึกว่าสวยงามอยู่ไม่น้อย สิ่งหนึ่งคือแม่ผู้เคยให้ความรักกับเขาก่อนที่นางจะหยุดนิ่งลงและกลายเป็นก้อนหินราวกับโดนคำสาปเพราะโรคทางสมอง อีกสิ่งคือท้องทะเลกว้างใหญ่ที่เขาพยายามจะเอื้อมไปให้ถึง และสิ่งสุดท้ายคือก้อนหินที่เป็นประกายวาววับที่ผู้คนเรียกว่าอัญมณี

เขาชอบมันมาตลอด มากพอ ๆ กับความรักที่มีให้ปืนในช่วงหลัง เขามักจะเก็บพวกชิ้นใหญ่ ๆ ที่สวยงามแยกไว้ในกล่องอย่างดี ส่วนพวกชิ้นเล็ก ๆ ที่เป็นเศษพลอยซึ่งขายไม่ได้ราคาอะไรนักเขาใส่รวมไว้ในขวดโหลขนาดพอดีมือ บางครั้งแม้ว่าจะโตเป็นผู้ใหญ่แล้วเขาก็ยังชอบที่จะยกทั้งโหลขึ้นส่องกับแสง มองดูประกายหลายสีสันที่สะท้อนออกมา มันเป็นความสุขเล็ก ๆ ของเขา เป็นสิ่งที่ย้ำเตือนเขาถึงความสวยงามของโลกใบนี้

เมื่อเวลาผ่านไป เขาได้พบกับลูกเรือหลายคนที่เชื่อถือในตัวเขา ยอมเดินตามอุดมการณ์ของเขาด้วยเหตุผลที่แตกต่างกัน ที่ผ่านมาลูก้าไม่เคยเป็นใครมาก่อน…เขาไม่เคยเป็นคนสำคัญของใครเลย เขาใช้ชีวิตวัยเด็กไปกับการเอาตัวรอด เดินเรือด้วยความรู้สึกที่อยากจะมองเห็นทางข้างหน้า เขารักโลกกว้างและมีหัวใจที่ต้องการการผจญภัย แต่เงามืดของเกรสติโอ้พอร์ตยังไล่หลังเขามา เขารู้ว่าในด้านหนึ่งผู้คนนั้นโหดร้าย พวกเขาสามารถเอาเปรียบเด็กตัวเล็ก ๆ ได้อย่างไม่รู้สึกผิด พวกเขาโยนเศษอาหารให้คนจรเหมือนหมูหมาเพราะอยากกำจัดเศษอาหารพวกนั้นทิ้งมากกว่าให้ด้วยเมตตา พวกเขาสามารถฆ่าคนที่ขัดใจตนได้ง่ายดายตามอารมณ์ พวกผู้ใหญ่ที่หน้าฉากเป็นคนดีแสนดีแต่ในวันหนึ่งก็อาจเลือกที่จะทำสิ่งชั่วช้าได้เพื่อตอบสนองความต้องการของตน

เขาย่อมรู้ดีเพราะแม้แต่ตัวของเขาเองก็มีด้านที่ถูกสีดำทาฉาบไว้เช่นนั้นอยู่

โดยไม่รู้ตัว นั่นกลายเป็นเหตุผลที่เรือของเขาไม่เคยมีใครอื่นนอกจากตัวเขาเอง ลูก้าหวาดกลัวเกินไปที่จะมีเพื่อนร่วมทาง หากพบคนจากเรืออื่นเขาสามารถตัดสินใจสังหารได้ง่ายดาย แต่หากเป็นเพื่อนที่ร่วมเดินทางด้วยกันมา บางทีมันคงต้องใช้เวลาชั่วครู่ในการคิดว่าอีกฝ่ายเป็นมิตรหรือศัตรูกันแน่ เพียงชั่วครู่ที่หยุดคิดนั้นมันอาจทำให้เขาตาย ชั่วครู่ที่เขาหลับตานอนหลับด้วยความวางใจ มันอาจทำให้ความฝันและชีวิตของเขาจบลง

ผิดกับตอนนี้ที่เขามีลูกเรือมากมายอยู่บนเรือลำเดียวกัน

มันทำให้เขารู้สึกเหมือนเดินทางมาไกลมาก ไกลเสียจนเขามองกลับไปก็ยังไม่เห็นชายฝั่งของอดีต แม้เงามืดจากเกรสติโอ้พอร์ตจะยังเกาะกุมทั้งหัวใจและตัวตนของเขา แต่แสงสว่าง…ที่เป็นประกายระยิบระยับนั้น ดูเหมือนมันจะยิ่งส่องสว่างสวยงามขึ้นทุกที เหมือนกับเศษพลอยหลากสีในขวดโหลที่มารวมตัวกัน

หลังจากที่เขากลายเป็นเจ้าแห่งน่านน้ำแทนดัสกี้ไบรน์เจ้าแห่งน่านน้ำรอนโดรีคนเดิม งานของเขาดูผ่อนคลายลงมาก ไม่ต้องเตรียมตัวเคร่งเครียดกับสงครามหรือแผนการ แม้จะยุ่งกับการบริหารงานด้านอื่นมากขึ้นแต่ในด้านของจิตใจก็ได้ลดความตึงเครียดลงไปได้เยอะ ในช่วงเวลาหลังจากนั้นเขาเริ่มสะสมอัญมณีมากขึ้น โดยเฉพาะที่เป็นสีน้ำเงินเข้มอย่างเช่นไพลิน สีเดียวกับสัญลักษณ์ของบลูไวเปอร์ คราวนี้เขาไม่ได้เก็บมันไว้เพื่อดูเอง แต่เขาตั้งใจที่จะมอบมันให้คนอื่น

“ไอ้หนู มานี่สิ เอาไอ้นี่ไปทำเป็นแหวนให้หน่อย แหวนสำหรับผู้ชายนะ…” เขาส่งห่อผ้าที่บรรจุไพลินเม็ดงามชิ้นหนึ่งให้ไวแอต “เอาแบบที่เจ้าเห็นว่าเท่แล้วกัน”

ไวแอตคิดว่าเขาคงอยากทำแหวนให้ใครสักคน บางทีอาจจะเป็นคนที่ชอบ เด็กหนุ่ม ๆ ที่เขาโปรดปรานอยู่ในช่วงนั้น แต่เขาแกล้งบอกว่าเป็นสาวน่ารัก ใสซื่อ แล้วก็เอาจริงเอาจังมากอย่างเห็นแล้วอดเอ็นดูไม่ได้ แถมยังกินเก่งด้วย ไอ้หนูมันก็เชื่ออีก เจ้าหนุ่มทำหน้าเหรอหรา ถามโน่นถามนี่นิดหน่อย แต่สุดท้ายก็ไปทำตามคำสั่ง

แต่แหวนก็คือแหวน…มันมีความหมายของมันอยู่

“…แหวนนี่ใครเขาให้คนอื่นแบบซี้ซั๊วะกันบ้างวะ” ลูก้าบ่นนิดหน่อยเรื่องที่ไวแอตเชื่อว่าเขาจะเอาแหวนไปให้คนอื่น ระหว่างที่ค่อย ๆ สวมแหวนให้ที่นิ้วกลางข้างซ้ายของอีกฝ่าย ต้องยอมรับว่ามันทำให้เขาตื่นเต้นไม่ต่างจากสวมให้ที่นิ้วนาง แต่ขืนหลุดท่าทางประหม่าออกมาเดี๋ยวก็เสียฟอร์มหมดน่ะสิ

“…แทนความศรัทธาที่ข้ามีต่อเจ้านะ ไวแอต” เขาบอกอย่างสงบกับไอ้หนุ่มที่ยังทำหน้าเหวออยู่กับสิ่งที่เกิดขึ้น แน่นอนว่ามันเป็นตัวแทนของความเชื่อใจและศรัทธาอย่างที่เขาว่า ไม่ใช่เพียงในวันนี้ แต่ยังหมายถึงอนาคตข้างหน้าด้วย

อีกนัยหนึ่งซึ่งเป็นเรื่องยากที่เขาจะอธิบายต่อเจ้าตัว มันเป็นเสมือนสัญลักษณ์ของคำสาบานของเขาที่จะซื่อสัตย์ต่ออีกฝ่ายเพียงคนเดียว ซื่อสัตย์ต่อเป้าหมายที่มีร่วมกัน อย่างน้อยในยามที่เขาคิดจะมอบหัวใจให้ใครอื่น เขาจะได้ตระหนักชัดว่าตนได้เลือกให้แหวนกับคน ๆ หนึ่งไปแล้ว และแหวนก็เป็นสิ่งที่เราจะมอบให้ได้กับคน ๆ เดียวเท่านั้น ดังนั้นมันจะไม่มีใครอื่นที่ได้รับแหวนแทนคำสาบานของเขาไปอีก นอกจากตัวไวแอตเอง

มันเป็นตัดสินใจของเขาเอง ไม่ว่าไวแอตจะว่ายังไง…เขาก็ตั้งใจเพียงแค่จะเดินเคียงข้างอีกฝ่าย

เป็นสายลมที่คอยหนุนหลังเรือลำนี้ให้แล่นต่อไปได้ ตลอดช่วงชีวิตของเขาเท่านั้น

“ขอบคุณนะ…” เจ้าหนุ่มเอ่ยตอบขึ้นมา ใบหน้าที่ดูงุนงงค่อย ๆ ระบายด้วยรอยยิ้ม “แต่ที่ข้าดีใจยิ่งกว่าแหวน…ก็คือการที่ท่านบอกว่าเชื่อใจและศรัทธาในตัวข้านี่แหละ”

พวกเขาหัวเราะไปด้วยกัน เขารู้ความรู้สึกของไวแอตอยู่แล้ว และไวแอตเองก็รู้ความรู้สึกของเขาเช่นกัน แม้จะไม่ทั้งหมด…แม้ว่าเงามืดจากเกรสติโอ้พอร์ตจะคอยกระซิบข้างหูเขาว่าไม่มีใครบนโลกนี้ที่เขาสามารถเชื่อใจได้

แต่เขาก็ยังเชื่อ หมดทั้งหัวใจ

เหมือนที่ไวแอตเคยเชื่อคำโกหกของเขาหมดทั้งใจ เชื่อว่าเขาคือโจรสลัดผู้ยิ่งใหญ่ ผู้ที่ตั้งใจจะครอบครองทุกสิ่งบนผืนน้ำ ผู้ที่เดินทางไปทั่วทั้งทวีปได้อย่างอิสระ ครอบครองทรัพย์สมบัติมีค่าทั้งหมด

ในอดีตมันคือคำโกหก แต่ในตอนนี้…มันคือความจริงที่เขากำลังพยายามจะก้าวไปให้ถึง

 


 

เพราะเข็มกลัดที่รีสมอบให้กับเขา รวมทั้งไข่มุกเม็ดงามที่ไวแอตให้มาซึ่งได้กลายเป็นส่วนหนึ่งของสร้อยข้อมือที่เขาใส่ติดตัวอยู่เสมอในภายหลัง เป็นจุดหนึ่งที่ทำให้เขาตระหนักได้ว่าเขาไม่เคยให้อะไรที่เป็นชิ้นเป็นอันแก่ทั้งคู่เลย เพราะพวกเขาต่างไม่มีวันเกิด และในวันพิเศษอื่น ๆ ก็เพียงแค่จัดงานฉลองร่วมกันเท่านั้น เขาจึงไม่เคยคิดถึงเรื่องของขวัญมาก่อน

ลูก้านึกย้อนกลับไปในอดีตเมื่อเขาพารีสไปเลือกเข็มทิศด้วยกัน ไอ้หนูนั่นทำตากลมโตมองเข็มทิศหลากหลายแบบที่วางเรียงอยู่ในตู้ของร้านขายอุปกรณ์ด้านการเดินทาง พวกเขาถกเถียงกันอยู่นานกว่าจะตัดสินใจเลือกมาได้อันหนึ่ง เข็มทิศที่พวกเขาช่วยกันเลือกในวันนั้นรีสยังคงใช้มันอยู่ ร่วมสิบปีแล้วที่เจ้าเด็กน้อยใช้มันพาเรือของเขาเดินทางจนมาถึงทุกวันนี้

เขาคิดมาตลอดว่ามันเป็นทั้งความโชคดีและโชคร้าย โชคร้ายที่ตอนนั้นรีสยังเด็กจนทำให้ลูก้าไม่วางใจให้รีสควบคุมเรือด้วยตัวเองคนเดียว ทำให้เจ้าหนูต้องอ้อนวอนขอเขาอยู่นาน อีกนัยหนึ่งก็โชคดีที่รีสยังเด็กจึงทำให้เขายอมวางใจที่จะสอนการเดินเรือให้ในที่สุด ทั้งที่เขาเองก็กลัวจะถูกขโมยเรือเสียยิ่งกว่าอะไร

กระนั้นรีสก็ไม่เคยทำลายความไว้ใจของเขาเลย ยามเมื่อเจ้าหนูน้อยเติบโตขึ้น บางครั้งเขาจึงยอมส่งต่อพังงาให้รีสเป็นคนคุม แล้วคงเพราะแบบนั้น เพราะรีสคอยประคับประคองเขาไว้ทุกครั้งที่เขาต้องการ เมื่อรู้ตัวอีกทีหัวใจที่ดำมืดของเขาก็มีอัญมณีชิ้นเล็ก ๆ อีกชิ้นปรากฏภาพอยู่ในนั้น มันทำให้เขาคิดฝันไปว่า เมื่อถึงเวลาหนึ่งที่เขาไม่อาจเป็นสายลมที่พัดส่งให้เรือเดินไปต่อได้แล้ว เขาจะสามารถส่งพังงาให้กับรีสได้อย่างที่เคยเป็นมา

ในที่สุดเขาจึงตัดสินใจสั่งทำเข็มทิศอีกอันหนึ่ง ขอให้ช่างประดับตัวกล่องที่บรรจุด้วยไพลินสีน้ำเงินที่เขาเลือก มันสวยงามและดูมีราคาอย่างที่เขาต้องการ เขาส่งมันให้รีสด้วยหวังว่าเจ้าเด็กน้อยจะดีใจเหมือนวันนั้น…วันที่ได้มีเข็มทิศอันแรกเป็นของตัวเอง

ช่วงเวลาก่อนหน้านั้น เขาได้รู้จากปากของรีสว่าที่ผ่านมาเจ้าเด็กน้อยรู้สึกเหมือนไม่สำคัญสำหรับเขา คงเพราะในสายตาของเจ้าหนูเขาสามารถทำอะไรได้เองทุกอย่าง ควบคุมทุกอย่างบนเรือ ดูแลทุกความเป็นไปบนน่านน้ำ หัวใจของเขาก็มอบให้ไวแอตไปแล้ว ลูก้าไม่เคยคิดมาก่อนว่าทั้งหมดนั่นจะทำให้รีสรู้สึกเหมือนไม่มีที่ยืน เพราะในความรู้สึกของเขา รีสคือคนที่คอยยืนอยู่เคียงข้างเขามาโดยตลอด

ในตอนที่เอ่ยคำสารภาพกับเขารวมทั้งช่วงเวลาหลังจากนั้นรีสดูไม่มีความสุขเลยสักนิด มันทำให้เขาร้อนใจ กระวนกระวายที่เป็นแบบนั้น นั่นเป็นอีกเหตุผลหนึ่งที่ทำให้เขาต้องรีบสั่งทำเข็มทิศอันนั้นขึ้นมา มันเป็นวิธีที่จะย้ำเตือนให้รีสจดจำถึงความสำคัญของตัวเองได้ในแบบของเขา

“…ข้าไม่อาจอยู่ได้ตลอดไป” เขาเอ่ยกับเด็กหนุ่ม “เจ้าต้องรู้ความสำคัญของตัวเองก่อนที่จะถึงวันนั้น เข้าใจไหม”

หลังจากครอบครองน่านน้ำรอนโดรี่ได้แล้ว ลูก้ามักจะคิดถึงความตายของตัวเองอยู่บ่อยครั้ง เขาไม่คิดว่าตัวเองจะอยู่ไปได้ตลอดรอดฝั่ง ยิ่งเมื่อมีแซงค์เข้ามาคำถามในใจนั้นยิ่งชัดเจนขึ้น

แซงค์พูดกับเขาว่า “ข้ามองดูเรือลำนี้แล้วข้ารู้เลยว่าหากไม่มีท่าน…เรือลำนี้ก็ไปไหนไม่ได้…”

สักพักหนึ่งแล้วที่เขาตระหนักได้ถึงเรื่องนี้ เพราะบรรดาคนที่เขาไว้วางใจล้วนยังเด็กเกินไปทั้งนั้น แต่ไหนแต่ไรเขาจึงยึดยื้ออำนาจทั้งหมดไว้ในมือของตัวเองคนเดียวทั้งหมดเพราะไม่อยากให้เกิดข้อผิดพลาดที่เขาไม่สามารถควบคุมได้ แต่สิ่งนั้นกลายเป็นดาบสองคม อย่างที่แซงค์พูด…เขารู้แก่ใจว่าเรือลำนี้จะจมลงหากสายลมเช่นเขาไม่พัดให้มันไปต่อ

แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็ยังพยายาม…ไม่ใช่แค่เรื่องการฝากฝังความฝันของตัวเองไว้เท่านั้น แต่ยังเป็นเรื่องของการมีชีวิตอยู่ของคนอื่น ๆ หลังจากที่เขาตายด้วย เขาคิดว่าทุกคนคงอยากอยู่ในทะเลต่อไปดังเช่นที่เขาเองก็ต้องการ ดังนั้นเขาจะทำทุก ๆ อย่าง…เพื่อปูทางให้ทุกคนสามารถอยู่ที่นี่ต่อไปได้ โดยไม่ต้องเสี่ยงที่จะถูกกลุ่มมากอิทธิพลในน่านน้ำทำร้ายหลังจากที่เขาไม่อาจอยู่ปกป้อง

เพื่อการนั้น…เหตุผลที่เขาต้องการให้บลูไวเปอร์ครอบครองน่านน้ำทั้งหมด มันยิ่งมีน้ำหนักมากขึ้นทุกที

“ลูก้า” รีสเรียกเขาไว้ ระหว่างที่เขาจมอยู่กับเหตุผลมากมายในสมองของตัวเอง เมื่อเงยขึ้นมองสบ ดวงตาสีน้ำเงินกลมโตนั้นก็กำลังมองสะท้อนกลับมาที่เขา

“ข้าไม่ต้องการเป็นใบเรือหรือหางเสือ ของเรือที่ไม่มีท่าน”

“ไม่ต้องการ…โลกที่ไม่มีท่านอยู่เคียงข้าง…”

“ใบเรืออย่างข้าจะพาเรือแล่นต่อไปได้ยังไง หากไม่มีลมคอยส่ง”

“…ถึงเจ้าไม่ต้องการ แต่มันก็จะเกิดขึ้นในสักวัน ทะเลมันก็โหดร้ายแบบนี้แหละว่ะ…” เขาบอกกับเด็กหนุ่ม ขณะทอดสายตาไปผืนน้ำด้านหลังลำเรือ จุดที่พวกเขาพูดคุยกันอยู่ ใบหน้ามีรอยยิ้มเจือจาง “ข้าก็แค่หวังว่าเข็มทิศนั่นจะทำให้เจ้าหากระแสลมใหม่จนเจอ ถ้าพวกเจ้าสามารถเดินทางต่อไปได้ก็คงดี…ทะเลมันกว้างใหญ่ ยังมีอะไรที่พวกเจ้าควรจะได้เห็นอีกเยอะ…”

รีสจับมือของเขาไปแนบกับดวงตาของตัวเอง น้ำเสียงสั่นไหว ดูคล้ายจะสะอื้นไห้มากขึ้นทุกที

“ไอ้สักวันที่ท่านว่ามันยังอีกตั้งนาน…ท่านจะเอามาพูดตอนนี้ทำไมวะ ถ้าท่านจะรีบวางมือ บอกไว้ก่อนเลยว่าข้าไม่มีวันยอม ข้ากับไวแอตต์ไม่ยอมหรอก พวกเราสามคน…พวกเราสามคน…ต้องไปทุกท้องทะเลด้วยกัน แล้วเป็นจ้าวแห่งโจรสลัด นั่น..ความฝันของพวกเราไม่ใช่เหรอ” เจ้าเด็กน้อยหลุดเสียงสะอื้นออกมา แต่ก็ยังฝืนหัวเราะอย่างเคย “อย่าเอาความฝันมายัดใส่หัวข้า แล้วดักคอว่าให้ข้าหาแรงลมใหม่สิ บ้าจริง”

ประโยคนั้นเขาให้ความคิดของเขาหยุดชะงักลง

บางครั้งเขายังคงเป็นเด็กน้อยคนนั้นอยู่ คนที่เติบโตขึ้นมาจากมุมมืดของเกรสติโอ้พอร์ตโดยไม่รู้ผิดชอบชั่วดี เขามีความสุขที่ได้อยู่ในท้องทะเล ได้เดินทางไปทั่วทุกที่ ครอบครองทุกสิ่งทุกอย่างที่ตนไม่เคยได้ไม่เคยมี เรือของเขาคือบ้าน…บ้านที่ทำให้เขามีความสุข ด้วยเหตุผลง่าย ๆ เช่นนั้นเขาจึงคิดว่าทุกคนควรจะอยู่ในบ้านหลังนี้ต่อไป เพราะคิดว่าทุกคนคงจะมีความสุขเหมือนกัน

รีสเรียกเขาไว้ และเตือนให้เขารู้ว่าสำหรับบางคนมันก็ไม่ใช่เรื่องของตัวบ้าน แม้ว่าจะเป็นบ้านหลังใหญ่โต มีทรัพย์สมบัติมากมายจากทั่วทวีปมากองรวมกัน แต่หากไม่มีตัวเขาอยู่ด้วย บ้านหลังนี้ก็ไร้สุขสำหรับคนเหล่านั้น

ที่ผ่านมาเหมือนเขาวางมือบนไหล่ของไวแอตกับรีส แล้วพูดว่าจงมีความสุข…จงมีความสุขในบ้านหลังนี้ กับทุกสิ่งที่ข้าปูทางไว้ให้ ในทางหนึ่งมันก็เหมือนเป็นการบังคับทั้งคู่โดยที่เขาไม่รู้ตัวเลย เขาไม่เคยรู้ว่าจริง ๆ แล้วความต้องการที่แท้จริงของเจ้าเด็กที่เขารักแสนรักพวกนี้ต้องการอะไรกันแน่

เมื่อคิดแล้วมันทำให้เขารู้สึกชาขึ้นมาจากปลายมือขึ้นมา “…ข้าแค่ไม่อยากให้เรือลำนี้ต้องล่ม ทั้งที่มันยังไม่จมลง” คำพูดของเขาเลื่อนลอย ในใจลึก ๆ เจ็บปวดเพราะสิ่งที่ยึดเหนี่ยวไว้กำลังพังทลายลงมา

ถ้าอย่างนั้นแล้ว…ทั้งที่ทุกคนสละชีวิตและความสุขส่วนตัวเพื่อเขา แต่เขาจะไม่สามารถเหลืออะไรไว้ให้เป็นการตอบแทนได้เลยอย่างนั้นหรือ ชั่วขณะหนึ่งนั้นเขาหวนคิดถึงไวแอต ยิ่งทำให้ความเจ็บปวดแทรกลงไปในใจเหมือนถูกรากไม้หยั่งลึกเสียดแทง กับความรู้สึกที่ว่าทุกสิ่งที่เขาพยายามตระเตรียมไว้เพื่อวันข้างหน้า สุดท้ายแล้วทุกสิ่งมันสูญเปล่า

บางทีเขากับรีสอาจจะไม่ต่างกันนัก เขาคือเด็กคนนั้น คนที่รู้สึกอยากมีคุณค่าต่อใครสักคน แต่มันจะมีประโยชน์อะไร หากสิ่งที่เขาคิดว่าเป็นคุณค่าของตน สุดท้ายแล้วมันไม่ได้กลายเป็นสิ่งที่เกิดประโยชน์ต่อคนที่เขารู้สึกรักเลย

“…” หลังความเงียบงันชั่วครู่ เขาเงยหน้าขึ้นมองเด็กน้อยตรงหน้า พวกเขาต่างฝ่ายต่างดูเหมือนกำลังพังทลายลงเมื่อพูดคุยถึงเรื่องนี้ ลูก้าจึงไม่อยากเผยความรู้สึกของตัวเองออกไป เขาดึงรีสมาโอบกอดไว้ พยายามปกป้องเจ้าเด็กน้อยจากความทุกข์ทนในใจ เหมือนที่พยายามทำมาตลอด

“เอาเถอะ..อย่างไรเข็มทิศก็อยู่ในมือของเจ้า เมื่อถึงวันนั้นเจ้าจะเดินไปซ้ายหรือขวา…ข้าก็ไม่มีสิทธิ์บอกว่าผิดหรอก” เขาเอ่ยระหว่างที่ลูบหลังอีกฝ่ายเพื่อปลอบโยน

อีกนัยหนึ่งคำพูดนั้นก็เป็นเสมือนการปล่อยมือ

เขาจะกรุยทาง ตระเตรียมทุกอย่างไว้ให้ตามที่ตัวเองเชื่อ แต่เมื่อถึงเวลา…หัวเรือกับหางเสือจะมุ่งไปทางใดมันก็ไม่ใช่เรื่องที่เขาจะต้องห่วงใยอีก เพราะพังงาของเรือไม่ได้อยู่ในมือของเขาอีกต่อไปแล้ว

เศษพลอยเม็ดจิ๋วมันอาจจะสวยงามดีเมื่อเขายกมันส่องกับแสงระยิบยับที่สะท้อนจากผิวทะเล แต่แม้อัญมณีเหล่านั้นหล่นลงบนผืนดิน มันก็คงยังสามารถคงความสวยงามไว้ได้ในแบบของมัน

ไพลินที่เป็นตัวแทนของความไว้วางใจซึ่งประดับอยู่บนเข็มทิศของรีสนั้น แต่เดิมมันสื่อถึงความไว้ใจของเขาที่เชื่อว่ารีสจะช่วยนำพาคนทั้งเรือไปในทิศทางที่ถูกต้องได้ แต่ในเวลาต่อมา เขาหวังเพียงว่ามันจะสามารถชี้นำเด็กหนุ่มที่เขาเฝ้าดูแลมาตลอดให้เดินไปยังทิศทางที่เจ้าหนุ่มน้อยนี่จะสามารถส่องประกายความสุขออกมาได้อีกครั้งเท่านั้น

 


 

นอกจากห้องนอนของตัวเองแล้ว ยามที่รู้สึกไม่สบายใจลูก้ามักจะแวะมาที่ห้องครัว นั่นไม่ใช่เพราะเรื่องของสถานที่หรือว่าอาหาร แต่เพราะโรเซนมักจะนอนอยู่ที่นี่ในยามว่างเว้นจากการงาน

“กัปตัน ข้ามีของให้” ในวันนั้นเมื่อเขาเดินเข้ามาในครัวโรเซนก็เอ่ยทักขึ้น ก่อนจะมอบสร้อยที่ทำจากหินสีขาวสะอาดตาให้

“…ให้ข้าหรือ” เขาเอ่ยถามกลับไปขณะที่มือกำลังพลิกหินสีขาวก้อนนั้นสะท้อนกับแสงไปมา

“ให้ท่าน” โรเซนตอบ “…กัปตัน..ขอบคุณ”

“…” เมื่อเขารู้ว่ามันเป็นเครื่องหมายแทนคำขอบคุณ รอยยิ้มก็กลับมาบนใบหน้าของเขาอีกครั้ง แต่เขามีสร้อยเส้นหนึ่งที่สวมใส่อยู่เสมอแล้วเลยขอให้โรเซนมัดสร้อยที่ให้มานั้นไว้ที่ข้อมือซ้ายของเขาแทน

“ทำไมถึงเลือกสีขาวให้ข้าล่ะ”

“เพราะเห็นแล้วรู้สึกว่าเหมาะดี.. ถึงท่านชอบพวกสีฟ้ามีประกายก็เถอะ” เด็กหนุ่มอธิบายกับเขาระหว่างที่กำลังถักเชือกให้ใหม่เพื่อทำเป็นสร้อยข้อมือ “มันเป็นหินที่มองแล้วนึกถึง…”

เขานึกแปลกใจในทีแรกที่โรเซนพูดอย่างนั้น แต่ก็นึกได้ในเวลาต่อมาว่ายามที่พวกเขาออกปล้น หรือดำน้ำไปเก็บสมบัติจากเรือที่จมลงก็ตาม ตัวเขามักจะเลือกอัญมณีที่เป็นสีน้ำเงินมาเก็บไว้เสมอ โรเซนคงสังเกตเห็นถึงเรื่องนั้น แล้วการสังเกตนั่นก็ทำให้เขาดีใจอยู่ไม่น้อยทีเดียว แม้จะเป็นการเข้าใจผิดกันก็ตาม

“นั่นน่ะ เพราะข้าจะเก็บเอาไว้ให้คนอื่นๆต่างหาก เรือเราเป็นบลูไวเปอร์นี่นา ถ้าพวกเจ้ามีเครื่องประดับที่เป็นสีน้ำเงินเข้ากับชื่อบ้าง…ก็ดูเท่ดีไม่ใช่หรือ”

ในตอนนั้นเขายังไม่ได้อธิบายกับโรเซนว่าพลอยสีน้ำเงินที่เขาตั้งใจเก็บไว้เพื่อจะส่งมอบให้ลูกเรือนี้จะเป็นเสมือนตัวแทนความไว้ใจที่เขามีต่อคน ๆ นั้นเช่นเดียวกับการที่โรเซนเลือกให้หินสีกับผู้อื่นแทนสัญลักษณ์ของความเชื่อใจ

แน่นอนว่าไวแอตกับรีสที่อยู่เคียงข้างเขามาตั้งแต่แรกเริ่มนั้นย่อมเป็นกลุ่มแรกที่เขานึกถึง แต่สำหรับโรเซนนั้นคิดแล้วก็มีความพิเศษอยู่ไม่น้อย เพราะโรเซนนั้นเพิ่งขึ้นมาอยู่บนเรือลำนี้ได้ไม่กี่ปี แต่ช่วงเวลาที่ผ่านมานั้นโรเซนได้กลายเป็นที่พึ่งทางใจที่สำคัญสำหรับเขามาโดยตลอด

เด็กหนุ่มผู้สูญเสียทุกอย่างไปด้วยเงื้อมมือของคนบางคน ทะเลพัดพาหัวใจของเขากลบหายไปในเกลียวคลื่นที่มืดดำและหนาวเย็น แต่คงเป็นเพราะลูก้าคว้ามือของเขาเอาไว้ได้ทันก่อนที่เขาจะหล่นลงจากเส้นด้ายที่แบ่งระหว่างความเป็นความตาย ตั้งแต่นั้นโรเซนจึงช่วยยึดจับมือของเขาไว้ไม่ปล่อยทั้งด้วยคำพูดและการกระทำ

มันทำให้เขารู้สึกปลอดภัยที่จะเชื่อใจหรือพูดสิ่งต่าง ๆ ออกมา เขาไม่ได้เล่าเรื่องต่าง ๆ ให้โรเซนฟังโดยละเอียดนัก แต่หลายครั้งที่สามารถพูดความรู้สึกออกมาได้อย่างตรงไปตรงมา ไม่ต้องกลัวว่าจะกระทบจิตใจใคร ไม่ต้องกลัวว่าโรเซนจะมีความขุ่นเคืองแทนเขา

มือของโรเซนมักจะสัมผัสเขาอย่างปลอบโยนอยู่เสมอ

มือข้างนั้นเองที่ถูกเขาเฉือนนิ้วหนึ่งหายไป

เรื่องมันเกิดจากครั้งที่กิเดี้ยนซึ่งเป็นลูกเรือของกาแลนธัสขึ้นมาทำอะไรบางอย่างบนเรือของเขา โรเซนเป็นคนที่ไปพบเข้า แต่แทนที่จะรีบไล่ไปเขากลับต้อนรับแขกแปลกหน้าด้วยอาหารรสชาติดี (มันแฝงไว้ด้วยพิษ แต่โรเซนไม่เคยเอ่ยปากบอกเขา) แล้วลูก้าก็บังเอิญกลับมาในตอนที่กิเดี้ยนเพิ่งลงมาจากเรือพอดี

เขาไม่จับตัวผู้บุกรุกไว้แต่เขากลับรีบขึ้นไปบนเรือโดยพยายามเก็บความโกรธไว้ในอก เพื่อจะพบว่าคนที่อยู่ดูแลเรือในตอนนั้นคือโรเซน มันทำให้เขาควบคุมอารมณ์ตัวเองได้ยากยิ่ง ใช่…เพราะว่าเป็นโรเซน คนที่เขาถูกชะตาและให้ความไว้ใจมาโดยตลอด เมื่อมีอะไรที่ผิดพลาดไปลูก้าจึงไม่อาจทำใจรับมือได้เร็วนัก

กฎระบุไว้ชัดว่าหากนำพาคนนอกขึ้นเรือโดยไม่ได้รับอนุญาต ผู้ละเมิดจะต้องถูกตัดแขนเป็นอย่างน้อย การโกรธเพราะมีคนละเมิดกฎก็เป็นเรื่องหนึ่ง แต่ที่เขาโกรธยิ่งกว่าคือในยามที่เขาพบว่าคน ๆ นั้นคือคนที่เขาไว้วางใจที่สุดคนหนึ่ง

ทำไม…ทำไมต้องเป็นเจ้า… เขาคิดวนเวียนอยู่เพียงเรื่องนั้น เขาเกลียดช่วงเวลาที่ต้องทำตามกฎและจำต้องลงมือลงโทษใครสักคนบนเรือโดยเฉพาะเมื่ออีกฝ่ายเป็นคนที่เขาให้ใจไปมากเกินไป มันขัดกับนิสัยพื้นฐานที่ต้องการปกป้องคนที่รัก ทุกอย่างที่เกิดขึ้นมันทำให้เขารู้สึกไร้อิสระ แม้ว่ากฎนั้นเขาจะเป็นคนเขียนมันขึ้นมาเองก็ตาม

ในเวลาที่เดือดดาลแทบบ้าเช่นนั้น โรเซนก็ยังปลอบโยนให้เขาสงบลงได้ ด้วยการโอนอ่อนผ่อนตาม ยอมรับความผิดและบทลงโทษของเขาโดยไม่อิดออด คำพูดยั่วยุกดดันให้สวนกลับของเขาก็ไร้ประโยชน์ โรเซนจริงใจกับเขา จริงใจกับเรือ ซื่อสัตย์ต่อตัวเองเกินกว่าที่จะเอ่ยคำอ้างเพื่อขอลดโทษ อีกนัยหนึ่ง หากเขาไม่ลงโทษโรเซนในครั้งนี้ กฎของเรือจะกลายเป็นเพียงคำเขียนบนกระดาษที่ใช้การไม่ได้จริง

นิ้วก้อยของโรเซนถูกตัดออกไปและถูกโยนทิ้งลงกลางทะเล ด้วยเหตุผลมากมายที่เขาพึงมี

หลังจากวันนั้น เมื่อเขาเดินกลับเข้ามาในครัว โรเซนยังคงทำอาหารให้เขา ชงชาร้อนให้ เอ่ยคำพูดคุยเรียบง่ายอย่างที่เคยเป็นมา เขาคอยถามเรื่องแผลว่าเจ็บหรือเปล่า หายดีหรือยัง โรเซนคอยตอบรับไม่ให้เขาเป็นห่วง ตักของโรเซนยังเป็นที่นอนของเขา มือของโรเซนที่มีนิ้วขาดหายไปหนึ่งนิ้วด้วยความเอาแต่ใจของเขายังคงให้การปลอบโยนอย่างอบอุ่นยามที่ลูบบนศีรษะ

ไม่มีอะไรเปลี่ยนไปแม้แต่อย่างเดียว นอกจากหัวใจของลูก้าที่มีความเชื่อมั่นในตัวอีกฝ่ายฝังลึกลงไปยิ่งขึ้น

“…อันนี้ ที่ข้าสัญญาไว้” เขาเปรยขึ้นขณะที่กำลังนอนบนตักของโรเซนอย่างเหนื่อยอ่อน แล้วจึงหยิบห่อผ้ากำมะหยี่ที่บรรจุไพลินเม็ดค่อนข้างใหญ่ออกมาให้ โรเซนต้องการติดมันเข้ากับมีดสั้นที่ได้มาจากเพื่อน ในทีแรกลูก้าไม่ชอบใจนักที่จะต้องติดสัญลักษณ์ของเขาไว้บนของที่คนอื่นให้มา แต่ในเมื่อโรเซนบอกว่ามันเป็นมีดที่พกติดตัวไว้ตลอดจึงอยากนำมาติดไว้บนนี้เขาก็สามารถเข้าใจได้

“…ขอบคุณกัปตัน ข้าจะดูแลอย่างดี” โรเซนรับมันไป นัยน์ตาที่ดูเฉยชาอยู่เกือบตลอดมีประกายวาวเล็ก ๆ อยู่ ลูก้าที่กำลังเฝ้ามองสีหน้านั้นอดยิ้มออกมาไม่ได้ แน่นอนว่าเขายินดีที่จะมอบสิ่งนี้ให้ แล้วก็ดีใจเมื่อเห็นอีกฝ่ายยินดีที่ได้รับของสิ่งนี้ไปจากเขาเช่นกัน

“เจ้าใช้คำว่าดูแลเลยหรือ พูดเหมือนมันเป็นสิ่งมีชีวิต…สมเป็นเจ้าจริงๆ” เขาเอ่ยขณะหลับตาลงบนตักของโรเซน

“ก็…ของที่ได้รับมาก็ต้องดูแลให้ดีก็ถูกแล้วไม่ใช่เหรอ ถึงจะไม่มีชีวิตแต่ก็เป็นของสำคัญนี่นา”

“…อืม” ลูก้ารับคำ น้ำเสียงแผ่วเบานั้นแม้จะกำลังเหนื่อยล้า แต่ก็แฝงด้วยความสุข “…ที่ผ่านมาขอบคุณมากนะโรเซน ข้าพึ่งพาเจ้ามามากทีเดียว…”

“แค่เรื่องทำอาหารเท่านั้นเองกัปตัน ข้าก็…ทำเท่าที่ทำได้น่ะ ท่านสิดูจะเหนื่อยกว่าข้าอีก ถึงจะเอาแต่ยิ้มก็เถอะ” โรเซนพูดขณะลูบศีรษะของเขา

“ไม่ใช่แค่เรื่องทำอาหารหรอก แต่เพราะมีเจ้าอยู่ตรงนี้…ข้า…” เขาหยุดคิดเล็กน้อยเพื่อหาคำอธิบายที่ดีพอ “…รู้สึกเหมือนมีที่พักพิงล่ะมั้ง”

เด็กหนุ่มมีแววครุ่นคิดเล็กน้อย “…ข้ามาอยู่ตรงนี้ได้ก็เพราะท่าน เพราะอย่างงั้น…คนที่มีที่พึ่งพิงคือตัวข้ามากกว่า”

“งั้นก็…คงเป็นการพึ่งพิงกันและกันนั่นแหละนะ” เขาขำเบา ๆ ดูคล้ายจะกลบเกลื่อนความรู้สึกอ่อนล้าของตัวเอง “รู้ไหมโรเซน…เอาเข้าจริงแล้วไม่ค่อยมีใครที่ข้า…จะพูดคุยด้วยได้อย่างสบายใจเท่าไร…”

เขาปรือตาขึ้น มากกว่าความรู้สึกที่ต้องการระบาย คือความรู้สึกที่อยากให้อีกฝ่ายรู้ถึงความสำคัญของตัวเอง “กับคนหนึ่งก็เหมือนมีเงื่อนไขแบบหนึ่ง อีกคนก็มีเงื่อนไขอีกแบบ บางทีข้าก็เหนื่อยนิดหน่อยที่ต้องคิดคำนวนอยู่ตลอด…แต่กับเจ้า…เหมือนมันไม่ได้มีเงื่อนไขอะไรที่ข้าต้องระวังเป็นพิเศษล่ะมั้ง…”

“ฟังดูน่าเหนื่อยใจจริง ๆ ด้วย” เด็กหนุ่มพยักหน้ารับคำของเขา “…แต่เวลาเหนื่อยมาก ๆ ก็ต้องพัก ถ้าท่านรู้สึกสบายใจขึ้นตอนมาคุยกับข้า ข้าก็ดีใจ”

โรเซนเลื่อนมือมาปิดตาของเขาไว้ “ตลอดทั้งชีวิตข้า ข้าได้รับอะไรมาเยอะมากแล้ว ไม่มีอะไรที่ข้าอยากจะร้องขอกับท่านอีก อาจจะเพราะแบบนั้นก็ได้…”

แม้ปิดตาลง แต่เขาสัมผัสได้ถึงมือข้างนั้นของโรเซน มือซึ่งมีนิ้วขาดหายไปนิ้วหนึ่ง มันทำให้เขารู้สึกวางใจและผ่อนคลาย โรคนอนไม่หลับของเขาในบางครั้งมันก็สาหัส ความรู้สึกที่ต้องผล็อยหลับต่อหน้าคนอื่นทำให้เขารู้สึกไม่ปลอดภัย มือหนึ่งของเขายึดยื้อชายเสื้อของอีกฝ่ายไว้เหมือนพยายามห้ามตัวเองไม่ให้หลับลง

แต่สักครู่หนึ่ง เมื่อเขาตระหนักได้ว่าเขาได้มอบความวางใจให้โรเซนไปแล้ว ลูก้าจึงค่อย ๆ จมลงสู่ห้วงนิทราภายใต้ฝ่ามือข้างนั้นในที่สุด

ณ ความมืดใต้เปลือกตา เขามองเห็นทะเลดาวอยู่ท่ามกลางความมืดมิดของท้องฟ้า ดวงดาวที่ส่องประกายระยับดูคล้ายดั่งอัญมณีที่เขาชอบเก็บสะสม ไพลินสีน้ำเงินเข้มแห่งความเชื่อและวางใจที่เขาเลือกเก็บไว้นั้นมีจำนวนมากพอที่เขาจะมอบให้กับคนทั้งเรือ เพียงแต่เขากำลังรอ…รอทั้งสถานการณ์และเวลาที่เหมาะสมเท่านั้น

แล้วสักวัน…ถ้าเป็นไปได้ หากเขาสามารถเตรียมใจมอบมันให้กับทุกคนบนเรือได้จริง ๆ คนที่มีความสุขที่สุด…บางทีคงจะเป็นตัวเขาเอง การมีคนที่สามารถเชื่อใจได้อยู่มากขนาดนั้นมันคงทำให้เขารู้สึกเข้มแข็งมากยิ่งขึ้น มีกำลังที่จะก้าวเดินไปต่อ ทะเลดาวที่ส่องประกายทั้งความเชื่อและความหวังร่วมกันจะกลายเป็นภาพจำที่ทำให้เขาให้ความสำคัญมากกว่าสิ่งใด

สิ่งที่ติดค้างอยู่ในใจคงมีเพียงดาวดวงหนึ่งซึ่งอยู่ห่างไกลจากสายตาของเขามากกว่าดวงอื่น แม้ดาวดวงนั้นจะอยู่ห่างไกลที่สุด แต่มันเป็นเสมือนดาวเหนือที่คอยส่องสว่างวาวโรจน์นำทางคนทั้งเรือให้แล่นไป

สำหรับคนเดินเรืออย่างเขา…หากมองขึ้นบนฟ้าแล้วหาดาวเหนือไม่พบ ดวงตาของเขาก็เสมือนมืดบอด และหัวใจคงต้องมีแผลบาดลึกหากวันหนึ่งเขาต้องมองดูดาวดวงสำคัญนั้นถูกเมฆสีดำก้อนใหญ่กลืนกินไปต่อหน้า

ไพลินในมือของเขามันเป็นเพียงสัญลักษณ์ แต่หนึ่งในนั้นมันมีเจ้าของอยู่แล้ว เขาเพียงแค่รอเวลาที่จะมอบให้เท่านั้น เมื่อดาวเหนือโคจรมาใกล้ตัวเขาอีกครั้ง ถึงตอนนั้นเขาจะคว้าดวงดาวนั้นไว้ใกล้ตัวและไม่ยอมให้ห่างไปไหนอีก

ยิ่งเป็นของที่สำคัญมากเท่าไรยิ่งต้องคว้าไว้ให้อยู่ใกล้ตัว

เงามืดของเกรสติโอ้พอร์ตและเกลียวคลื่นสีดำของท้องทะเลยามค่ำคืนสอนเขาไว้แบบนั้น

.

.


.

.

Posted in EXPIV | Leave a comment

[EXPIV] Log : Luka Moroni

.

logosmEntry นี้เป็นส่วนหนึ่งของ Community PIRATE-IV

.

.

HISTORY

 

TimelineShip01re.

เหตุการณ์จากอดีตถึงปัจจุบัน (SD.118)

เส้นสีขาวด้านบนสุด : สถานที่ที่ลูก้าหรือเรือของบลูไวเปอร์มักจะอยู่ในช่วงเวลานั้นเป็นส่วนใหญ่
ศักราช (สี่หลี่ยมผืนผ้า) : ระบุเลขศักราชปีที่เกิดเหตุการณ์นั้น ๆ ขึ้น
Year ago (วงกลม) : จำนวนปีที่ผ่านมาแล้ว
สี่เหลี่ยม : เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในปีนั้น
*หมายเหตุ : SD.118 ในเวลาโลกจริงคือปี 2558*

.

.

.

LOG – SD.117

.

o– August –o

— มีข่าวลือว่าจะเกิดสงครามระหวางน่านน้ำเพื่อแย่งชิงน่านน้ำใต้
— ลูก้าไปพบเดรญ่าเพื่อขอเป็นพันธมิตรโดยเสนอว่าจะช่วยเหลือดูมดอว์นหากเรือจากน่านน้ำอื่นบุกเข้ามาโจมตี

.

o– September –o

— ชาโต้เดินตามลูก้าขึ้นเรือมาจากอียาซเซอร์
— บลูไวเปอร์ประกาศรับลูกเรือเพิ่มที่ริเบอโร่พอร์ต สมาชิกสำคัญที่รับขึ้นเรือในครั้งนี้ประกอบด้วย เฟลอร์เบียร์, บริตจิท ND วาส, ดาริว, ราธ, เครซ, และ แซงค์

.

o– October –o

— ลูก้าเจอกับกิเดี้ยน มีการปะทะกันโดยไม่รู้ว่ากิเดี้ยนเป็นลูกเรือกาแลนธัส
— กิเดี้ยนลอบขึ้นเรือขณะโรเซนกำลังเฝ้าเรือ เป็นเหตุให้โรเซนถูกลงโทษด้วยการตัดนิ้ว
— ลูก้าช่วยเดรญ่าที่บาดเจ็บจากการต่อสู้ แต่หลังจากนั้นก็ก่อเรื่องวุ่นวายด้วยการกักตัวเดรญ่าไว้ ทำให้ทั้งสองเรือต้องทำสัญญาพันธมิตรกันเป็นลายลักษณ์อักษรเพื่อวางข้อตกลง ระหว่างกันให้ชัดเจนนับแต่นั้น
— ธงพันธมิตรของบลูไวเปอร์กับดูมดอว์นถูกชักขึ้นสู่ยอดเสาของเรือทั้งสอง [ลักษณะของธงพันธมิตร]

.

o– November –o

— ลูก้าถูกราเกซพาไปที่เรือลิเวียธานและได้รับข่าวจากราเกซว่ากาแลนธัสต้องการที่จะโจมตีบลูไวเปอร์
— เออร์สกินถูกลูก้าฝากแผลไว้กลางอกแทนคำประกาศสงคราม ก่อนส่งตัวคืนกลับไปยังกาแลนธัส
— บลูไวเปอร์ทำการเจรจากับลิเวียธานอย่างเป็นทางการครั้งแรก การเจรจาล้มเหลว แต่หลังจากนั้นก็ยังมีการพบปะกันอยู่บ้าง
— ระหว่างที่เดรญ่าปะทะกับราเกซที่ริเบอโร่พอร์ต ลูก้าได้พบราห์เชนที่มาสังเกตการณ์ในช่วงเวลานั้น (เป็นการพบกันครั้งที่ 2)
— ลูก้าและราห์เชนได้พบกันเป็นการส่วนตัวหลังจากนั้นอีกครั้งหนึ่ง และมีความปรับความเข้าใจกันเกี่ยวกับข่าวที่ลูก้าได้รับจากราเกซและการที่ลู ก้าได้ทำร้ายเออร์สกินก่อนหน้านี้
— ลูก้ากับแซงค์ไปเยี่ยมเดรญ่าบนเรือดูมดอว์น หลังจากที่เดรญ่าบาดเจ็บเพราะไปปะทะกับราเกซและจิลเลี่ยน
— บลูไวเปอร์ปล้นเรือขนอาวุธครั้งแรกหลังจากรับลูกเรือเพิ่ม [Sub Event 01 : BVMist]

.

o– December –o

— ลูก้าและเดรญ่าไปยังมาอินยาร์ดเพื่อสืบหาข่าวของฝ่ายทหาร ได้ซื้อข่าวเกี่ยวกับหน้าตาของนายทหารยศสูงมาบางส่วนและผังฐานทัพทหารในมา อินยาร์ดอย่างคร่าว ๆ
— ไวแอตกับอิกกี้ต่อสู้กันจนบาดเจ็บกลับมา ทำให้เดรญ่าต้องเดินทางมาคุยกับลูก้าเรื่องนี้ นอกจากนั้นในการเดินทางมาครั้งนี้บลูไวเปอร์กับดูมดอว์นยังตกลงจะวางแผนปล้น เรือสินค้าจากทางเหนือร่วมกัน แต่ยังไม่ได้ตกลงแผนกันอย่างชัดเจน
— บลูไวเปอร์เรียกพันธมิตรภายในน่านน้ำมาประชุมร่วมกันเพื่อแจ้งให้ทราบถึงสถานการณ์ปัจจุบัน

.

.

.

LOG – SD.118

.

o– January –o

— XXX

.

.

.

.

Posted in EXPIV | Leave a comment

[EXPIV] Relationship

.

logosmEntry นี้เป็นส่วนหนึ่งของ Community PIRATE-IV

.

.

Blue Viper

.

♛ไวแอต ♛

→ อยู่ด้วยกันมาตั้งแต่แรกเริ่ม ตอนที่เจอกันไวแอตยังเด็กมาก
→ พอไวแอตเริ่มโตก็ดูเหมือนจะคุยกันน้อยลง แต่ก็ยังรู้สึกสนิทกันมาก
→ ศรัทธาและเชื่อใจในตัวกันและกัน
→ รู้สึกว่าไวแอตไม่ชอบให้แตะตัว แต่ด้วยนิสัยก็ยังอดเข้าไปกอดรัดฟัดเหวี่ยงไม่ได้

.

♛ รีส อาร์โทรี่ ♛

→ ถัดจากการรับไวแอตขึ้นเรือ 1 ปีจากนั้นก็ได้พบรีส

.

♛ ไกอัส วีเลนเนิฟ ♛

.

♛ โยฮัน คาโรลส์ ♛

.

♛ โรเซน เอียรี ♛

.

♛ ซาบิเอร์ อาร์เรส ♛

.

♛ น็อกซัส วารอส ♛

.

♛ เจอรี่ เบอร์ติโน่ ♛

.

♛ ราร์ธ แรมมอร์ ♛

.

♛ ND เวคตาร์ ♛

.

♛ แซงค์ ♛

.

♛ เครซ ♛

.

♛ เฟลอร์เบียร์  เรเวทาเนีย ♛

.

♛ วาส มาริโซล ♛

.

♛ วาเลนไทน์ โรเวน ♛

.

♛ ชาโต้ ซี บริทเตอร์ ♛

.

♛ บริตจิท ♛

.

♛ ดาริว แฟรงซ์ ♛

.

.

.

The Doomed Dawn

.

❂ เดรญ่า ❂

→  รู้จักกันมานาน แต่เพิ่งจะมาพูดคุยกันมากขึ้นในช่วงหลัง
→  มองเดรญ่าเป็นราชาแห่งน่านน้ำ
→  มีความสุขที่ได้พบกันและใช้เวลาอยู่ด้วยกันบ้างก็พอแล้ว
→  อบอุ่นกว่าที่คิด

.

❂ อิกกี้ ❂

.

❂ กีโยม ❂

.

.

.

Leviathan

.

❄ ราเกซ ❄

.

❄ เบคแกร์ ❄

.

❄ จิลเลี่ยน ❄

.

.

.

Galanthus

.

♕ ราห์เชน ♕

.

.

.

Royal Navy

.

☩ คริสเตียน คาร์โล ☩

.

.

.

Other

.

✥ คริส ✥

.

.

.

Posted in EXPIV | Leave a comment

[EXPIV] ข่าวความเคลื่อนไหว : 12/SD.117

.

logosmEntry นี้เป็นส่วนหนึ่งของ Community PIRATE-IV

.

.

Sub-Event

sub01bvmistbanerBehind the Mist #BVMist

การปล้นครั้งแรกของบลูไวเปอร์หลังจากรับลูกเรือใหม่จากริเบอโร่พอร์ต
แบ่งเป็นเหตุการณ์ระหว่างปล้นและการสังหารเชลยที่จับมา
ลูกเรือสามารถนำไปเขียนสร้างเป็นเนื้อเรื่องของตัวเองได้ตามต้องการ

.

.

png;base647b1a3e8942a6c721

Thanks-Giving RoyalNavy

วันที่เล่นกิจกรรม : Fri 19/12/2014 เวลา 19:00 – 02:00

งานเลี้ยงของราชนาวีที่เมืองเชวาเรีย
โจรสลัดสามารถไปได้แต่ต้องปลอมตัวและให้ราชนาวีพาเข้า
ราชนาวี 1 คนสามารถพาคนอื่นไปได้ 2 คน

สำหรับเรือของเรา
จะจอดอยู่กลางทะเลในฝั่งตะวันตกของเชวาเรีย (ห่างจากฝั่งพอควร)
ในการกลับมาที่เรือของเรา
ให้เดินทางมาทางบกจนถึงชายฝั่งตะวันตกของเชวาเรียแล้วนั่งเรือเล็กต่อมาที่ตัวเรือ

เป้าหมายคือการสืบข่าวของราชนาวี
และเราจะได้รับข่าวจากเครซว่าเขาถูกจับตัวไปที่นั่น พวกเราจึงต้องไปพากลับมา
หากเจอตัวเครซ ให้ช่วยกันพาเขาออกมาเงียบ ๆ
เราจะไม่มีการต่อสู้ภายในงานหากไม่จำเป็น

.

—— จดหมายจากเครซถึงเจอรี่ ——
——————————————————————————————–

พี่เจอร์รี่

ตอนนี้พี่คงวิ่งหาข้าอยู่ เพราะข้าไม่ได้กลับเรือซักพักแล้วใช่หรือเปล่า..
พี่จำวันที่ข้าบอกว่าจะขอกลับไปนอนบ้านซักสามวันได้ใช่ไหม …

คือ..ข้าโดนโปะยาสลบแล้วหิ้วขึ้นเรือแล่นมาเชวาเรียแล้วล่ะ…
เขาบอกว่าจะให้ข้าอยู่จนกว่าจะถึงวันงานแต๊งกิ๊ฟวิ่งของราชนาวี….

    แต่ไม่ต้องห่วงนะ ข้าไม่เป็นไร ฝากเจ้าบอกกัปตันด้วยว่าข้าอยู่ไหน… ขอบคุณครับ

                                    เอ่อ..ข้าจะพยายามหนีให้ได้..
เครซ

——————————————————————————————–

.

.

https://lh3.googleusercontent.com/FbiOYFGoAxsnvg5ppfv6ujW6O00XlbNwMmZTPDy_ITBjZiwztrqjxXRsaUCwChmg6aR-LA948nWmKso-biRGfHuy3H7rnvrpsSr5XMRp2LBWtf3cbEiMTwh8LDE55pJ70A

LV-Bachelor Night Party!!

*เปิดรับใบสมัครถึง 23:00 ของวันศุกร์ที่ 19 ธันวาคม เท่านั้น*
วันที่เล่นกิจกรรม : 20:00 ของวันเสาร์ที่ 20 ธันวาคม 2557 

สาว ๆ เซนติเนลหนีไปงานราชนาวีกันหมด ป๋าราเกซเลยจัดปาร์ตี้หนุ่มโสดซะเลย
งานนี้หนุ่ม ๆ เข้าได้อย่างเดียวนะ
หลัก ๆ ในงานเลี้ยงจะมีปาร์ตี้ กินเลี้ยง จับฉลาก แล้วก็เล่น True or dare กัน

.

.

NEWS

—— ฝากทำแบบสอบถามหน่อย ส่งภายในวันนี้ หรืออย่างช้าพรุ่งนี้ (13/12/57) >> คลิกที่นี่

—— ข้อมูลในเพจของ Blue Viper ทำเสร็จหมดแล้ว แนะนำให้ลูกเรือเข้าไปอ่านเพื่อรับทราบภาพรวมของเรือ โดยข้อมูลที่เพิ่มเติมเป็นพิเศษในครั้งนี้มี About, History & Log, Finshery Alliance >> คลิกที่นี่

—— สถานะของเรือ :
– ปัจจุบันอยู่ที่ฟินเชอรีเทียบท่าอย่างปลอดภัยเพราะจ่ายสินบนให้ทหารแล้ว
– ประมาณอาทิตย์หน้าเราจะไปที่อียาซเซอร์เพราะต้องตีดาบใหม่ให้ไวแอตและสั่งทำปืนใหญ่แบบใหม่จากแปลนของชาโต้
– หลังจากนั้นช่วงที่มีงานเลี้ยงราชนาวีวันที่ 20 เราจะเดินเรือเข้าใกล้เชวาเรียแต่อาจไม่เข้าเทียบฝั่ง
– แล้วเรือจะไปที่เดสเควนท์ แต่มีบางส่วนแยกไปฟอร์มอสต้า

—— ไม่ว่าจะเป็น Sub-Event (เหตุการณ์ส่วนรวมของเรือ เช่น พากันไปปล้น พากันไปหาสมบัติ)
มินิอีเวนท์ (คำสั่งย่อยจากกัปตัน อาจไม่ได้สั่งทุกคน ไม่ใช่เหตุการณ์ที่ทุกคนในเรือรับรู้ด้วยกัน)
หรือ Sub-Story ของลูกเรือ (เล่าประวัติส่วนตัว ปูมหลัง เนื้อเรื่องต่าง ๆ ที่เป็นเฉพาะตัวบุคคล)
เมื่อทำเสร็จแล้วสามารถนำไปส่งให้ทางแม่งานได้ผ่านลิงค์นี้ >> คลิก

—— นอกจากน่านน้ำใต้แล้วเรายังไม่ได้ตกลงที่จะเป็นพันธมิตรกับน่านน้ำอื่น ในพื้นที่ของเรืออื่น คนของน่านน้ำนั้น ๆ มีสิทธิ์ที่จะโจมตีเราหรือจับเราเป็นเชลยได้ทันทีหากเขาพบตัวเรา ดังนั้น หากใครมีเนื้อเรื่องที่จะโรลว่าเข้าไปยังเขตน่านน้ำอื่น ให้แจ้งกัปตันทางน่านน้ำนั้น ๆ ก่อนว่าจะเข้าไปเพื่ออะไร หรือให้ปลอมตัว ไม่เข้าไปอย่างโจ่งแจ้งเกินไป เช่น ปลอมตัวแล้วขอติดไปกับเรือสินค้าเพื่อไปที่นั่น เป็นต้น

—— ในทางกลับกัน ถ้าเราพบคนจากน่านน้ำอื่นมาก่อความวุ่นวายในเขตของเรา เราสามารถเข้าโจมตีหรือแจ้งแก่กัปตันได้เช่นกัน

—— หากมีการลุกล้ำน่านน้ำดังที่แจ้งไว้ข้างต้น เจ้าของน่านน้ำสามารถลงโทษให้จับเป็นเชลยหรือลงโทษตามสมควร โดยไม่มีการฆ่ากัน (แต่ทั้งนี้ต้องมีการแจ้งเตือนก่อน เพื่อป้องกันปัญหาดราม่าผปค.) การฆ่าจะสามารถทำได้ในอีเว้นท์หลักเท่านั้น

—— เนื่องจากฮอว์คปะทะกับ ND ที่ฟินเชอรีจน ND บาดเจ็บเพราะถูกกัดและตัดผม ทำให้ทางบลูไวเปอร์ไล่จับฮอว์คกลับมาที่เรือและลงโทษให้บาดเจ็บแบบเดียวกัน หลังจากนั้นบลูไวเปอร์จึงสั่งให้คนจับตามองทั้งในน้ำและบนชายฝั่งมากขึ้น และรายงานทุกครั้งหากมีลูกเรือกาแลนธัสเข้ามาในพื้นที่

—— 15.12.SD117 – บลูไวเปอร์แวะเข้าไปประชุมร่วมกับกลุ่มพันธมิตรแห่งฟินเชอรีที่เกาะทางใต้ของน่านน้ำโดยมีกัปตัน รองกัปตันและลูกเรือบางส่วนของเรือแต่ละลำเข้าไปที่เกาะด้วย แต่ในการประชุมจะมีเพียงกัปตันและรองที่ได้เข้าร่วมการประชุม ตามข้อตกลงที่วางไว้ เมื่อการประชุมเสร็จสิ้นลงในช่วงเย็น เรือของบลูไวเปอร์ได้ออกเดินทางต่อ โดยมุ่งหน้าไปทางอียาซเซอร์

——เมื่อไปถึงอียาซเซอร์ ลูก้าแอบไปปล้นเล็กๆน้อยๆกับเดรญ่า ทำเรือโจรสลัดเป้าหมายระเบิดบึ้มกลางทะเลอียาซเซอร์ หลังจากนั้นก็กลับมาแบบแผลเต็มตัว แต่ก็พาเรือเราไปเก็บสมบัติที่ลอยเท้งเต้งอยู่กลางทะเลด้วย มีการแบ่งสมบัติให้ลูกเรือตามปกติและมีงานฉลองเล็ก ๆ กัน สมบัติที่ได้มาในคราวนี้เป็นทอง ของมีค่าต่างๆ และยาเสพติดอีกจำนวนหนึ่ง

—— อาจมีข่าวเพิ่มเติมในภายหลัง

.

.

กำหนดการล่วงหน้าในเดือนมกราคม

– หลังวันที่ 10 จะมีอีเวนท์ปีใหม่ของเรือ เป็นแนวหาสมบัติ

– บลูไวเปอร์จะมีการปล้นร่วมกับดูมดอว์น ยังไม่ได้ตกลงรายละเอียด

– อาจมีงานเกี่ยวกับฝ่ายโจรสลัดเร็ว ๆ นี้

.

.

.

Posted in EXPIV | Leave a comment

[EXPIV] Behind The Mist – Log 02

.

.

*หมายเหตุ อ่านจากบนลงล่าง*

.

.

‏@Wyatt_BV – /เดินหาเจอร์รี่เมื่อลูก้าสั่งให้ไปตาม @JerryB_Bv

@JerryB_Bv – @Wyatt_BV //กำลังเช็คของที่คลังมองไวแอตต์รับเรื่องก่อนจะเดินตามมาเพื่อไปหาลูก้า @Luka_BV

‏@Luka_BV –  ขอบใจไวแอต… (/ขึ้นไปนั่งบนกรงที่เด็กอยู่เพราะกรงก็เล็กนิดเดียวกำลังน่านั่งเลย) …เจอรี่ อธิบายมาสิ ทำไมนังหนูนี่ขึ้นมาอยู่บนเรือเราได้ มีความจำเป็นอะไรที่ต้องพานางขึ้นมา

@Wyatt_BV  – …./ยืนอยู่ข้างหลัง /พอจะรู้เรื่องว่าเจอรี่พาเด็กขึ้นมาตั้งแต่เมื่อวานแล้ว …./มองคนที่ถูกถามเงียบๆ

@JerryB_Bv –  …. //มองหน้ากัปตันก่อนจะกลืนน้ำลาย/ ข้าเองครับท่าน… //ตอบไปตามตรง/ ข้า…คิดว่าเรือกำลังจะจม ก็เลยช่วยเธอขึ้นเรือมาครับ //กล่าวเรียบๆสั้นๆจนจบ/

@Luka_BV – (/นั่งก้มมาข้างหน้า ขมวดคิ้วนิ่ง มือประสานนิ้วไว้หลวมๆบนหน้าขา) …ในเรือที่กำลังจะจมนั่น…มีทั้งข้า แซงค์ และพรรคพวกของเราอีกหลายคนที่ยังติดอยู่ข้างใน…แต่เจ้ากลับเอาเวลาไปช่วยเหลือคนที่ไม่ได้รู้จักกันแม้เพียงนิด…ถ้าเมื่อวานมีพวกของเราสักคนจมน้ำตายไปพร้อมกับเรือนั่น…เจ้าจะยังรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นฮีโร่อีกไหมเจอรี่?

@Wyatt_BV – …./ได้ยินที่ลูก้าพูดแล้วก็ขมวดคิ้ว …oO(…..) /แต่ก็ยังเงียบ บรรยากาศเงียบเชียบ

@JerryB_Bv – //รู้สึกหน้าชาวาบตามที่ได้ยินคำพูดของกัปตัน เม้นปากเล็กน้อยก่อนจะค่อยๆตอบ/ ข้าเข้าใจครับท่าน..และข้าก็ไม่เคยคิดว่าตนเองนั้นเป็ฮีโร่เลยสักครั้ง… ข้าทราบว่าเรื่องนี้ต้องมีการสูญเสีย แต่ท่านครับ…//เงยหน้ามองกัปตัน/ หล่อนเป็นเพียงเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆ… และเธอเองก็เสียผู้ที่เป็นแม่ที่กำลังตั้งครรภ์อยู่ด้วย เธอเจอเรื่องเลวร้ายมามากพอแล้ว… //พูดด้วยเสียงที่สั่นเล็กน้อยแม้จะพยายามคงเสียงให้ปกติก็ตาม/

‏@Luka_BV – (/ตบเข้าที่หน้าของเจอรี่จนหน้าหันไปอีกทาง โดยสีหน้าของเขายังคงเดิม) …ข้าถึงได้เรียกเจ้ามาคุย ข้าไม่สนว่านางจะพบความฉิบหายอะไรในชีวิตมาบ้าง ที่ข้าสนคือ…ข้าพาทุกคนขึ้นมาอยู่บนเรือ ให้ช่วยเหลือกันและกัน (/จิ้มนิ้วที่อกอีกฝ่าย หรี่ตา) ..พวกเจ้าคือแรงงาน..เจอรี่ แรงงานคือพวกเจ้ากินข้าว ได้แบ่งสมบัติ มีชีวิตสุขสบาย แลกกับการที่พวกเจ้าต้องทำงานเพื่อเรือ เพื่อ ‘ครอบครัว’…ไม่ใช่ไอ้อีตัวอื่นนอกเรือ เวลาที่เจ้าเอาเวลาเอาแรงกายไปช่วยคนอื่น สำนึกใส่หัวไว้ด้วย…ว่าเพื่อนบนเรือกำลังต้องการความช่วยเหลือจากเจ้าไม่แพ้ไอ้เด็กนั่น…เข้าใจที่ข้าพูดไหม (/จ้องตาอีกฝ่ายเขม็ง แววตาบอกชัดว่ากำลังโกรธมาก)

@JerryB_Bv  – //โดนตบฉาดที่หน้าจนหน้าหัน ใบหน้าที่โดนตบนั้นชาไปหมดรู้สึกถึงปากที่แตกจนรู้สึกรสเลือด ฟังคำกล่าวขึ้นใจหมดทุกคำ หันกลับมามองกัปตันอย่างรับผิดชอบทุกคำพูดที่กัปตันกล่าวมา ไม่หันหนีไปไหน…/ ข้าทราบแล้วครับท่าน…ข้าทราบดี…ที่ท่านว่ามาไม่ผิดเลยสักคำ… เป็นข้าเองที่ทำตัวผิด… ผิดเองที่ข้ายังเห็น อีตัวอื่นคนนี้ ในฐานะมนุษย์คนนึง…

@Wyatt_BV – —– /ได้ยินแล้วก็เบิกตาขึ้นก่อนจะชักดาบที่เหน็บเอวไว้ออกมาทันที เดินเข้าไปเอาขาถีบกระทุ้งเข่าเจอรี่ให้คุกเข่าลงแล้วเอาดาบจ่อที่คออีกฝ่าย/ เจ้าพูดว่าอะไรนะ? /เสียงแข็งขึ้นทันที /สีหน้าแสดงความโกรธอย่างมาก/ นี่เจ้ากล้าย้อนกัปตันของเรือ แล้วจะบอกว่าพวกพ้องของเราไม่ใช่มนุษย์งั้นเรอะ!! เจ้าสำคัญอะไรผิดไปรึเปล่า!?

‏@Johancarols_bv – อู่ย อู่ย ข้ามีคนเจ็บบนเรือมากพอแล้วน้า~ * ปากคาบบุหรี่พูดเหมือนชิวๆ*

@JerryB_Bv  – //โดนกระทุ้งเข้าที่เข่าก็ลงไปคุกเข่า ปลายดาบแหลมคมจ่อคอเอาไว้ ความคมกริบของดาบนั้นบาดผิวคอจนเลือดซิบ //ไม่มองกลับไปหาไวแอตต์ ได้แต่พูดเรียบๆ/ ข้าไม่ได้หมายความว่าเช่นนั้น…ท่านรองกัปตัน… คนของเรือเราคือครอบครัว และเป็นครอบครัวของข้าด้วยเช่นกัน..และข้าหมายความดังนั้น มันเป็นความผิดของข้าเอง…คนเดียว…

@Johancarols_bv –  …* แตะไหล่ไวแอต ตามองไปที่ลูก้า*

‏@Luka_BV – (/นิ่งไปครู่หนึ่งเมื่อถูกพูดสวนมาแบบนั้น เหลือบมองไวแอตที่ลงมือ และโยฮันที่ดูคล้ายพยายามห้าม แต่เขาไม่เอ่ยคำสั่งอะไรต่อ) มันไม่ใช่เรื่องที่เจ้าจะรับความผิดแล้วมันจะจบ ทุกครั้งที่เราทำงาน.. พวกเจ้าเป็นหมากตัวหนึ่ง ข้าให้อิสระพวกเจ้าที่วิ่งอยู่บนกระดาน..ต่อเมื่อมันไม่ก่อผลเสียต่อแผนการ.. เจ้าคงรู้…ข้าไม่ใช่คนเหี้ยมโหด บางครั้งเราก็เก็บคนขึ้นจากทะเลและใช้เป็นเชลยระยะหนึ่ง (เขาหมายถึงโรเซน ซาบี้ และวาเลน) แต่นั่นคือในเวลาที่เราไม่ได้กำลังต่อสู้กับใคร…ไม่เหมือนครั้งนี้… (/ก้าวลงจากบนกรงที่นั่งอยู่ ชักดาบออกมาแล้วสั่งให้ลูกเรือมาไขประตูกรงให้)

@Wyatt_BV – …/กัดฟันกรอดดจนเมื่อโยฮันมาแตะไหล่ /ขมวดคิ้วหรี่ตาก่อนจะชักดาบเก็บอย่างหัวเสียนัก/ …. /ฟังที่ลูก้าพูดจนอีกคนเดินลงมา /เขาจึงก้าวถอยหลังออกมา

‏@Johancarols_bv  – …. * คิ้วขยับเข้าหากัน กลั้นหายใจ*

@JerryB_Bv  –  //มองลูก้าที่พูดคำนั้นออกมามองก็มองกัปตันนิ่ง…/ ท่าน… คิดจะทำอะไรอย่างนั้นหรือท่าน…?

‏@Luka_BV – (/สั่งให้ลูกเรือลากตัวนางออกมา เด็กหญิงร้องลั่นและพยายามดิ้นหนี ทว่าบนเรือนี้ไม่มีทางหนีสำหรับนาง เขาสั่งให้ @ValentineR_BV @Rhys_BV มาจับแขนของเด็กกางออกและยกขึ้นเหนือศีรษะ) เร็ว…อย่าชักช้า

@Rhys_BV – …/ชะงักไปกับคำสั่ง /เหลือบมองเสี้ยวหน้าของกัปตัน oO(…)
/เดินเข้าไปจับแขนเด็กคนนั้นอย่างไม่เต็มใจนัก –บอส ../หันไปมองสบตาคนที่ยืนตรงข้าม

@ValentineR_BV –  /ไม่ได้อยากให้ทำเท่าไรนัก/ ท่านลูก้า… /เอ่ยเรียกเสียงเบาๆ/

‏@Johancarols_bv – * หน้านิ่ง คิ้วขมวดเข้าหากัน มือบีบแน่น พยายามมองเด็กน้อยให้นางมองกลับ*

(/เด็กสาวกรีดร้อง แล้วมองไปรอบๆ สายตาของนางกำลังร้องหาความช่วยเหลือ จนไปมองสบเข้ากับ @Johancarols )

‏@Luka_BV  – (/เหลียวไปมองเจอรี่) ดูไว้นะเจอรี่…ครั้งหน้าคนที่เจ้าคิดจะเก็บมันขึ้นมา…ก็จะต้องเป็นแบบนี้
(/เงื้อดาบขึ้น เล็งฟันไปที่แขนของเด็กสาวข้างที่ @Rhys_BV จับไว้จนขาดออกจากตัว เด็กสาวหวีดร้องเสียงดังอย่างตื่นตระหนก เสียงกรีดร้องเต็มไปด้วยความเจ็บปวด เลือดแดงข้นพุ่งออกจากต้นแขนสาดลงบนพื้นเรือในทันที)

‏@Luka_BV  – (/ฟันแขนข้างที่ @ValentineR_BV จับอยู่ด้วยเช่นกัน ก่อนจะจับร่างไร้แขนของเด็กน้อยขึ้นมา ตั้งใจจะเอานางไปโยนทิ้งลงทะเลจากทางกราบเรือ แต่เห็น @Johancarols เดินเข้ามาเสียก่อน) …อะไร

‏@Luka_BV  – (/มองโยฮันที่พยายามจะช่วยเด็กคนนั้น) …พระเจ้าช่างเมตตานางเสียจริงนะ โยฮัน
….แต่คงจะเมตตากว่านี้ถ้าพระเจ้าโยนนางทิ้งลงทะเลไปซะ (/เขาเดินเลี่ยงไป ไม่ขัดสิ่งที่โยฮันต้องการ)

@Johancarols_bv – * ตรงเข้าไปจับร่างของเด็กไว้ ก่อนจะร่วงล้มลง* เขาจะโยนเจ้าลงทะเล เลือดเจ้าจะเรียกฉลาม * เลือดเปรอะตัวทั่ว* แต่ข้าจะช่วยเจ้า ไม่เป็นไรนะ * เริ่มพึมพำบทเพลงกล่อมเด็ก โอบเธอด้วยมือข้างหนึ่ง นิ้วแตะที่เส้นชีพจรที่คอที่เริ่มแผ่วลง*  –ฟังเสียงคลื่นนั่น เทพจะกล่อมเจ้าหลับไหล * หยิบมีดด้วยมืออีกข้าง แล้วเชือดคอนาง

@Johancarols_bv – ใต้ท้องฟ้ากว้างใหญ่ จงกลับสู่ทะเล * ผลักร่างที่ไร้ชีวิตลงจากกาบเรือ*

‏@Luka_BV – (/เดินตรงมาหาเจอรี่ที่กำลังดิ้นรนขณะที่ถูกซาบี้จับตัวไว้) …ข้าจะไม่พูดซ้ำสอง…อะไรที่เจ้ายังไม่เข้าใจ จงรีบเข้าใจซะ…
อย่าให้มีคนอื่นที่ต้องเดือดร้อนเพราะเจ้าอีก (/ใช้ข้อนิ้วที่เปื้อนเลือดแตะที่แก้มของเจอรี่)

‏@Luka_BV – (/ก่อนจะผละมือออก ทิ้งไว้แค่รอยเลือดบนแก้มขาว) … (/สบตาซาบี้)

@Xabi_BV – /สบตากัปตันด้วยสายตามั่นคง กระชับอ้อมแขนที่กอดเจอร์รี่ไว้ แล้วพูดตอบลูก้าเบาๆ/ เขาจะเข้าใจ..ข้าให้สัญญา..

@JerryB_Bv – //น้ำตารินไหลซึมผ่านหน้ากากที่บดบังดวงตา อาบแก้มทั้งสองข้าง กัดริมฝีปากช้ำจนห้อเลือด รับฟังทุกอย่าง //นิ้วที่ชุ่มไปด้วยเลือดของเด็กสาวลากไปตามผิวแก้มจนผิวขาวถูกย้อมไปด้วยเลือดอุ่น //มองกัปตันไม่วางตา…แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรอีก.. นี่คือบทลงโทษที่เขาได้รับ…/

‏@Luka_BV – … (/ได้ยินคำพูดของซาบี้ ส่งเสียงอืมในลำคอ แต่ไม่ได้พูดอะไรมากกว่านั้น เขาเดินห่างจากทั้งคู่ออกไป)

.

.

Posted in EXPIV | Leave a comment

[EXPIV] Behind The Mist – Log 01

.

.

*หมายเหตุ อ่านจากล่างขึ้นบน *

.

.

@Johancarols – @NdVectar_BV @Luka_BV เด็กเหรอ /เลิกคิ้ว/ … ได้ เดี๋ยวข้าไปดู

@Luka_BV – @NdVectar_BV @Johancarols ฝากดูหน่อยว่าบาดเจ็บอะไรหรือเปล่า….หลังจากที่ทำแผลทุกคนเสร็จแล้วน่ะนะ
@Luka_BV – @NdVectar_BV @Johancarols เออๆรู้แล้ว (/ยิ้มขำ มองทั้งหมอทั้งพยาบาลตัวน้อยรุมกันสั่ง) …โยฮัน มีคนจับเชลยเด็กขึ้นมาแหน่ะ

@_Brigitte_BV – @Rosen_Bv เอาน่า เดี๋ยวข้ามา /เดินออกจากครัวไป/

@Gaius_BV – //นอนแผ่นิ่งๆอยู่บนพื้นเรือไม่มีทั้งแรงทั้งสติอย่างบอกไม่ถูก/

@Luka_BV – @Rhys_BV (/ลุกขึ้นยืนแล้วเดินไป) พลาดไปหน่อย ไม่น่าจะเรือจมเลย…แถมยังมีเด็กบนเรืออีก (/พูดงึมงัม)

@Zang_BV – @JerryB_Bv อึก!!! *เขากัดผ้าแน่น ความเจ็บปวดแล่นปราดไปทั่วทั้งร่าง มันเจ็บเสียยิ่งกว่าตอนถูกยิงเป็นสิบเท่า*

@Luka_BV – @Rhys_BV อืม.. (/มองไปรอบๆ กำลังคิดว่าตัวเองจะทำอะไรได้อีกไหม) ..กลับเลยก็ได้ ข้าควรนอนพักหน่อย พรุ่งนี้จะได้ช่วยเจ้าบังคับเรือบ้าง

@Zang_BV -@NoxusW_BV ….. รู้ด้วย?…. *คิดว่าปกปิดมิดแล้วนะ*

@Rarth_BV – @Rosen_Bv ทำคนเดียวมันช้า ให้ข้าช่วยมั้ยล่ะ ข้าใช้มีดคล่องนะ [แกล่งพูดไปอีกเรื่อง] เจ้าจะปล่อยให้พวกคนเจ็บหิวหรือ

@Johancarols – @Luka_BV @NdVectar_BV อย่าขยับตัวเยอะ เดี๋ยวมันปริ

@Rosen_Bv  – @_Brigitte_BV ..ไปดูคนอื่นเถอะ ข้าไม่เหงาหรอก /หันไปจัดการกับเตา)

@NoxusW_BV – @Zang_BV ค้างคาใจ ?? ข้าเนี่ยนะทำเจ้าค้างคาใจ ข้าว่าข้าเป็นคนที่ไม่ซับซ้อนที่สุดแล้วนะ /เหลือบไปเห็นแผลอีกคน ไปโดนอีท่าไหรมาล่ะ

@Luka_BV – @Johancarols @NdVectar_BV .oO(เหวอ…) (/ยิ้มเจื่อนๆ) …รู้แล้วๆ นอนพักแล้วกินเนื้อเยอะๆเดี๋ยวก็หาย NDเย็๋บให้แล้วล่ะ

@JerryB_Bv – @Zang_BV //พออีกคนพร้อม ก็จับบีบเนื้อตรงบาดแผลที่ทะลุนั้นให้แนบชิดกัน ก่อนที่จะเอาลูกธนูไปแนบเพื่อเผาเนื้อให้สนิทกันและห้ามเลือด/

@_Brigitte_BV – @Rosen_Bv โอเค—ถ้าเจ้าว่าไหว ก็ไหวก็ได้ /ไหวไหล่สบายๆ/ เดี๋ยวข้าจะลงมาอยู่เป็นเพื่อนแล้วกัน /ยกกาน้ำชาขึ้นไปด้านบน/

@Johancarols – @NdVectar_BV @Luka_BV ไม่ต้องอ้างคนอื่นเลย ไหล่เจ้า *พยักหน้าไปทางไหล่ที่เห็นเลือดซึม*

@Rarth_BV – @Rosen_Bv [นึกถึงโรเซนขึ้นมา เลยลองไปดูที่ครัว ลองเรียกดู] โรเซน อยู่รึเปล่า

@Rhys_BV – @Luka_BV –จะว่าไปท่านก็เป็นคนเจ็บนี่ ท่านจะกลับห้องไหม?

@Zang_BV – @JerryB_Bv *ปลดผ้าปิดปากออกมาพับแล้วกัดไว้ สูดหายใจลึกแล้วพยักหน้ารับ*

@Rhys_BV – @Luka_BV กระแสน้ำตอนนี้ไม่น่าเป็นห่วงแล้วแต่เดี๋ยวหลังข้าช่วยดูแลคนเจ็บจะไปเช็คอีกที ../เงยมองท้องฟ้า   +

@Gaius_BV – @Johancarols …..//พยักหน้ารับรู้นอนนิ่งๆไม่ได้คิดจะตอบหรือทำอะไรไปมากกว่านั้นอยู่แล้ว/…

@JerryB_Bv – @Zang_BV //หยิบเอาปลายลูกดอกที่เรียบมาลนไฟจนเปลี่ยนเป็นสีแดง/ ต่อไปจะเจ็บกว่านี้… เจ้าพร้อมแล้วหรือยัง..

@Luka_BV – @Rhys_BV (/ยิ้มบาง) แค่คุมเรือให้กลับไปที่เกาะของเรายังเหนื่อยไม่พอ? …งั้นก็ไปช่วยดูแลคนเจ็บหน่อยแล้วกัน ได้ไหม?

@Rosen_Bv – /ลับอีโต้ให้คมขึ้นแล้วยกสับเนื้อแรงๆเป็นชิ้นค่อนข้างหยาบกว่าปกติ) …..

@JerryB_Bv – @Zang_BV \//มุ่นคิ้วมองบาดแผลนั้น ก่อนจะพยายามจะทำให้นุ่มนวลที่สุด ล้างและฆ่าเชื้อจนสะอาด ต่อไปคืองานยากอีกงาน +

@Johancarols – @Gaius_BV หน้าคนให้คิดถึงไว้   /ตัดด้ายเอาผ้าสะอาดพันทับอีกที/ นอนอยู่นี่ก่อน อย่าเพิ่งลุกไปไหนล่ะ

@Rhys_BV – @Luka_BV แล้ว–ท่านมีอะไรจะสั่งข้ารึเปล่า ?

@Wyatt_BV – /เดินออกไปตรวจเช็คเสบียงและของอื่นๆที่ขโมยมา

@Luka_BV – @NdVectar_BV (/เห็นND อยู่ตรงนั้นพอดี) เฮ้…ฝ่ายแพทย์ช่วยกันดูคนเจ็บแล้ว พรุ่งนี้มารายงานข้าด้วยนะว่าใครบาดเจ็บตรงไหนบ้าง

@Rosen_Bv – /เปิดขวดเหล้าดื่มสองสามอึกแล้วเดินไปตั้งตะแกรง หยิบเนื้อมาสับแม้จะเจ็บมือจนชาก็ตาม ออกแรงให้มากขึ้นแล้วหยุดมือเป็นระยะ)

@Rhys_BV – @Luka_BV –อา เปล่า ../ชะงัก /หันมองไวแอตต์ที่วิ่งไป .. /ยกมือขึ้นทาบท้ายทอย ยิ้มล้อท่านที่เอาตัวไปหาเรื่องจนบาดเจ็บไง /หัวเราะกั่กๆ

@Zang_BV – @JerryB_Bv *ขมวดคิ้วมุ่น กัดฟันแน่นจนเขี้ยวขบลงไปบนริมฝีปาก อาจเพราะแผลค่อนข้างสกปรกเลยทำให้แสบมากกว่าเดิม เหงื่อไหลซึมทั่วใบหน้า*

@Gaius_BV – @Johancarols …//กระตุกแขนเป็นพักๆด้วยความเจ็บได้แต่ปล่อยให้อีกคนทำตามใจ/

@Johancarols – @Gaius_BV *ที่ถ้าฟังดีๆจะเป็นเพลงสวดอ้อนวอนพระเจ้า พอขูดจนแน่ใจว่าสะอาด ก็หยิบเข็มกับด้าย เหลือบมองหน้าอีกฝ่ายว่าโอเคไหม*

@Rosen_Bv – /ปิดประตูครัวก่อนจะถอดเสื้อกับผ้าที่พันแขนออก มองรอยเลือดกับรอยไฟลวกแล้วรีบไปล้างมือกับแผล สุดท้ายก็ถอนใจยาว)

@Luka_BV – @Rhys_BV @Wyatt_BV (/สั่งเสร็จเงยหน้าขึ้นมาเห็นรีสยิ้มแปลกๆ) …ยิ้มอะไรของเจ้า

@Wyatt_BV – @Luka_BV @Rhys_BV /หันมาหาลูก้าอีกครั้ง ทราบแล้ว /มองกัปตันนิดนึงว่าไม่เป็นไรแน่แล้วก็เดินออกไปเช็กของ

@Luka_BV – @Wyatt_BV @Rhys_BV   สมบัติกับของอื่น ๆ … (/คิด) เจ้าตรวจเช็กให้ข้าหน่อยแล้วกันไวแอต เพราะไกอัสเจ็บอยู่ แล้วกลับมารายงานข้าด้วย

@Rhys_BV – @Luka_BV @Wyatt_BV ท่านนี่ก็ซนจังน้า ไปทำอีท่าไหนโดนยิงได้เนี่ย /โคลงหัวบ่นงุ้งงิ้งแต่ตาจ้องแผลอีกฝ่ายไม่วาง /ขมวดคิ้วนิดๆ –/ยิ้ม

@Luka_BV – @Wyatt_BV @Rhys_BV   …ไม่เป็นไร เอ็นดีทำแผลให้แล้ว (/ค่อยๆผละมือจากไวแอต กลับมาคิดเรื่องงานอีกครั้ง) ..ให้น็อกซัสเช็กอาวุธที่ปล้นมา

@JerryB_Bv – @Zang_BV อดทนไว้แซงค์…//ล้างแผลจนเสร็จตามด้วยยาฆ่าเชื้อที่แสบกว่า…/

@Gaius_BV – @Johancarols @NdVectar_BV @TroubleMaker_BV ……//มองมีดในมือด้วยดวงตาพร่ามัวเข้าฟังรู้เรื่องแต่ไม่ได้มีแรงจะต่อความ/

@NoxusW_BV -@Zang_BV (ควรติดแท็ก   หรือไม่) อะไรเล่าา เจ้านี่ก็จ้องจะหาเรื่องข้าตลอด เจ้าเห็นข้าเป็นคนแบบนั้นเร๊อะ /หน้าตาเสียใจ

@Johancarols – @NdVectar_BV @Gaius_BV @TroubleMaker_BV อย่าให้ตายนะเอ็นดี   : P

@Zang_BV – @JerryB_Bv อึก!…. *กัดฟันแน่น เบี่ยงหน้ามองทางอื่น ท่อนแขนเกร็งจนเส้นเลือดปูดโปน*

@Wyatt_BV – @Rhys_BV @Luka_BV นึกว่าออกกำลังแล้วท่านจะกระชุ่มกระชวยจนหลบกระสุนได้ซะอีก /ถอนหายใจเหนื่อยๆแต่ก็ยิ้ม /หันไปมองรีส

@JerryB_Bv – @Zang_BV //เริ่มเอาน้ำยาล้างแผลให้แซงค์ มีเลือดซึมออกมา/

@Rhys_BV – @Luka_BV @Wyatt_BV —! /เห็นว่าอีกคนหันมาเลยเดินเข้าไป /ตอนแรกกะจะให้คุยกันเสร็จก่อน –บอส เป็นไงบ้าง

@Johancarols – @Gaius_BV @NdVectar_BV @TroubleMaker_BV *ดันอีกคนนอนลง ยกแขนไว้ ถือมีดกับขวดเหล้าไว้* อ้าวเหรอ ชอบผู้หญิงแบบไหน?

@Luka_BV – @Wyatt_BV (/ขำ) โดนแค่ไหล่เอง ไกลหัวใจอีกเยอะ ก็บอกว่าว่าพักหลังร่างกายมันฝืดๆ (/พูดไปก็หันไปเห็นรีสพอดี) @Rhys_BV

@JerryB_Bv – @Zang_BV อืม.. งั้นเจ้่าอดทนหน่อยนะ ยังไงก็ต้องล้างแผลก่อน //เดินไปเอาอุปกรณ์ทำแผลที่มุมนึงของห้องมาพร้อมตะเกียง/

@Gaius_BV – @Johancarols @NdVectar_BV @TroubleMaker_BV ….ไ..ม่.มี//ไม่ค่อยมีแรงจะตอบเท่าไหร่แล้ว

@ValentineR_BV – /นอนอยู่คนเดียวเงียบๆ ในห้องพยาบาล/

@TroubleMaker_BV – ทุกคนคงเหนื่อยกันมาก ข้าจะตื่นแต่เช้าก่อนหมอมาทำแผลให้ทุกคน

@Wyatt_BV – @Luka_BV /หันมามองลูก้า ข้าไม่เป็นไร ไม่เหมือนท่านหรอกที่โดนยิงมาแล้วบอกไม่เป็นไร   /ฮึ่่ย

@Zang_BV – @JerryB_Bv *ยกมือจุ้ปาก* เบาหน่อย … มันทะลุ เลยไม่เป็นอะไรมาก

@TroubleMaker_BV – มีใครบาดเจ็บอีกไหมครับ   …

@JerryB_Bv – @Zang_BV !! //ตกใจตรงรอยแผลที่ยิงทะลุนั้น/ เจ้าบ้า… นี่มันต้องเย็บนะ…//เข้าไปมองสำรวจ/

@TroubleMaker_BV – @NdVectar_BV @Gaius_BV …/โดนไล่/ … /ซึมเลย/ … งั้นข้าจะไปดูคนบาดเจ็บทางโน้น

@Gaius_BV – @NdVectar_BV @TroubleMaker_BV …….//หายใจหอบพูดอะไรไม่ออกไม่เคยเอากระสุนออกจากแผลแล้วเจ็บขนาดนี้มาก่อน/

@Wyatt_BV – @Luka_BV /มองเอ็นดีไปช่วยทางโน้นก็ค่อยโล่งใจหน่อย /เฮ่ออ @NdVectar_BV

@ValentineR_BV – @Johancarols กลับมากันปลอดภัยใช่มั้ย?

@Wyatt_BV – @Luka_BV @NdVectar_BV ? /เห็นมือลูก้าที่จับมา oO(…) /ยิ้มหึ ปากแข็งจริงจริ๊ง /พูดซ้ำอีกรอบให้อีกคนจับข้อมือไว้

@Rosen_Bv – @_Brigitte_BV …เจ้าคิดว่าข้าไม่ไหวรึไง /ปิดเตาแล้วใส่ใบชาลงหม้อ) ยกไปเถอะ คนอื่นกำลังรออยู่

@Rarth_BV – @ValentineR_BV ไว้ข้าจะมาใหม่

@Gaius_BV – @TroubleMaker_BV อึก! //เจ็บจนนิ่วหน้ากัดฟันแน่น/ หยุด…ก..ก่อน//ห้ามเสียงพร่า/

@Zang_BV – @JerryB_Bv *ยกมือห้าม* อย่าเพิ่งโวย เลือดหยุดแล้ว ตอนนี้ข้าแค่ต้องการพัก…

@Zang_BV – @JerryB_Bv *มองไปรอบๆว่าไม่มีใครก็ยอม ถอดเสื้อออกแล้วแกะผ้าพันแผลที่พันได้ไม่เรียบร้อยนัก ที่ไหล่ซ้ายเป็นรอยกระสุนยิงทะลุ* +

—————————————————————————————————————————-

@TroubleMaker_BV – @Gaius_BV //ใช้คีมแทงลงไปในแผลโดนยิง // ….. อ่าว /ดึงออกมาใหม่เพื่อเล็งกระสุน/

—————————————————————————————————————————-

@ValentineR_BV – @Rarth_BV เจ้าไปดูคนอื่นเถอะ ข้าปลอดภัยแล้ว

@JerryB_Bv – @Zang_BV ไม่หรอก ทุกคนก็เหนื่อยด้วยกันทั้งนั้น… อีกอย่างข้าไม่ได้บาดเจ็บอะไร มาเถอะน่า..ให้ข้าช่วยดู

@Rhys_BV – /พอวิ่งเข้ามาก็เจอลูก้าคว้าข้อมือไวแอตต์ไว้ ../ชะงักหยุดยืนนิ่ง ../มองห่างๆไม่เข้าไป @Luka_BV @Wyatt_BV @NdVectar_BV

@Rarth_BV -@ValentineR_BV ข้าเย็บแล้ว ไม่เป็นไร

@_Brigitte_BV – @Rosen_Bv ข้าไม่ได้เป็นอะไรจริงๆ /ลุกขึ้นแล้วเดินเข้าไปหาพ่อครัวใกล้ๆ/ เจ้าน่ะไหวแน่หรือ? หน้าซีดขนาดนี้…. /เลิกคิ้วนิดๆ/

@ValentineR_BV – @Rarth_BV อื้ม… ขาเจ้าเป็นไงบ้าง?

@Gaius_BV – @TroubleMaker_BV …//เจ็บจนตาพร่าเขาทำอะไรเองไม่ได้มากกว่าพยักหน้ารับแล้วยื่นแขนออกมาหา/

@Rarth_BV – @ValentineR_BV เอ้อ หนังเหนียวดี จะได้ไม่ต้องเป็นห่วง

@Rhys_BV – ..เมื่อบังคับเรือมาถึงจุดที่ปล่อยให้้ส่องตามกระแสน้ำได้แล้วจึงรีบเรียกลูกเรือNPCมารับช่วงต่อ แล้วรีบวิ่งไปหาลูก้าที่อยู่ตรงกราบเรือ

@Wyatt_BV – @NdVectar_BV @Luka_BV ……./อื้อหืม /มองการเย็บอย่างรวดเร็วฉึกฉักๆ

@TroubleMaker_BV – @Gaius_BV /นิ่วหน้าเมื่อเห็นอย่างง้ั้นแต่ก็พยายามจะช่วย หยิบคีมขึ้นมา/ ข้าเอาออกให้นะ

@Rhys_BV – /บังคับพังงาเรืออย่างร้อนใจเพราะมัวแต่นึกไพล่เป็นห่วงกัปตันที่บาดเจ็บ … /แต่ตัวเขายังมีหน้าที่ที่ต้องทำ

@JerryB_Bv – @Zang_BV //ยิ้มน้อยๆแต่ดูอิดโรย/ ข้าไม่เป็นไร ไหนให้ข้าดูให้นะ…

@Rosen_Bv – @_Brigitte_BV …ข้าไม่เป็นไร/เพราะตัวเปรอะเลือดของคนอื่นมากกว่า เลือดที่พันแผลไว้ลวกๆเลยดูไม่ค่อยออกนัก) ห่วงตัวเองดีกว่านะเจ้าน่ะ

@Zang_BV – @JerryB_Bv นิดหน่อย เจ้าไม่เป็นอะไรนะ? *ใส่เสื้อดีๆ*

@Luka_BV – @NdVectar_BV @Wyatt_BV ….ทำเร็วๆ เจ้ายังมีงานอีกเยอะ ไกอัสก็เจ็บใช่ไหม

@Luka_BV – @NdVectar_BV @Wyatt_BV (/หัวเราะ) บ้าน่า ใครจะกล้ากัดเจ้าได้ลงคอ (/เงยหน้าขึ้นมา ดูอิโรยนิดหน่อย)

@JerryB_Bv – //เดินไปเข้าห้องพักก็เจอแซงค์พอดี/ แซงค์ เจ้าไม่เป็นไรนะ @Zang_BV

@Gaius_BV – @TroubleMaker_BV //โล่งอกเล็กๆพอดูว่าอีกฝ่ายมัดแน่นดีแล้วเขาก็กัดคอร์กเหล้าออกแล้วราดลงไปทั้งแบบนั้น/

@ValentineR_BV – @Rarth_BV ก็แค่จะมาดูน่ะ… แค่โดนยิง ไม่ตายหรอก

@Wyatt_BV – @NdVectar_BV @Luka_BV /ยืนดีๆทันที ห๊ะ เออ รับทราบ /ก่อนจะรีบวิ่งมาประเคนให้เลย

@Rarth_BV – @ValentineR_BV [หลังจากตั้งสติได้ จึงตั้งใจลุกออกมา เดินมาก็เจอเข้าพอดี] อ้าว เจ้า ดีขึ้นแล้วหรือไงมาเดินว่อนเนี่ย

@_Brigitte_BV – @Rosen_Bv ได้—แล้วเจ้าไม่ได้เจ็บตรงไหนใช่มั๊ย? /เลิกคิ้ว มองอีกฝ่ายเดินไปเดินมา   /

@ValentineR_BV – /เห็นทุกคนดูวุ่นวาย ไม่มีใครสนใจ ก็เดินกลับเข้าห้องพยาบาลไป/

@Rosen_Bv – @_Brigitte_BV …อืม ข้าเข้าใจ /รอให้น้ำเดือนแล้วหยิบใบชาใส่กา) เดี๋ยวข้าต้องทำอาหาร ช่วยบอกให้คนอื่นรอก่อนแล้วกัน

@TroubleMaker_BV – @Gaius_BV //หันไปมอง// @NdVectar_BV กับ @Luka_BV … /ตรุจุดไฟเตรียมเผาตามเลย/ เจ็บหน่อยนะไกอัส /หน้าเครียด/

@Gaius_BV – @TroubleMaker_BV //ใช้มือขวาดึงเชือกที่ใช้รัดผมออกก่อนจะพันมันไว้ใต้แผลแล้วฉวยขวดเหล้ามาจากมือชาโต้/ มัดนี่ให้แน่นๆที

@NoxusW_BV -/เดินไปห้องสรรพาวุธก่อนจะวางปืนที่สอยมาใหม่กับเหล้าที่เก็บมาได้ลงก่อนจะเดินไปดูคนบาดเจ็บ

@Wyatt_BV – @NdVectar_BV @Luka_BV /โดนเด็กอ่านใจออกก็แยกเขี้ยวหันไปทางอื่นฮึ่ยย … หา? /มองลูก้า ข้าว่าเจ้าเย็บแผลดีกว่า

@Rarth_BV – [เขาปวดหัวขึ้นมาอีกครั้ง เมื่อมีเสียงประโยคนั้นก้องซ้ำๆในหัว ราร์ธพยายามตั้งสติ หาเรื่องมาคิด ‘ต้องรีบลุกไปดูคนอื่น’ เขาคิด]

@_Brigitte_BV – @Rosen_Bv พอสมควรสำหรับเสบียง แต่มีหลายอย่างที่เอามาไม่ทัน น่าเสียดาย…   /นั่งรออีกฝ่ายชงชา/

@Luka_BV – @NdVectar_BV @Wyatt_BV   อึก… (/เจ็บมากตอนที่ถูกงัดกระสุนออกไป แต่ไม่อยากให้ไวแอตเห็นสีหน้าเลยได้แต่กัดฟัน ก้มซบกับบ่าของNDไว้)

@Rosen_Bv – @_Brigitte_BV จะเอาขึ้นไปข้างบนงั้นสิ..งั้นก็ต้องกาใหญ่หน่อย /ข่มความเจ็บไว้แล้วเดินหน้านิ่ง เอากาตั้งเตาใส่น้ำ) ได้ของเยอะไหม

@ValentineR_BV – @TroubleMaker_BV @Gaius_BV ชาโต้… เจ้าหยิบอะไรมา?

@_Brigitte_BV – @Rosen_Bv ข้าไม่ได้เจ็บตรงไหนร้ายแรง /ขยับตัวปิดข้อต่อลั่นกร็อบไปมา/ เมื่อยๆนิดหน่อย ข้าอยากได้ชาสักกา คนเจ็บหลายคนต้องการมัน

@Rarth_BV – [เขาเจ็บ แต่ในสมองกลบคิดไปเรื่องอื่น จิตใจเริ่มด้านชา แทบไม่รู้สึกเมื่อนึกถึงประโยคนั้นของเด็กชายที่เขาฆ่าตายไป.. ‘เป็นโจร ต้องตาย’]

@TroubleMaker_BV – @Gaius_BV //วิ่งไปวิ่งมาอย่างไว พร้อมเหล้าล้างแผล กับเหล็กแท่งๆก่ะไว้คีบกระสุนออกมา/ … ขอข้าดูหน่อย #ซีเรียส

@Rosen_Bv – @_Brigitte_BV ……../เหลือบมอง) มี.. ทำแผลแล้ว?

@_Brigitte_BV – @Rosen_Bv /ตามเข้าไปในครัว/ มีชามั๊ยคุณพ่อครัว?

@Zang_BV – *ทำความสะอาดร่างกายตนเอง เหลือบมองอะไรบางอย่าง ก่อนจะพันผ้าไว้แน่นๆ เดินออกมาดูสถานการณ์ด้านนอก*   ……ให้ช่วยอะไรไหม?

@Rarth_BV – [พอพาคนป่วยไปส่งหมอก็ถึงคราวตัวเองจัดการแผลตัวเอง ตอนเข้าไปในห้องคนป่วยก็แอบหยิบเข็มกับด้ายมา เขาหานี่เหมาะๆ นั่งลงเย็บแผลที่ขา]

@Gaius_BV – @TroubleMaker_BV //ย่นคิ้วนิดหน่อยแต่ก็รออีกคนไปเอาอุปกรณ์มาให้คิดว่าอย่างมากเขาก็คงทำเอง/

@ValentineR_BV – @Luka_BV @NdVectar_BV /เดินออกมาจากห้องพยาบาล/ ท่านลูก้า…

@Rosen_Bv – …เดี๋ยวข้า..ไปทำอาหารให้พวกเจ้าก่อนนะ /รีบเดินไปที่ครัวทันที)

@Wyatt_BV – @Luka_BV @NdVectar_BV /ยืนดูอยู่ข้างๆ… โดนยิงมาแล้วบอกข้าว่าไม่เป็นไรเนี่ยนะ /ถอนหายใจ

@TroubleMaker_BV – @Gaius_BV ไม่เป็นไรแค่ถากๆ … เจ้าต้องแกะกระสุนออกมาใช่ไหม … ข้าเคยดูหมอทำ   เดี๋ยวข้าไปเอาอุปกรณ์มา #แปลได้ว่าข้าทำให้นะ

@Rosen_Bv – @Rarth_BV ../โบกมือว่าไม่เป็นไร แต่ไม่หันมา)

@Gaius_BV – @TroubleMaker_BV ไม่เป็นอะไรมากใช่มั้ย? //มุ่นหัวคิ้วเข้าหากันอย่างหนักเมื่อนึกถึงคนที่หน้าซีดกว่าปกติมากเมื่อครู่/

@Rarth_BV – @Rosen_Bv มือเจ้าน่ะ อย่าพยายามเลย เปื้อนแล้วคือเปื้อน [ตะโกนไล่หลัง แล้วผละไปทำภารกิจตน]

@Luka_BV – @NdVectar_BV   ยาชงยาชาอะไรไม่มีเลยเหรอว้า (/นั่งนิ่งๆให้เอ็นดีจัดการให้ พาดเสื้อไว้ข้างตัว)

@Gaius_BV – @TroubleMaker_BV //มองคนตรงหน้านิดหน่อย/ ขอบใจเจ้ามากชาโต้เจ้าปลอดภัยสินะ…

@Rosen_Bv – @Rarth_BV …เดี๋ยวข้า… ไปทำอาหารให้พวกเจ้าก่อนแล้วกัน คงหิวกันแล้ว /รีบลุกไป)

@_Brigitte_BV – /คอยต้มน้ำร้อนเตรียมไว้สำหรับทำแผล/

@ValentineR_BV – /ลุกจากเตียงขึ้นมาจนได้ เดินช้าๆ ออกมาดูว่าเป็นไงกันบ้าง/

@TroubleMaker_BV – @Gaius_BV .. //มองแผลไกอัสแล้วนิ่วหน้า// //เอาถาดใส่ผ้าชุบน้ำมาให้กับ ที่ใช้เช็ดแผลได้// หมอติดทางโน้น

@Zang_BV – *พอเห็นสถานการณ์ปกติแล้วเขาก็ลุกเดินออกไปล้างตัวที่เปื้อนไปด้วยเลือด*

@JerryB_Bv – //ช่วยปฐมพยาบาลเบื้อต้น/

@Rarth_BV – @Rosen_Bv [มองท่าทางของอีกฝ่ายแล้วพอจะเข้าใจอะไรได้บางอย่าง จึงไม่ซักต่อ] ไม่เป็นอะไรก็ดีแล้ว เดี๋ยวข้าไปช่วยคนเจ็บก่อน

@Wyatt_BV – /ขนอุปกรณ์ทำแผลช่วยหมอๆ

@Gaius_BV – //แกะผ้าชุ่นเลือดที่พันต้นแขนเอาไว้ชั่วคราวออกแม้กระสุนจะฝังแต่ก็ดูเหมือนจะไม่ได้โดนกระดูก/

@Luka_BV – (/ถอดเสื้อนอกออก จนเห็นแผลกระสุนที่ไหล่) …ดูดิND เสื้อข้าเป็นรูเลย (/ตอบNDแล้วเอานิ้วแกะๆรูที่เสื้อ /เลือดนี่พุ่งจากไหล่)

@Zang_BV – *ยืนมองอยู่เฉยๆ พยายามปรับลมหายใจให้เป็นปรกติ*

—————————————————————————————————————-

@Wyatt_BV [สถานะปัจจุบันของบลูไวเปอร์ : แล่นออกมาจากเรือสินค้าที่กำลังจมไปในทะเล เรือกำลังแล่นกลับไปที่เกาะลับของบลูไวเปอร์ที่ฟินเชอรี่   ]

—————————————————————————————————————-

@Luka_BV – ไม่เป็นไร (/ตอบรีส ก่อนจะไปนั่งพักที่กราบเรือ) มีใครบาดเจ็บบ้างหรือเปล่า

@_Brigitte_BV – /เข้ามาช่วยงานในส่วนของการพยาบาลคนเจ็บ/ ใครเจ็บปวดตรงไหนบ้างไหม?

@ValentineR_BV – /อยากลุกไปดูทุกคนแต่ก็ไม่อยากเสี่ยงแผลเปิดแล้วเป็นภาระเพิ่ม/

@TroubleMaker_BV – @NdVectar_BV ก็เล็งแล้วแต่มันไม่โดน !! ข้าไมไ่ด้ยิงแม่นขนาดนั้นสักหน่อย อย่าเพิ่งว่าสิ   //เถียงเสียงดังใส่

@JerryB_Bv – @Gaius_BV /ได้ครับท่าน…//อุ้มเด็กสาวเดินไปเอาเข้ากรง   @Luka_BV

@Rosen_Bv – @Rarth_BV /สะดุ้งตอนถูกเรียก) ….ไม่..ไม่เป็นไร ไม่มีอะไร เจ้าไปดูคนอื่นเถอะ

@Gaius_BV – @Luka_BV @JerryB_Bv //หันไปพยักเพยิดกับเจอร์รีก่อนจะเดินตามไป/ ท่านบาดเจ็บตรงไหนน่ะ?

@Wyatt_BV – ตาม @NdVectar_BV กัปตันบาดเจ็บ เจ้าช่วยมาดูหน่อย! @Luka_BV

@Zang_BV – @Wyatt_BV *ถอนหายใจมอง กำมือแน่นอย่างรู้สึกเจ็บใจไม่หาย ก่อนจะนั่งลงพิงกราบเรือ* @Luka_BV

@NoxusW_BV – /ปาดเหงื่อที่ไหล่ซึมออกมาก่อนจะเริ่มออกเดินสำรวจตัวเรือว่าทุกคนโอเคมั๊ย

@Luka_BV – @Gaius_BV @JerryB_Bv ….. (/มองเด็กคนนั้นแบบนิ่งอึ้งไป) ….เอาไปขังไว้ในกรง (/สั่งสั้นๆก่อนจะเดินไปนั่งพักที่กราบเรือ)

@Rarth_BV – @Rosen_Bv [ขณะพยุงลูกเรือบาดเจ็บไปหาหมอ ก็เห็นโรเซนกำลังถูมือเอาเป็นเอาตาย] โรเซน…เป็นอะไร บาดเจ็บรึเปล่า

@Gaius_BV – @Luka_BV @JerryB_Bv เกรงว่าจะเกินด้วยซ้ำ…//เขาเองก็เสียเลือดมากพอดูต้นแขนซึมชื้นพลางมองไปยังเด็กที่สลบอยู่ในอ้อมแขนเจอร์รี/

@Rhys_BV – @Luka_BV บอส! เป็นอะไรรึเปล่า /ร้องตะโกนจากหลังพังงาเรือ /เห็นว่าอีกฝ่ายเดินแปลกๆ

@_Brigitte_BV – /ถอดถุงมือหนังออกก่อนสะบัดมือไปมาไล่อาการตึง/

@Rosen_Bv – /ก้มมองมือตัวเองที่ยังเปื้อนสีแดงและน้ำตาล เขาเอามือถูกับขากางเกงจนมือเริ่มจะแดงซะเอง)

@Rarth_BV – [พอเห็นทุกคนกลับมาครบแล้วก็ถอนหายใจ ก่อนเข้าไปพยุงลูกเรือที่บาดเจ็บไปหาหมอ]

@Zang_BV – @Wyatt_BV @Luka_BV ท่านไวแอต กัปตันบาดเจ็บถูกยิง ตามหมอ *เขาบอกอีกคนพอให้รู้เรื่อง*

@TroubleMaker_BV – @NdVectar_BV //ไม่ได้ตอบเป็นคำแต่พยักหน้าหงึกหนึ่งที/ …..   ข้าไม่เป็นไร /ตอบไปทั้งๆที่เอนดีไ่ม่ได้ถาม/

@Luka_BV – @Gaius_BV @JerryB_Bv (/หันไปมองตามเสียง หน้าซีดหน่อยๆเพราะเสียเลือด) ทุกคนกลับมาครบนะ?

@Wyatt_BV – @Zang_BV @Luka_BV /พยักหน้าแล้วโดดขึ้นเรือตาม

@Rhys_BV – เห็นว่าลูก้ากระโดดกลับมาแล้วพร้อมร้องให้เอาเรือออกก็ตวัดมือหมุนพังงาให้เรือเบี่ยงให้ออกห่างทันที @Luka_BV

@Zang_BV – @Wyatt_BV @Luka_BV ตอนที่วิ่งขึ้นมาไม่มี….*กระโดดขึ้นเรือ*

@Luka_BV – รีส! รีบเอาเรือออกเดี๋ยวนี้! (/ตะโกนเรียก เพราะเมื่อเรือสินค้าจมลงทั้งหมด เป็นไปได้ที่จะมีกระแสน้ำดึงเรือของพวกเขาไปด้วย)

@Wyatt_BV – @Luka_BV @Zang_BV /เริ่มยืนไม่ได้เพราะเรือโคลง มีใครเหลืออีกรึเปล่า? /หันไปถามแซงค์

@Rhys_BV – /วิ่งไปประจำตรงพังงาเรือ /ชะเง้อมองไปที่เรือที่กำลังจะจมอย่างร้อนใจ

@Gaius_BV – @JerryB_Bv ท่านลูก้า! //เรียกรั้งไว้ทันทีที่เห็นอีกฝ่ายอยู่ในสายตา @Luka_BV /

@Wyatt_BV – @Luka_BV @Zang_BV …./แปลกใจที่ลูก้าทำหน้านิ่งๆกลับมา /แต่เห็นอีกคนโดดกลับเรือแล้วก็โล่งใจ

@Luka_BV – @Wyatt_BV @Zang_BV ข้าไม่เป็นไร รีบกลับขึ้นเรือกัน… (/ผละมือจากแซงค์แล้วโดดข้ามกลับไปเรือตัวเอง)
@Luka_BV – @Wyatt_BV @Zang_BV (/เลือดโชกตรงไหล่ แต่เพราะเสื้อโค้ทสีน้ำเงินเลยมองเห็นไม่ชัดนัก พอเงยหน้าขึ้นมาเห็นไวแอตก็ยังตีหน้านิ่ง) +

@_Brigitte_BV – /หญิงสาวกลับมาถึงเรือได้อย่างปลอดภัย แม้จะมีแผลขีดข่วนและช้ำๆตามแขนขาเล็กน้อย แต่ก็ไม่ได้เป็นอะไรมาก/

@Gaius_BV – @Wyatt_BV อะไรน่ะ?! //อยากจะวิ่งตามไปแต่แค่ก้าวขาแผลที่หัวไหล่ก็สะเทือนจนเจ็บปลาบจนต้องชะงักเท้า/

@Zang_BV – @Wyatt_BV @Luka_BV เรียกหมอ กัปตันบาดเจ็บ *เขาบอก*

@ValentineR_BV – กลับมากันให้ครบนะ เสื้อขนสัตว์ฝีมือข้ารอพวกเจ้ามาใส่อยู้น้าาาาา

@Rosen_Bv – ข้า…..กลับมาแล้ว /รีบพูดแล้วเดินผ่านหลายคนไปด้านใน)

@JerryB_Bv – @Gaius_BV ….ครับท่าน… //ยืนรอข้างไกอัส…

@Rosen_Bv – /รีบลุกขึ้นแล้วพยุงตัวเองกระโดดกลับขึ้นไปบนลูซี่ เขาเช็ดมือเปื้อนเลือดกับขากางเกง รู้สึกเหมือนอะไรบางอย่างในตัวกำลังร้าวมากขึ้น)

@Wyatt_BV – /รีบวิ่งลงมาตามหากัปตันอีกครั้ง /วิ่งทั่กๆเข้ามาเห็น @Luka_BV @Zang_BV เฮ่ เป็นอะไรรึเปล่า!?

@Gaius_BV – @JerryB_Bv //เหลือบมองเด็กคนนั้นเล็กน้อยด้วยสายตาเรียบเฉยก่อนจะเบือนไปอีกทาง/ เจ้าก็รอที่นี่นั่นแหละ

@Zang_BV – @Luka_BV *ขมวดคิ้วเล็กน้อยแต่ไม่ได้ค้านอะไร ลุกวิ่งตามไป ในใจนึกอึดอัดกับอะไรบางอย่าง*

@TroubleMaker_BV – @NdVectar_BV ไม่เป็นไร /หน้านิ่งมากแต่มือสั่นกึกๆ/ มีคนเจ็บ บนดาดฟ้านี่ปลอดภัยแล้ว เจ้าไปช่วยหมอดูเหอะ ..

@Luka_BV – @Zang_BV ไปกันเถอะ…พื้นเรือเอียงขนาดนี้สงสัยมันใกล้จะจมเต็มที (/รีบลุกขึ้นแล้วดึงแขนแซงค์ พาวิ่งออกไปด้วยกัน)

@Wyatt_BV – @Gaius_BV แม่งเอ๊ย! /กัดฟัน ข้าจะไปตามลูก้า! /รีบวิ่งกลับไปในเรือสินค้าอีกครั้ง

@Rosen_Bv – /มือของเขาสั่นตอนที่หยิบมีดขึ้นมาจรดลำคอของเด็กตัวน้อย ดวงตาที่ปิดสนิทนั้นยังคงไม่รับรู้อะไร) ….ข้า……ขอโทษ……+

@ValentineR_BV – @Johancarols /ถูกจับกดให้นอนลง/ คนอื่นมากันหรือยัง? /ถามหาพวกพ้อง/

@_Brigitte_BV – @NoxusW_BV @Wyatt_BV @Rarth_BV @Rhys_BV มีพ่อครัวอีกคนที่ยังไม่กลับมา /ขมวดคิ้ว/

@Luka_BV – @Zang_BV ! (/ทำตามที่แซงค์บอก รีบโดดหลบไป จนร่างของศัตรูล้มลง นิ่วหน้าเพราะเจ็บที่ไหล่ซึ่งมีเลือดไหลซึมออกมาเรื่อยๆ) ข้าไม่เป็นไร   +

@JerryB_Bv – @Gaius_BV //อุ้มเด็กผู้หญิงขึ้นมาวางเอาไว้/ มาแล้วครับท่าน…

@Johancarols – @ValentineR_BV เฮ้ยๆ นอนก่อน แผลปริเดี๋ยวเจ้าก็ตายหรอก

@NoxusW_BV – @_Brigitte_BV @Wyatt_BV @Rarth_BV @Rhys_BV   /ขนขึ้นเรือจนหมด /หอบแฮ่กๆ หูยยยที่รักของข้า #นั่งกอดถังไวน์ #เดี๋ยว

@Rhys_BV – @Gaius_BV @Wyatt_BV /เดินเข้ามาสมทบ –บอสล่ะ ยังไม่กลับมางั้นเรอะ ..

@Rarth_BV – @_Brigitte_BV @Wyatt_BV @Rhys_BV @NoxusW_BV ข้ายังไม่เห็นลูก้ากับแซงค์ สองคนนั้นอาจยังอยู่ในเรือนั้นรึเปล่า!

@ValentineR_BV – @Johancarols /ลองดันตัวเองจึ้นจากเตียง ด้วยความดื้อดึง/

@Gaius_BV – @JerryB_Bv //ล่วงหน้าขึ้นไปรออีกฝ่ายบนดาดฟ้าเรือ/

@TroubleMaker_BV – @NdVectar_BV อยู่นี่ !! /วิ่งมาหา หยุดงัดศรหน้าไม้ขึ้นมาจากพื้นแป้ปนึง// ลูกเรือเราเริ่มกลับมาจากเรือโน้นแล้ว /หอบแฮ่ก/

@Gaius_BV – @Wyatt_BV //ขมวดคิ้ว/ เขาข้ามมาจากลูซี่หรือ?!

@Rosen_Bv – /สะบัดก็ไม่หลุด จะทิ้งไปก็… เรือโคลงอีกครั้ง ร่างของเขาไหลไปกระแทกกับกราบเรือ เด็กคนนั้นยังเกาะติดแน่นแม้จะสลบไปแล้ว+)

@_Brigitte_BV – @Wyatt_BV @Rarth_BV @Rhys_BV @NoxusW_BV /ช่วยหอบหิ้วเสบียงพวกห่อเล็กๆไว้แล้วโหนเชือกกลับขึ้นเรือตัวเอง/

@Rhys_BV – @Rarth_BV @Wyatt_BV @_Brigitte_BV @NoxusW_BV /ขนของขึ้นเรือจนหมดแล้วก็ยืนพิงลังไม้หายใจหอบ –บอสล่ะ? /หันมองหา

@Wyatt_BV – @Gaius_BV /ขึ้นมาที่ดาดฟ้าเรือไม่เห็นลูก้า —-ไกอัส! ลูก้าล่ะ!?

@Rarth_BV – @Wyatt_BV @_Brigitte_BV @Rhys_BV @NoxusW_BV เอ้าชิบหาย! [รับลังมาแล้วโยนต่อขึ้นเรือลูซี่ไป]

@Gaius_BV – //กลับขึ้นมาที่ดาดฟ้าเรือพลางมองหา @Luka_BV /

@Zang_BV – @Luka_BV แล้วเตะเข้าไปที่คอเต็มแรงก่อนมันจะกระเด็นออกไปทางซ้าย เขามองพอมั่นใจว่าน็อคแน่ก็รีบไปหาลูก้า* ท่านเป็นอะไรมากรึเปล่า?

@Wyatt_BV – @_Brigitte_BV @Rarth_BV @Rhys_BV @NoxusW_BV /ว๊ากกกกกกกกฟฟฟฟฟฟ /วิ่งออกมาแล้วโยนเสบียงที่ขนมาไปที่เรือของตัวเองงงง

@JerryB_Bv – @Gaius_BV ….ครับท่าน… //เมื่ออีกคนเดินไปตนเองก็กลับไปที่ห้องเสบียงเพื่อนำตัวเด็กสาวขึ้นมาบนดาดฟ้า เด็กคนนั้นยังสลบอยู่/

@Rhys_BV – @Rarth_BV @Wyatt_BV @_Brigitte_BV @NoxusW_BV ไม่ต้องลงมา! ห้องเสบียงจมไปแล้ว /หอบหายใจ /โยนลังในมือให้ราร์ธรับไปขึ้นเรือ

@Zang_BV – @Luka_BV *วิ่งเข้ามาเห็นพอดี* กัปตันหลบไปทางขวา!! *พอร้องบอกเขาก็วาดดาบฟันที่ข้อพับขาของมันจนมันทรุดลงนั่งคุกเข่า +

@_Brigitte_BV – @Rarth_BV @Wyatt_BV @Rhys_BV @NoxusW_BV ไม่ทันแล้วออกไปเร็ววว! /มือคว้ากล่องไม้สลักลายสวยๆติดมือมาอีกกล่องนึง/

@Johancarols – @ValentineR_BV /คุ้ยศพที่นอนอยู่ในห้องดูว่ามีของอะไรน่าสนใจบ้างแล้วโยนร่างลงออกทางหน้าต่าง

@TroubleMaker_BV –  //ได้ศรหน้าไม้คืนมาแล้วมองสภาพคนตายเลือดทะลักด้วยมือตัวเอง// ….//วิ่งไปทางอื่น// 31.media.tumblr.com/460ce5c78a1afb…

@NoxusW_BV – @Wyatt_BV @Rarth_BV @Rhys_BV @_Brigitte_BV /ผมนี่วิ่งเร็วเลยครัช

@Rosen_Bv – /เสียงหายใจเขาหนักขึ้น แต่ยังไม่ทันจะได้เดินกลับไปขึ้นเรือ มือเล็กๆก็จับขากางเกงของตนดิงเขาไว้ เด็กที่มีแผลถูกยิงที่ขากอดขาเขาแน่น+)

@Rhys_BV – @Wyatt_BV @_Brigitte_BV @NoxusW_BV /ไม่รอให้บอกข้านี่วิ่งนำหน้าไปแล้ววว /ทั่กๆๆๆๆ /มือทั้งสองข้างแบกลังปากคาบห่อเนื้อไว้ไม่ต่างกัน

@Rarth_BV – @Wyatt_BV @Rhys_BV @_Brigitte_BV @NoxusW_BV เฮ้ย ขนเสบียงทำไมไม่บอกกกกก ข้าจะได้รีบมาช่วยยยย #เห็นแก่แดรกตามไป

@Wyatt_BV – @Rarth_BV @Rhys_BV @_Brigitte_BV @NoxusW_BV ออกมาเร็ว!!

@Gaius_BV – @JerryB_Bv ไปเจอกับข้าที่ดาดฟ้าเรือ //เขาอิงมือขวาเข้ากับกำแพงพลางพยายามยืนขึ้นโดยไม่อาศัยการพยุง/

@Rosen_Bv – /แล้วแทงซ้ำอีกครั้งเพื่อตัดขั้วหัวใจ) เจ้ามีครอบครัวรอเจ้ากลับไป…แต่ซักวัน พวกเขาก็จะมาหาเจ้าเอง เพราะอย่างนั้นอย่ากังวลไปเลย

@Wyatt_BV – @Rarth_BV @Rhys_BV @_Brigitte_BV @NoxusW_BV /มือสองข้างไม่ว่างตุก็ใช้ปากงับเชือกที่มัดไก่ไว้แล้วรีบวิ่งทั่กๆออกจากห้องนั้น

@Rhys_BV – @NoxusW_BV @Wyatt_BV @_Brigitte_BV #ซัสสสส รีบช่วยเลยยนะเว้ย!^#$! /มองมันยังมีกะใจมองขรรมกุ /เหวี่ยงแฮมแปะหน้ามันด้วยปากนี่แหละ

@Johancarols – @NdVectar_BV @ValentineR_BV เอามาคืน ด้วย /พูดไล่หลัง/

@TroubleMaker_BV – //พอขยับดึงศรจากคอ คนที่นอนนิ่งก็ขยับดิ้นเฮือกสุดท้าย// .oO( ยังไม่ตาย !!)   //ฟาดด้วยหน้าไม้// #ร้องห้าย

@_Brigitte_BV – @Wyatt_BV @NoxusW_BV @Rhys_BV /เสียดายไวน์แต่แบบบบ ฮอล ถ้าขนนี่อาจไม่รอด/ เราคงได้มากพอแล้วล่ะมั้ง /รีบพาตัวเองออกมาจากใต้ท้องเรือ/

@Rosen_Bv – /ก่อนที่เสียงนั้นจะเงียบไป…ด้วยฉมวกในมือที่เสียบทะลุลำคอของชายบนพื้น เขาหอบหนักแล้วกระชากฉมวกออกจากลำคอของชายคนนั้น+)

@Rhys_BV – @Wyatt_BV @_Brigitte_BV @NoxusW_BV /คว้ามัดเนื้อห่อสุดท้ายที่ใกล้มือได้มาอย่างงกสุดชีวิตตตต /วิ่งแถ่ดออกมาตอนที่น้ำขึ้นมาถึงอกแล้ว

@Rarth_BV – @Rhys_BV [ราร์ธข้ามไปยังอีกเรือที่กำลังค่อยจมลง เดินหาพวกขอตนจนไปเจอเข้า ] @_Brigitte_BV @Wyatt_BV @NoxusW_BV พวกเจ้ามัวทำอะไรอยู่!

@Wyatt_BV – @_Brigitte_BV @NoxusW_BV @Rhys_BV แม่งเอ๊ยย!! /เสียยดายยว้อยยแต่ พอแล้ว กลับขึ้นเรือเถอะ!!

@Wyatt_BV – @_Brigitte_BV @NoxusW_BV @Rhys_BV /ตุพุ่งงไปขนไวน์ตามที่บริตจิทเห็น /น้ำเข้ามาแบบเริ่มจะไม่ไหว

@Rosen_Bv – /ก่อนจะเปลี่ยนมาด่าทอและสาปแช่งเมื่อเห็นว่าตนนั้นยังยืนมองอยู่เฉยๆ เสียงสบถด่านั้นหยาบคาย ตราหน้าว่าเป็นปีศาจร้าย..+)

@Gaius_BV – @JerryB_Bv ถ้าอย่างนั้นให้ท่านลูก้าเป็นคนตัดสิน…//เสนอทางออกให้หลังจากนิ่งเงียบไปพักใหญ่/ ข้าไม่ได้เห็นด้วยกับการไว้ชีวิตหรอกนะ

@Rarth_BV – [เขาสูญเสียบางสิ่งในใจไป พร้อมกับความทรงจำในอดีตที่เลือนไปทีละน้อยจึงไม่ยินดียินร้ายอีก]

@ValentineR_BV – @NdVectar_BV @Johancarols ใช่ๆ ข้ากำลังจะถามถึง… พาลงมาที่นี่ก็ได้…

@Rhys_BV – /เริ่มเดินลุยลำบากแต่ก็ยังขนเสบียงต่อปัยยยยย /เอาเทิดขึ้นหัววว @_Brigitte_BV @Wyatt_BV @NoxusW_BV

@Rosen_Bv – /ชายคนนั้นบอกว่ายังมีครอบครัว มีลูกและภรรยาที่รอตนกลับไปหา ดวงตาที่มองมานั้นเอ่อคลอไปด้วยน้ำตา เหมือนจะร้องให้)+

@Wyatt_BV – [น้ำทะลักเข้ามาจนถึงเอวในระหว่างที่ไวแอต รีส น็อกซัส บริตจิทช่วยกันคนเสบียง แต่ดูท่าว่าพวกเขาจะยังไม่หยุดปละขนต่อไป   ]

@Rhys_BV – @NoxusW_BV @Wyatt_BV @_Brigitte_BV #ว่าจะบอกพอดี — เฮ้ยโลดเลยเว้ยน็อคซัส แฮมๆๆๆ /ยื่นในปากให้แบบช่วยถือหน่อยกรามสั่น

@Wyatt_BV – @NoxusW_BV @_Brigitte_BV @Rhys_BV #รวมผู้คนได้โดยมิต้องนัดหมาย #เสบียงแม่มโคตรบอส

@_Brigitte_BV – @Wyatt_BV @NoxusW_BV @Rhys_BV เฮ้พวกเจ้า นี่มันไวน์ถังกลม! /ตะโกนเรียกเหมือนเจอหีบสมบัติ/

@NoxusW_BV – @Wyatt_BV @_Brigitte_BV @Rhys_BV /ตุมาร่วมด้วยช่วยกันมาเจอพอดี เห้ยนั่นมัน !!/ทาร์เก็ตล็อคที่เสบียง #ของกินขอให้บอก #ขอใหม่ลืมแท็ก

@Johancarols – @NdVectar_BV @ValentineR_BV เจ้าน่ะดูสภาพตัวเองก่อนเถอะ

@Luka_BV – @Zang_BV (/ดูเหมือนมันจะรู้ว่าไม่เหลือทางรอดแล้วจึงสู้ขาดใจ เขาจึงได้แต่ตั้งดาบขึ้นมารับการโจมตีไว้จนกระทั่งถอยไปสุดมุมผนังห้อง) !

@JerryB_Bv – @Gaius_BV @Krez_BV @EXPIV_dariw //เม้นปากแน่น/ ท่าน…ได้โปรด…นางยังเยาว์วัยนัก….

@Rarth_BV – [ราร์ธออกไป ได้พบเด็กหญิงจริงๆดังที่หมอโยฮันบอก เขากระชับมีด เดือนเข้าไปหา ใบหน้านิ่งเฉย แล้วแทงเข้าที่อกของเด็กหญิง]   +

@Rosen_Bv – /ทำท่าจะกลับไปที่เรือของตัวเองก่อนจะชะงักไปเหมือนเห็นอะไรบางอย่าง รีบไปผลักศพด้านบนออก ก่อนพบคนที่นอนหายใจรวยรินอ้อนวอนให้ไว้ชีวิต)+

@Gaius_BV – @JerryB_Bv //ลดความเร็วให้ช้าลงเพื่อให้พ้นจากระยะของอีกสองคนที่เดินอยู่ด้านหน้า/คิดให้ดีเจอร์รี..   @Krez_BV @EXPIV_dariw

@Luka_BV – @Zang_BV .oO(ดันเป็นแขนขวาซะได้) (/ชักดาบออกมาด้วยมือซ้ายอย่างยากลำบาก เจ้าคนที่ตามมาไล่ฟันเขาอย่างเอาเป็นเอาตาย) +

@Rhys_BV – @_Brigitte_BV @Wyatt_BV /วิ่งไปขนขึ้นมาสองกล่องย่อมๆแบกบนบ่า /ปากคาบเชือกที่น่าจะมัดห่อแฮมชิ้นเบ้อเริ่มไว้

@Rarth_BV – @NdVectar_BV @ValentineR_BV @Johancarols [ไม่สนคำทัดทานวาเลน ราร์ธออกไปซะแล้ว]

@Rhys_BV – @_Brigitte_BV @Wyatt_BV ข้าเห็นล่ะ /หัวเราะฮ่าๆ /หันไปสบตาไวแอตต์แบบลาภปากแล้วซัสส —

@Wyatt_BV – @_Brigitte_BV @Rhys_BV ไอ้ลิง!! มาช่วยเร็วเลยเว้ยยย /วิ่งทั่กๆเยี่ยงนักโอลิมปิก /ขนไปทีละสองลังๆเยี่ยงคนขนโอ่งเวลาบ้านไฟไหม้

@JerryB_Bv – @Gaius_BV @Krez_BV @EXPIV_dariw ….. //กลืนน้ำลายเอื๊อก…/ ท่าน…ได้โปรดเถิดนางเป็นเพียงเด็กน้อยเท่านั้น…

@_Brigitte_BV – @Wyatt_BV /กลับเข้ามาช่วยขนออกไปอีกหลังจากลังแรกเอาขึ้นเรือไปได้แล้วเพราะน้ำหนักที่ไม่มากนัก/ @Rhys_BV ยังมีอีกเยอะเลย!

@ValentineR_BV – @NdVectar_BV @Rarth_BV @Johancarols เอ็นดี… อย่าให้เจ้าราร์ธไป สภาพนี้…

@Rhys_BV – @Wyatt_BV @_Brigitte_BV — โฮ่ย มีอะไรให้ช่วยมั้– โหววววเชี่ยย /เห็นของกองมหาศาลแล้วตะลึง

@Zang_BV – @Luka_BV กัปตัน…. *เขาคว้าดาบที่อยู่บนพื้นวิ่งตามออกไป*

@Rhys_BV – /วิ่งลงมาตามทางที่ไวแอตต์เผ่นเข้าไป เห็นบริตจิทยกของออกมาพอดี @Wyatt_BV @_Brigitte_BV

@Johancarols – @NdVectar_BV @Rarth_BV @ValentineR_BV *พยักหน้า* ข้า…ได้ยินเสียงเด็กผู้หญิง ฝากดูที

@Rosen_Bv – /มองแขนตัวเองที่ถูกลวกไปบางส่วนแล้วรีบฉีกเสื้อมาพันปิดรอยแดงกับพันห้ามเลือดบางส่วนกับตัวเอง มองเรือที่โคลงมากขึ้นพร้อมควันไฟ)

@Zang_BV – @Luka_BV !!! *เขาสบถอย่างหัวเสียเมื่อเห็นลูก้าถูกยิง ร่างของเขาพุ่งตรงเข้าใส่อย่างไม่ลังเล ดาบถูกตัดคอทันทีที่มันขยับ* +

@Wyatt_BV – @_Brigitte_BV /กร๊อดดดด /ควันไฟลอยมาทำให้หายใจลำบาก /น้ำที่รั่วขึ้นมาถึงเข่า

@Wyatt_BV – @_Brigitte_BV /ตุหิ้วมาสองลังพาดอยู่ที่บ่าสองข้าง บ้าเอ๊ยแบบนี้ขนได้แค่นี้แน่ๆ

@Krez_BV – @EXPIV_dariw ช่วยถือหน่อย /ยิ้มมองศพพวกนี้แต่สายตาไม่ยิ้มไปด้วยเลยก่อนจะเดินไปค้นตัวอีกศพที่อยู่กใกล้ๆเพื่อหาของมีค่าเพิ่ม

@Rarth_BV – @NdVectar_BV @ValentineR_BV @Johancarols งั้นข้าฝากดูแลวาเลน ข้าจะออกไปช่วยพวกที่เหลือ อาจกำลังขนของกันแล้วก็ได้

@Luka_BV – @Zang_BV   (/เห็นอีก2คนที่เหลือใช้ดาบ เขาจึงวิ่งหนีออกมาก่อน โดย1ในนั้นไล่ตามเขามา ส่วนอีกคนยังยืนคุมเชิงทางแซงค์อยู่)
@Luka_BV – @Zang_BV   (/กระสุนพุ่งเข้าไปที่ช่วงอกของศัตรูจนล้มลง ทว่ากระสุนจากเจ้านั่นก็พุ่งเข้าที่ไหล่ของเขาเช่นกัน) ! …อึก

@EXPIV_dariw – @Krez_BV หืม…ให้ข้าทำไมรึขอรับ.//มองคนส่งของให้แต่ก็เอา//

@_Brigitte_BV – @Wyatt_BV /มองไวแอตแบบคิดไว้แล้วว่าเจอห้องเสบียงแน่ๆ/ ได้ /เดินเข้าไปยกลังขนาดที่ผู้หญิงแบกไหว/

@Krez_BV – @EXPIV_dariw /คุ้ยๆของมีค่าต่อก็เจอนาฬิกาพกจึงยื่นให้ดาริว   #แยกออกมาฮึบ /และยังสติลฟาร์มต่อไป

@Gaius_BV – @JerryB_Bv @Krez_BV @EXPIV_dariw …คิดว่าข้าไม่รู้หรือเจอร์รี่ //พูดกับอีกฝ่ายเสียงเบาเพียงเพื่อให้ได้ยินกันสองคน/

@Wyatt_BV – @_Brigitte_BV #โอ้โหววสวรรรรค์!! บริตจิท ดีมาก! ช่วยข้าขนเสบียงหน่อย /กระโจนเข้าไปยกลังขึ้นมาแบกกก

@JerryB_Bv – @Gaius_BV @Krez_BV @EXPIV_dariw …….. //ไม่ได้ตอบไกอัส พาพยุงไปถึงที่เรือ/

@_Brigitte_BV – @Wyatt_BV /ลงมาพอดี เจอเข้ากับคุณรอง/ มีอะไรที่ยังไม่ได้ขนอีกหรือเปล่า?

@Rosen_Bv – @Rhys_BV ข้าไหว /หายใจเอาอากาศเข้าปอด ตอบไปก่อนว่าตัวเองไม่เป็นอะไร) …….ไปดูคนอื่นเถอะ /พออีกฝ่ายยิ้มให้ก็ปัดทันที)

@ValentineR_BV – สู้ๆ นะพวกเจ้า ขอให้ปลอดภัย ได้ของเยอะๆ ข้าเป็นกำลังใจให้พวกเจ้าทุกคนอยู่บนเตียงนะ ^^ /พึมพำ/

@Luka_BV – @Zang_BV   (/ภาพในมุมนั้นสว่างขึ้นมาจนเห็นตัวทั้งสามคนได้ชัดเจน) ฮ่ะฮ่า.. (/ชักปืนสั้นขึ้นยิง ตัดสินใจชั่ววินาทีที่1ในนั้นยกปืนขึ้นมา)

@Rarth_BV – @NdVectar_BV @ValentineR_BV @Johancarols เอ็นดีมาพอดี ข้านอกเป็นยังไงบ้าง [พูดเปลี่ยนเรื่อง จะไม่ยอมตอบคำถามหมอโยฮัน]

@Wyatt_BV – #จะงกหรือจะรอดแม่งต้องตัดสินใจแล้วซัสสสส   /ไฟนี่เริ่มลามน้ำนี่เริ่มท่วม

@Gaius_BV – @JerryB_Bv @Krez_BV @EXPIV_dariw ……จัดการ?//ขมวดคิ้ว/ เจ้าทำอะไร?

@_Brigitte_BV – /ช่วยขนของที่น้ำหนักไม่หนักมากขึ้นเรือ ตาคอยสอดส่องดูลาดเลาเสมอ/

@Xabi_BV – /ยืนเป็นกำลังใจให้ทุกคนน/

@Rhys_BV – @Rosen_Bv @Wyatt_BV –ตอบแทนข้ากับไวแอตต์ด้วยมื้อใหญ่ที่สุดในชีวิตเจ้าเลยละกันนะ
@Rhys_BV – @Rosen_Bv @Wyatt_BV …/หันไปมอง –ครั้งแรกที่ได้คำขอบคุณจากเจ้าเลยล่ะมั้งนี่ /ขยับยิ้มกว้างฮี่

@Krez_BV – @JerryB_Bv @EXPIV_dariw @Gaius_BV   /เห็นทุกคนดูแลไกอัสแล้วตัวเองก็ไปตรวจหาของมีค่าจากศพที่สภาพไม่แย่นัก..เจอมีดเล่มสวย/..อาฮะ…

@JerryB_Bv – @Gaius_BV @Krez_BV @EXPIV_dariw …..ข้าจัดการไปแล้วท่านไม่ต้องห่วง //พูดเรียบเพื่อไม่ให้อีกคนสงสัย/

@Gaius_BV – @JerryB_Bv @Krez_BV @EXPIV_dariw ไม่เป็นไร…เจ้าไม่ต้องรู้สึกผิด…//รู้สึกสะดุดกับร่างที่หายไป/ …เด็กคนนั้นหายไป?

@Luka_BV – @Zang_BV   (/พึมพำระหว่างที่ปีนกลับลงมาชั้นล่างของเรือตรงทางเดินที่สามารถเข้าไปถึงมุมที่ทั้ง3คนนั้นอยู่ได้ แล้วรีบโยนตะเกียงเข้าไป) +

@Johancarols – @ValentineR_BV @Rarth_BV เมื่อกี้โดนกระแทกอะไรมาบ้างรึเปล่า?

@Wyatt_BV – /วิ่งไปคนเดียวจนเจอห้องที่ยังไม่ได้เปิด /เลยเอาขาถีบยันประตูเข้าไป /ผ่างงงงงง!! /ภายในห้องมีลังเสบียงอยู่เป็นกระตั๊ก

@Rhys_BV – /ดึงแขนโรเซน @Rosen_Bv ขึ้นมาถึงชั้นดาดฟ้า — เจ้ายังไหวไหม รีบขนของกลับเรือ อีกไม่นานเรือน่าจะล่มแล้ว ข้าจะลงไปตรวจสอบคนตกค้าง

@JerryB_Bv – @EXPIV_dariw @Gaius_BV @Krez_BV //เดินผ่านจุดที่เคยมีเด็กผู้หญิงแต่บัดนี้ไม่มีแล้ว เจอดาริวและเครซที่กลับมาพอดี/

@Rosen_Bv – @Rhys_BV @Wyatt_BV /โดยดึงก็รียตามไปทันที) ขอบคุณ..

@NoxusW_BV – /ได้ปืนสวยๆติดไม้ติดมือกลับมาด้วย /เหน็บปืนใหม่ไว้ข้างกายก่อนจะช่วยยกของอีกนิดหน่อยขึ้นเรือ

@EXPIV_dariw – @Gaius_BV @JerryB_Bv @Krez_BV #หะข้าได้ยินอะไรคิ้วๆ เราควนพาท่านไกไปหาหมอ…//ขนของเส็จก็มาดูอาการท่านไก/

@Luka_BV – @Zang_BV   (/โดยไม่ต้องผ่านทางที่แซงค์อยู่ ระหว่างทางเจอตะเกียงที่วางอยู่บนทางที่ผ่านจึงเก็บมาด้วย) …แค่ทำให้สว่างขึ้นก็พอใช่ไหม

@Wyatt_BV – @Rhys_BV @Rosen_Bv เออ! /ตอบรับแล้ววิ่งแยกออกไปอย่างรวดเร็ว

@JerryB_Bv – @Gaius_BV @Krez_BV @EXPIV_dariw ….. //เม้นริมฝีปากแน่นพลางพยุงไกอัสกลับเรือ/ ข้าขอโทษ…เพราะข้าถ่วงท่านเอาไว้แท้ๆ… +

@Rhys_BV – @Rosen_Bv @Wyatt_BV เรื่องไฟไม่ต้องห่วง ห่วงตัวเจ้าเองก่อนเถอะ /ดึงแขนโรเซนให้เดินตาม

@Luka_BV – @Zang_BV   (/ขึ้นไปชั้นบน วิ่งไปพร้อมกับบรรจุกระสุนไปด้วย เขาหาทางลงทางอื่นของเรือเพื่อจะเข้าไปหาคนกลุ่มนั้นที่แอบอยู่ในความมืด) +

@Rhys_BV – @Wyatt_BV @Rosen_Bv /หันไปมองไวแอตต์พยักหน้าตอบรับ — ระวังตัวด้วย น้ำใกล้จะทะลักเข้ามาถึงชั้นนี้แล้วกระมัง

@Rosen_Bv – @Rhys_BV @Wyatt_BV …แล้วพวกเจ้า? จะไปต่อรึไง.. /ตามองไปที่ไฟที่เริ่มลามลังไม้ทีละน้อย ไม่ได้ตอบว่าทำไมไฟถึงไหม้)

@Wyatt_BV – @Rhys_BV @Rosen_Bv เดินไหวมั้ย!? รีบออกจากตรงนี้เถอะ รีส พาโรเซนขึ้นไป ข้าจะเข้าไปตรวจสอบอีกหน่อย

@Gaius_BV – @JerryB_Bv @Krez_BV @EXPIV_dariw ข้าไม่เป็นไร..แต่กระสุนมันฝัง//มองแผลแล้วหัวคิ้วก็พลันขมวดเข้า/

@ValentineR_BV – @Johancarols @Rarth_BV @NdVectar_BV เจ้าเป็นอะไร? นั่งลงก่อน ให้ข้าดูซิ

@JerryB_Bv – @Krez_BV @EXPIV_dariw @Gaius_BV //กลับไปพยุงไกอัส/ ท่านไม่เป็นไรมากใช่ไหมท่าน/

@EXPIV_dariw – @Krez_BV @JerryB_Bv @Gaius_BV #เชดเรื่องราวกำลังดุเดือดข้าคงต้องซื้อป๊อปคอรฯมาแกล้ม โอขอบพระคุณ//หอบเหล้าหลับเรือถิ่น/

@Rhys_BV – @Rosen_Bv @Wyatt_BV –ไปทำอีท่าไหนไฟถึงไหม้ได้ล่ะเนี่ย /บ่น /คว้าแขนโรเซนดึงให้ลุก –ขึ้นไปข้างบน เจ้าต้องการอากาศบริสุทธิ์

@Johancarols – @ValentineR_BV @Rarth_BV @NdVectar_BV เจ้าเป็นอะไร? นั่งลงก่อน ให้ข้าดูซิ

@Rarth_BV – @ValentineR_BV @Johancarols @NdVectar_BV ขาไม่เป็นไร แต่ข้า…ปวดหัว เหมือนทุกที แต่เดี๋ยวก็หาย จัดการเจ้าบ้าวาเลนเถอะ

@_Brigitte_BV – /ลงไปช่วยขนของจากด้านใน/

—————————————————————————————————————————

@Wyatt_BV – [ลูกเรือคนอื่นและเหล่า NPC ต่างพากันรีบขนเสบียงออกจากเรือสินค้า จนเหลือเพียงไม่กี่ชิ้นตามจุดต่างๆ   ]

—————————————————————————————————————————

@JerryB_Bv – @Gaius_BV @Krez_BV @EXPIV_dariw #….. #ข้าจะรับผิดชอบนางเอง… #มองเครซ #เรือลำนี้ลอยอยู่ได้ไม่นานหรอกเครซถ้าปล่อยไว้นางตายแน่…

@ValentineR_BV – @Rarth_BV @Johancarols @NdVectar_BV /ขยับตัวลุกไม่ได้/ โยฮัน… หมอๆ ราร์ธมันไม่ไหวแล้ว… /ปวดแพ้มากเอาการจากการถูกจี้/

@Krez_BV – @EXPIV_dariw @JerryB_Bv @Gaius_BV   /ยื่นเหล้าให้ดาริวสองสามขวด/ #เจ้าซ่อนนางไว้บนเรือสินค้าก็ได้นะเจอรี่ #เจ้ามองมีดในมือไกอัสสิ

@Gaius_BV – @JerryB_Bv @Krez_BV @EXPIV_dariw #นางโตพอที่จะรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นแล้ว

@Rosen_Bv – @Rhys_BV @Wyatt_BV /เหมือนเห็นว่าไฟด้านล่างถูกทับไปแม้ครู่เดียว เขาก็รีบกระโจนปีนออกมาทันที พิงกำแพงหอบหนัก) ขอบใจ…

@JerryB_Bv – @Gaius_BV @Krez_BV @EXPIV_dariw ….#นางเป็นเพียงแค่เด็กที่ไม่รู้เรื่องเท่านั้นท่าน…

@Gaius_BV – //กลับขึ้นมาบนดาดฟ้าเรือแล้วแจ้งให้คนอื่นๆในบริเวณรู้ว่าทางที่จะลงไปห้องเก็บเสบียงเคลียร์หมดแล้ว/

@Rarth_BV – @Johancarols @ValentineR_BV @NdVectar_BV ของข้าเย็บเอง หมอไม่ต้องทำ ข้าเกรงใ– [ยังไม่จบประโยคราร์ธก็กุมศรีษะเพราะปวดหัว เซเล็กน้อย]

@EXPIV_dariw – @Krez_BV @JerryB_Bv @Gaius_BV #ปะเราอยู่ด้วยกันเถอะเครซ โอ๊ะเผื่อข้าด้วยขอรับ//ขอเหล้าจากเครซ/

@Rhys_BV – @Wyatt_BV @Rosen_Bv –รู้แล้ว!! /ตะโกนรับ /ผลักลังไม้เปล่าๆที่ตั้งซ้อนกันให้ทับกองไฟเป็นสะพานให้โรเซนข้ามออกมาได้

@Zang_BV – @Luka_BV *พยักหน้ารับ ไม่รู้ว่าอีกคนจะทำอะไรแต่ก็ควรรอดูสถานการณ์ก่อนเป็นดี เพราะตอนนี้ความไวของเขาคงจะลดลงจนไม่ทันหลบกระสุนแน่*

@Gaius_BV – //กลับขึ้นมาบนดาดฟ้าเรือแล้วแจ้งให้คนอื่นๆในบริเวณรู้ว่าทางที่จะลงไปห้องเก็บเสบียงเคลียร์หมดแล้ว/

@Wyatt_BV – @Rhys_BV @Rosen_Bv /หันไปมองคนข้างตัว รีส!

@Krez_BV – @EXPIV_dariw @JerryB_Bv @Gaius_BV   #เปิดบอทขนของกับดาริว โอ๊ะเหล้าดีๆ../ฉวยฉึบๆ/

@Wyatt_BV – @Rhys_BV @Rosen_Bv /น้ำที่รั่วเข้ามาในเรือเริ่มไหลเข้ามาในห้องที่ไฟไหม้ /รู้สึกถึงพื้นที่เฉอะแฉะ —!! อยู่ตรงนั้นแหละเว้ย

@JerryB_Bv – @Krez_BV @EXPIV_dariw @Gaius_BV //นำลังที่มีสาวน้อยไปที่ห้องเสบียงที่ตนเองรับผิดชอบ ซ่อนลังของนางไว้ให้ลึกที่สุด เธอจะปลอดภัย../

@_Brigitte_BV – /ของที่เก็บมาส่วนใหญ่มีแต่ลูกปืนกับปืนสั้นสภาพดีๆ/   ใต้ท้องเรือจะไหวมั๊ยเนี่ย /รู้สึกได้เลยว่าเรือเริ่มโคลงเอียงไปด้านหนึ่งแล้ว/

@Rosen_Bv – @Wyatt_BV @Rhys_BV /สำลักควันไม่หยุดถึงจะพยายามปิดจมูกด้วยเสื้อตัวเอง พอเห็นประตูเปิดก็ฝืนยันตัวลุกขึ้นแบบเซๆ) …แค่กๆ.. ไม่เป็นไร

@Luka_BV – @Zang_BV   …เจ้าดักอยู่ตรงนี้ (/เขาพูดแล้วเดินกลับออกไปทางเดิม เขาขึ้นไปชั้นบน ดูเหมือนจะไปหาทางเก็บพวกมันทางอื่น)

@Rhys_BV – @Wyatt_BV @Rosen_Bv /พอประตูพังลงก็เขม้นมองเข้าไป /เหมือนเห็นศีรษะที่โพกหัวคุ้นตา — !?!? โรเซน?? —

@Krez_BV – @JerryB_Bv @EXPIV_dariw @Gaius_BV   #ตายหะเจอรี่ยยยยยยยยยยยยยย /กลับเข้ามาอีกครั้งก่อนจะกวาดตามองลังคร่าวๆแล้วเลือกถือออกไป

@Wyatt_BV – @Rhys_BV @Rosen_Bv /เอาขาถีบยันประตูจนประตูเปิดออก /ควันลอยคลุ้งง

@Johancarols – @Rarth_BV @ValentineR_BV @NdVectar_BV ถ้าโดนไฟจี้แล้วไม่เจ็บจนตาย *มองหน้าผู้ป่วยแล้วยิ้ม* ก็ไม่ตายแล้ว *ตบบ่า* คนต่อไป!

@Wyatt_BV – @Rhys_BV @Rosen_Bv /ขมวดคิ้ว ไฟไหม้? ชิบหายแล้ว /เสียงเซ็งสุดๆไม่รู้ว่ามีใครอยู่ข้างในนั้น ถอยไป! /แต่เพื่อความแน่ใจเลยวิ่งเข้าไป

@ValentineR_BV – @Rarth_BV @Johancarols @NdVectar_BV /ชี้มือไปหาราร์ธ/ ไอ่อายอ่ายๆ ออก

@JerryB_Bv – @EXPIV_dariw @Gaius_BV @Krez_BV #ปลดไม่ได้ถ้านางดิ้นแล้วกัปตันรู้ข้าตายแน่ๆ   #กฎของเรือคือใครนำคนขึ้นโดยไม่บอกต้องรับโทษ

@_Brigitte_BV – /สำรวจบนดาดฟ้าเรือดูลาดเลาว่ายังมีใครเหลือเล็ดรอดอยู่หรือไม่/

@ValentineR_BV – @Johancarols @Rarth_BV @NdVectar_BV /มองค้อนโยฮันก่อนจะกัดผ้าหลับตาแน่นด้วยความแสบร้อนของแผล/

@JerryB_Bv – @EXPIV_dariw @Gaius_BV @Krez_BV ข้าขอโทษจริงๆ… //ว่าแล้วก็แบกลังที่มีเด็กสาวกลับขึ้นไปบนเรือของตนเอง จะให้ใครรู้ไม่ได้เด็ดขาด/

@Rarth_BV – @Johancarols @ValentineR_BV @NdVectar_BV [ราร์ธกลับเข้ามา เสื้อผ้าเปื้อนเลือด] ไง ตายหรือยัง

@Rosen_Bv – @Rhys_BV @Wyatt_BV บ้าเอ๊ย.. /สบถแล้วยกผ้าขึ้นปิดจมูก เขาก้มต่ำ ควันเริ่มเยอะขึ้นทุกที) แค่ก…..

@NoxusW_BV – ก็ได้วะะ !!! /มองขวดเหล้าอย่างอาลัยอาวรณ์ oO(เก็บไว้กินบนเรือก็ได้ ถึงแม้อยากจะเปิดดื่มแม่งตรงนี้ ) /วิ่งไปช่วยคนอื่นคนของ

@Zang_BV – @Luka_BV ปืนเหลืออีกหนึ่งตรงนั้น *หรี่จาชี้ไปทางเงามืดที่แทบมองไม่เห็น แต่เขาสัมผัสได้จากกลิ่นดินปืน* ที่เหลือดาบ

@Johancarols – @ValentineR_BV @Rarth_BV @NdVectar_BV เอาไฟจี้ก็หายแล้ว *ยิ้ม แล้วเอาไฟจี้ ห้ามเลือดรอบๆ กลิ่นเนื้อไหม้โชย*

@JerryB_Bv – @EXPIV_dariw @Gaius_BV @Krez_BV   ….. ///เขาเปิดลังเปล่านั้น อุ้มเด็กสาวที่สลบลงวางในลัง/ จะไม่มีใครรู้…ว่าเจ้าอยู่ในนี้…+

@Zang_BV – @Luka_BV *พอได้ยินเสียงว่าเป็นใครก็โล่งใจ เขารีบตรงไปหลบมุมด้วย ก่อนจะฉีกผ้ามาผูกปกปิดหน้าเหมือนเดิม* เหลือ 3…+

@Rosen_Bv – /มองร่างที่ทิ้งขวานในมือแล้วเริ่มดิ้นพล่านด้วยความเจ็บปวดก่อนจะเริ่มแน่นิ่งไป เขายืนนิ่งมองเปลวไฟและควันามากมายที่ขวางทางเดิน)

@Rhys_BV – @Wyatt_BV /พอลงมาถึงชั้นล่างก็มีแต่ควันเต็มไปหมด ../วิ่งตรงไปข้างหน้าเห็นเปลวไฟลามเลียออกมาจากกระตูห้อง   @Rosen_Bv

@Rarth_BV – [เขาชักมีดออกมาอีกเล่ม แล้วเดินไปยังศพเด็กชายเพื่อดึงมีดของตนคืนมา และตั้งใจจะฆ่าทุกคนที่ไม่ใช่พวกของตน โดยไม่คิดอะไรอีก]

@Johancarols – @ValentineR_BV @Rarth_BV @NdVectar_BV เริ่มอยากสวดมนตร์รึยัง *ทำเป็นเล่นแต่มือขยับอย่างว่องไว* พระเจ้าคุ้มครองนะ แผลเจ้าไม่ต้องเย็บ+

@JerryB_Bv – @EXPIV_dariw @Gaius_BV @Krez_BV //ข้าจะนำล็อตแรกไปก่อน อย่างไว แต่ขากลับเขากลับเอาลังเปล่ามาใบนึงซ่อนเอาไว้/

@Rhys_BV – @Wyatt_BV /อีกคนยื่นมือมาก็แยกเขียวตอบรับ /ชนกำปั้นกับอีกฝ่าย — งานนี้มันส์ว่ะ /พูดไปขณะวิ่งลงใต้ท้องเรือ –ว่าแต่นี่มันควันอะไร..+

@NoxusW_BV – /วิ่งไปวิ่งมาสะดุดตากับขวดเหล้าราคาแพง เอ………/วิ่งไปสอยเก็บมา1ea #บอกมันทีว่าจริงจังหน่อยฟฟฟฟ   pic.twitter.com/iF3iaZgcRW

@Rarth_BV – [ราร์ธไม่แน่ใจ ตอนนี้เขาไม่ยินดียินร้าย และในตอนนั้นเองก็ได้ยินเสียงใครสักคนตะโกง”ป้องกันเรือ” เขาจึงกลับมายังหน้าที่ในปัจจุบันได้]

@JerryB_Bv – @Gaius_BV @EXPIV_dariw @Krez_BV ตกลงครับท่าน //รีบทำการขนเสบียงเท่าที่ขนได้   ….. //พลางคิดอะไรบางอย่าง/ +

@Wyatt_BV – @Rhys_BV /วิ่งทั่กๆไปกับรีส /หันมายิ้มเหอะ ทำได้เยี่ยมเลยนี่หว่า /ยกกำปั้นขึ้นมารอให้อีกคนทำโบรฟิสต์

@Luka_BV – @Zang_BV แซงค์ ข้าเอง (/ส่งเสียงไป ก่อนจะโผล่ออกมาจากมุมมืด) มันมีปืนกี่กระบอก (/กวักมือเรียกแซงค์ให้เข้ามาหลบมุมที่ตัวเองอยู่)

@Rarth_BV – [เขาพยายามดึงสติคืนมา เด็กยกปืนขึ้น จะยิงเขา แล้วมือของเขาก็เคลื่อนไหวไปโดยอัตโนมัติ ขว้างมีดออกไป ปักที่กลางหน้าผาก]   +

@Gaius_BV – @EXPIV_dariw @JerryB_Bv @Krez_BV ขนอาวุธกับเสบียงออกไปเท่าที่ทำได้แล้วไปแจ้งด้านบนว่าทางข้างล่างเคลียร์หมดแล้ว

@ValentineR_BV – @Johancarols @Rarth_BV @NdVectar_BV /กัดผ้าแน่นเมื่อมีดกรีดลงไปที่แผล/

@EXPIV_dariw  – @JerryB_Bv @Krez_BV @Gaius_BV   //รีบเสาเท้าเดินคิดในใจเพียงตอนนี้ข้าต้องปกป้องสหายของของข้า//…

@Rarth_BV – [“โจร ต้องตาย” เด็กกล่าว ในตอนนั้นเองก็มีเสียงก้องขึ้นในหัว ประโยคเดียวกัน แต่เสียงคนพูดต่างออกไป “โจร ต้องตาย”]   +

@_Brigitte_BV – @NoxusW_BV ค่าตัวข้าแพงนะหัวหน้า ขอของที่สมน้ำสมเนื้อหน่อยแล้วกัน /ขยับตัวออกวิ่งไปทางเข้าใต้ท้องเรือเพื่อช่วยขนของ

@Rosen_Bv – /ก่อนจะคว้าขวดเหล้าของลูกเรือซักคนที่กลิ้งอยู่แถวปาซื้อไปเต็มแรงจนร่างตรงหน้าลุกท่วมด้วยเปลวไฟ เสียงหวีดร้องดังลั่นอย่างทรมาน)

@NoxusW_BV – @_Brigitte_BV ไว้เราค่อยกลับไปสวีทกันบนเรือนะ /หันไปขยิบตาให้ก่อนจะหันไปซัดกับอีกฝ่าย #เดี๋ยวๆ

@JerryB_Bv – @Krez_BV   //มองเห็นแววดาของดาริว แต่ก็ไม่พูดอะไรตอนนี้เขามีหน้าที่ที่ต้องทำ เขาวิ่งตามไกอัสไป/ @EXPIV_dariw @Gaius_BV

@Rarth_BV – [เมื่อราร์ธออกไปก็ต้องพบกับเด็กชายคนหนึ่ง เขาถือปืน ใบหน้าเลื่อนลอย ราร์ธมองหน้าเด็กคนนั้น] เจ้า…

@ValentineR_BV – @Johancarols @Rarth_BV @NdVectar_BV /งับเข้ามาเต็มปาก/

@Krez_BV – @EXPIV_dariw @JerryB_Bv @Gaius_BV   /เม้มปากนิดๆแต่ก็เร่งฝีเท้าตามไกอัสไป/…

@Rhys_BV – @Wyatt_BV โอเค– รีบจัดการโกยของกันเหอะ — /ขยับยิ้มแยกเขี้ยว /ยื่นมือไปปาดเลือดที่แก้มอีกคนออกเพื่อให้รู้ว่าไม่ใช่แผลจริงๆ

@Wyatt_BV – /ก่อนวิ่งไปก็ตะโกน ใครจัดการบนนี้เสร็จแล้วรีบลงไปช่วยขนอาวุธกับเสบียงด้วย เร็ว!

@Gaius_BV – @JerryB_Bv @Krez_BV @EXPIV_dariw …….//เขาไม่พูดอะไรต่อแต่เดินลึกลงไปเรื่อยๆ/ รีบหน่อยข้าได้ยินเสียงน้ำ

@Zang_BV – @Luka_BV เขามองไปยังทิศทางของวิถีกระสุนทันที ในใจพลางคิดว่ายังมีคนที่รอดมาได้อีกรึไง ชายหนุ่มถอยหลังชิดผนังตั้งท่าเตรียมสู้

@Rosen_Bv – /มองซ้ายมองขวาอย่างรีบเร่ง เสียงไม้แตกดังเป็นระยะ มือเอื้อมคว้าตะเกียงไฟที่อยู่ใกล้ที่สุดปาใส่ลูกเรือที่จามจนประตูพังลงมา+)

@ValentineR_BV – @Johancarols @Rarth_BV @NdVectar_BV ไม่สวดได้มั้ยอะ? /ยังจะกวนอีก จริงๆ เริ่มร้าวตามแผลแล้ว/

@Rhys_BV – @Wyatt_BV /มองเลือดที่แก้มแล้วเลิกคิ้ว –เจ้าได้รับบาดเจ็บเรอะ /ไพล่นึกไปว่าได้แผล /หันไปเหวี่ยงดาบตัดเข้าที่สีข้างคนทีี่วิ่งขึ้นมา+

@Rarth_BV – @NdVectar_BV @Johancarols @ValentineR_BV ขอบใจ [มัดที่ขาจนแน่น ดึงมีดออกมาจากด้านหลัง แล้วออกไปจัดการกับพวกขึ้นเรือมา]

@EXPIV_dariw – @JerryB_Bv @Gaius_BV @Krez_BV   /มองเด็กสาวนั้นแล้วก็นึกถึงน้องขอตนได้แต่เดินผ่านไปด้วยใบหน้าเจ็บช้ำปาดมีดที่เปื้อนเลือดกับเสื้อ//

@Zang_BV – @Luka_BV พอได้ยินเสียงกระสุนอีกเขาก็รีบทิ้งตัวลงหลบ กระสุนดูเหมือนจะพุ่งตรงเข้าส่วนใดสักส่วนของหนึ่งในสามคนที่เหลือ +

@JerryB_Bv – @Gaius_BV @Krez_BV @EXPIV_dariw   ข้าหวังว่าหล่อนจะช็อคและลืมเรื่องราวต่างๆไป… //เดินกลับไปตามไกอัส/

@_Brigitte_BV – @NoxusW_BV งั้นถ้ามีของดีๆอย่าลืมแบ่งข้าด้วยแล้วกัน /พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงสบายๆ/

@Wyatt_BV – @Rhys_BV ข้ารู้สึกเหมือนเรือเตี้ยลง น้ำทะลักเข้ามาแล้วแน่ ต้องรีบไปยกเสบียงและอาวุธออกมาก่อน มาเถอะ

@NoxusW_BV – @_Brigitte_BV ไว้กลับเรือค่อยเลดี้เฟิร์สแล้วกัน /เอาดาบออกมาเพราะปืนค่อนข้างจะรีโหลดช้าในสถานการณ์แบบนี้ดาบอาจจะได้เปรียบกว่า

@Wyatt_BV – @Rhys_BV /ฟันชายตรงหน้าล้มลงและเอาดาบเสียบที่หัว /ถอนหายใจเฮ่อหันไปมองรีส คนเริ่มบางตาลงแล้วแฮะ /ยกมือปาดเลือดที่แก้ม

@Luka_BV – @Zang_BV (/เล็งปืนเข้าไปในความมืด เขาไม่รู้ว่าจะโดนหรือไม่โดน แต่เมือได้ยินเสียงเหยียบพื้นไม้ เขายิงตรงเข้าไปในจุดนั้นทันที)

@Rarth_BV – @Johancarols @ValentineR_BV @NdVectar_BV ข้าขอผ้าด้วยผืนนึง เลือดไหล เหยียบแล้วมันลื่น จะมัด [ชี้ไปที่ขาขวาที่โดนกระสุนถาก]

@JerryB_Bv – @Gaius_BV @Krez_BV @EXPIV_dariw   //เอาด้ามดาบกระแทกหัวเด็กสาวอย่างแรงให้สลบไป/ ข้าขอโทษนะ… เจ้าไม่น่ามาเจออะไรแบบนี้… //ก้มลง/+

@Luka_BV – @Zang_BV   ! (/ได้ยินเสียงกระสุนมาจากทางหนึ่งจึงวิ่งไปตามทางนั้นและพบกับแซงค์เข้า) … (/ยังไม่ตรงเข้าไปหาแซงค์ แต่หลบอยู่ที่มุมหนึ่ง)

@Rosen_Bv – /เขากวาดตามองไปรอบๆในขณะที่ประตูก็ถูกขวานจามกระแทกลงมาไม่ยั้งจนมองเห็นหน้าของผู้ถือขวานผ่านรอยแตก)

@ValentineR_BV – @Johancarols @Rarth_BV @NdVectar_BV /ถูกพยุงไปถึงเตียง/ ไอ้ตัวกินเพรียง ชกมาซะ… ดั้งข้าหักทำไงเนี่ย? ยิ่งไม่มีคนเอาอยู่

@_Brigitte_BV – /เก็บปืนสั้นที่ดูดีมีราคาเข้าเหน็บที่ซองคาดเอว ริบกระสุนจำนวนไม่น้อยมาด้วย ส่วนหนึ่งใส่กลับเข้ารังปืน/

@Rosen_Bv – /อีกครั้งที่ขวานฟาดลงมา เขายิ่งต้องรีบถอย มือเอื้อมคว้าประตูที่อยู่ใกล้สุดเหวี่ยงเปิดแล้วกระแทกปัดล็อค ขังตัวเองอยู่ในห้อง)+

@Rhys_BV – /หลังจากส่งราร์ธกับวาเลนกลับเรือแล้วก็วิ่งไปสมทบ @Wyatt_BV /ระหว่างทางก็เหวี่ยงดาบฟันเข้ากลางหลังหนึ่งคน และฟันแขนขาดอีกหนึ่งคน

@Johancarols – @Rarth_BV @ValentineR_BV โอ๊ย อย่าตีกัน โดนยิงแค่นี้ไม่เป็นไรหรอก เอ็นดีช่วยพยุงซิ @NdVectar_BV

@Wyatt_BV – [เด็กชายที่ถูกบริตจิทยิงขา @_Brigitte_BV ล้มลงเลือดนองกับพื้นเรือ ทำอะไรไม่ได้นอกจากร้องด้วยความบาดเจ็บและความกลัว   ]

@JerryB_Bv – @Krez_BV @Gaius_BV @EXPIV_dariw   //รู้สึกซึมลงเพราะเหมือนตนเองเป็นสาเหตุ มองสาวน้อยตรงนั้นที่ร้องไห้แล้วเดินเข้าไปหา/….+

@ValentineR_BV – @Rarth_BV @Johancarols ราร์ธธธ ดั้งข้า! /กุมจมูก/

@NoxusW_BV – /ปะทะกับลูกเรือกสองสามคนก่อนจะตัดสินใจยิงปืนเข้าจุดสำคัญของอีกฝ่าย อ่าวโท่ดๆ ปืนลั่นว่ะ   pic.twitter.com/yhwZ5BMUGz

@Rosen_Bv – /กพอเห็นว่าเรื่องแรงสู่ไม่ได้ เขาก็รีบดีดตัวออกห่าง มีดสั้นที่ปาไปก็ถูกปัดออกอย่างง่ายดาย เขาเลียปาก ต่างฝ่ายต่างจ้องกันไม่วางตา)

@Luka_BV – @Zang_BV (/เมื่อคนเริ่มบางตาลง เขาตรงเข้าไปสำรวจภายในเรือสินค้า ลงมาชั้นล่างเรื่อยๆ ใช้ทั้งดาบและปืนสู้กับพวกคนที่เข้ามาเจอ) +

@Zang_BV – ร่างที่ท่วมด้วยเลือดถอยตั้งหลักพลางหรี่ตามอง oO(อีกสาม….) เขาเริ่มหอบจากการเสียเลือดและการใช้แรงติดต่อกันเป็นเวลานาน

@Krez_BV – @Gaius_BV @JerryB_Bv @EXPIV_dariw   /เขาจับเด็กสาวที่ดิ้นไปมามัดมือมัดเท้ามัดปากด้วยแล้ววางทิ้งไว้แถวนั้นก่อนจะกลับไปรวมกลุ่ม

@TroubleMaker_BV – @NdVectar_BV @Luka_BV ข้ารู้แล้วน่า! ไปนะ! /วิ่งออกไปอีกทาง มองหาจะขึ้นที่สูงที่จะทำให้มองเห็นรอบๆเรือได้ก่ะว่าถ้าเห็นคนจะได้ยิงเลย

@_Brigitte_BV – @NoxusW_BV /หัวเราะหึหึแล้ววิ่งตามไป/ จะชวนสุภาพสตรีทั้งทีควรเลดี้เฟิร์สนะคุณหัวหน้า

@Rarth_BV – @ValentineR_BV @Johancarols [ชกหน้าไปหนึ่งที] พูดมาก เดี๋ยวข้าจัดการเผื่อเอง เจ้าเงียบไปซะแล้วนอนดีๆ โยฮัน จัดการเลย ข้าจะออกไป

@NoxusW_BV – /เริ่มออกวิ่งตามหาของดีต่างๆบนเรือ เกือบลืมจุดประสงค์หลักไปแล้วสิตุ #ของดีต้องสอย

@Gaius_BV – @JerryB_Bv @Krez_BV @EXPIV_dariw //สบถเบาในลำคอก่อนจะใช้ฟันฉีกแขนเสื้อออกเป็นทางยาวแล้วเอามามัดปากแผลไว้แน่น/

@ValentineR_BV – @Rarth_BV @Johancarols ทำแผลให้ข้าด่วนๆ ไม่งั้นข้าทำเองแล้วนะ จะออกไปตีพวกที่มันบังอาจข้ามมาเรือเรา

@Zang_BV – ดาบที่เหลือเพียงเล่มเดียวถูกปาดลงไปบนคอของร่างด้านใต้อย่างไม่ลังเล ก่อนเขาจะเบี่ยงตัวแทงทะลุร่างของอีกคนที่หมายจะโจมตีจากด้านหลัง

@NoxusW_BV – @_Brigitte_BV /หัวเราะกรั่กๆ ข้าล่ะชอบจริงๆใจถึงดี /เลิกคิ้ว เอาล่ะข้าจะไปหาของดีแล้วจะไปมั๊ย /ถามยังไม่ทันก็เริ่มออกวิ่ง

@Wyatt_BV – [ผู้หญิงท้องโดนมีดปักและตายคาที่หลังจากที่ลั่นไก เด็กผู้หญิงที่อยู่ข้างๆทรุดลงแล้วเอาแต่ร้องไห้เสียงดัง   ]

@EXPIV_dariw – @Krez_BV @Gaius_BV @JerryB_Bv #คลอดบนบก5555+  เป็นอะไรมากไม่ขอรับ ข้าไม่อาจช่วยพวกท่านได้เพียงเพราะนางเป็นสตรี ขออภัยจริงๆ/รู้สึกผิด/

@Krez_BV –  @Gaius_BV @JerryB_Bv @EXPIV_dariw เว๊รเอ๊ย!! ไม่รู้จัดคลอดบนบก /รีบวิ่งไปปลดปืน/

@Rosen_Bv – /โชคจะไม่เข้าข้างนัก ประตูตรงหน้าเหวี่ยงเปิดออกพร้อมกับขวานที่เงื้อฟาดลงมาเต็มที่ ฉมวกที่ยกขึ้นรับการโจมตีถึงกับเป็นรอยบิ่นชัดเจน)

@_Brigitte_BV – โทษทีนะเจ้าหนู /ไม่รู้ว่าเด็กนี่มีพิษสงอะไรหรือไม่ เลยตัดสินใจยิงขาให้ได้รับบาดเจ็บเพื่อจะได้ไม่เป็นปัญหา/

@Luka_BV – [รอยรั่วของเรือสินค้าเริ่มถูกแรงดันน้ำพังเข้ามา น้ำค่อยๆไหลทะลักเข้ามาในเรือ ยังไม่มากนักแต่มีแนวโน้มว่าจะพังเข้ามามากกว่านั้น]

@JerryB_Bv – @Krez_BV @Gaius_BV @EXPIV_dariw //พยุงไกอัสเอาไว้ รู้สึกผิดเต็มๆ…เขาเป็นตัวถ่วง…?/ ท่านไกอัสท่านโดนยิง!!

@Rarth_BV – @ValentineR_BV – หมอ! หมออยู่ไหน วาเลนถูกยิง   @Johancarols

@Zang_BV – ทันทีที่ผ้าถูกผูกแน่นสนิท เขากระโดดขึ้นเหยียบโต๊ะ แล้วพุ่งตรงใส่คนที่ถือปืน เข่าคู่กระแทกเข้าหน้าอกนั่นจนมันหงายล้มลง

@Krez_BV – @Gaius_BV @JerryB_Bv @EXPIV_dariw   /มองไปทางที่ไกอัสมองครังสุดท้ายก่อนจะเห็นคนท้อง/ เว๊รเอ๊ย!! ไม่รู้จัดคลอดบนบก /รีบวิ่งไปปลดปืน/

@ValentineR_BV – @Rhys_BV @Rarth_BV พาข้าไปบนดาดฟ้า ข้ายังยิงธนูไหว มันมีพวกดอดข้ามเรือมา

@Rarth_BV – ทางเรือระวังด้วย มีคนขึ้นเรือเรามา!

@Johancarols – @Luka_BV @NdVectar_BV *ทำปากจุ๊* บอกให้ใจเย็นไงล่ะ พระเจ้าลงโทษเลยนะพี่ชาย

@Rhys_BV – /หันไปเจอ @NoxusW_BV วิ่งโร่ไปตามเรือ –ทำอะไรของไอ้คิงคองเหลืองวะนั่น

@Gaius_BV – @EXPIV_dariw @JerryB_Bv @Krez_BV //ก่อนที่จะร่วงลงบนพื้นเขาก็ดึงมีดพกที่เหน็บไว้ปาสวนไปที่ศีรษะของคนยิงอย่างจัง/

@_Brigitte_BV – /ปากกระบอกปืนถูกหันจ่อเด็กชายที่วิ่งเข้ามาชน คิ้วเข้มขมวดมุ่นเมื่อจ้องมองเป้าหมายในวิถีปืนตรงหน้า/ ….เด็ก?

@JerryB_Bv – @Gaius_BV @Krez_BV @EXPIV_dariw //โดนไกอัสช่วยเอาไว้ก็ตาโต/ ท่านไกอัส!! //พยุงไกอัสเอาไว้/

@Rosen_Bv – /ขมวดคิ้วเครียดเมื่อรู้สึกเหมือนว่าไม่ได้อยู่คนเดียวในเวลานี้ พยายามเดินให้เงียบที่สุดเพื่อลงไปที่คลังสินค้าด้านล่าง แต่เหมือน+)

@ValentineR_BV – @_Brigitte_BV @Rarth_BV 9 ชีวิตเลยเจ๊… /หันไปตะโกนไล่หลัง/

@Rhys_BV – @ValentineR_BV @Rarth_BV เมื่อกี้ข้าเห็นมีบางคนไปที่เรือเรา –รีบกลับไปช่วยทางนั้น! ดูแลบาดแผลวาเลนด้วย ช่วยเขาให้ถึงมือโยฮัน

@Zang_BV – เขาขยับหลบไปพลางเอาผ้าปิดปากมาผูกแผลห้ามเลือด ดูท่าพวกมันจะไม่ยอมให้รอดไปง่ายๆแน่ ดวงตาสีแดงจับจ้องยังกระสุนที่กำลังถูกบรรจุนัดใหม่

@ValentineR_BV – @Rarth_BV @_Brigitte_BV ข้าก็ดื้องี้แหละ นิสัยข้านี่นา

@Luka_BV – @Johancarols @NdVectar_BV ช2 : !! (/ไม่ทันที่ดาบจะไปถึงตัวลูกธนูก็ปักเข้าที่คอ ตาเหลือกและหายใจเฮือกเสียงดัง ก่อนจะล้มลงที่พื้น)

@Rosen_Bv – /นิ่งไปซักพัก ก็ขยับขาเดินต่อไปตามทางเดินยาวของเรือ)

@ValentineR_BV – @_Brigitte_BV @Rarth_BV เจ๊… เอาของติดไม้ติดมือมาฝากข้าด้วยนะ /ยังไม่วายห่วงของ/

@Gaius_BV – @JerryB_Bv @Krez_BV @EXPIV_dariw …มันจะทำให้กระสุนฝังเข้าที่ต้นแขนซ้ายของเขาอย่างจัง ใน/อึก!
@Gaius_BV – @JerryB_Bv ระวัง! //เขาตะโกนเตือนคนอื่นพร้อมกับรั้งร่างของเจอร์รี่ลงให้พ้นวิถีกระสุน แต่ดเหมือนว่า+   @Krez_BV @EXPIV_dariw

@Rosen_Bv – /หายใจหนักขึ้นหลังจัดการฆ่าลูกเรือที่ขวางทางอยู่คนสุดท้ายไปได้ หันไปมองกระจกที่ถูกติดไว้ตรงทางเดิน มองเลือดที่อาบย้อมตัวเองเงียบๆ)

@TroubleMaker_BV – @NdVectar_BV @Luka_BV   /หลุดจากชาย1แล้วลงมาหลบหลังลังแถวนั้น/ เจ้าไปดูทางนั้น คงมีคนตามขึ้นมาอีกข้าจะไปอีกทาง !

@Wyatt_BV – [นอกจากเด็กผู้หญิงแล้ว ก็มีเด็กผู้ชายคนหนึ่งวิ่งพล่านไปทั่วเรือ และชนเข้ากับ @_Brigitte_BV   ]

@ValentineR_BV – @Rarth_BV @Rhys_BV /เกาะคอราร์ธข้างนึง อีกข้างกดแผลจนมือชุ่มเลือด/

@_Brigitte_BV – @Rarth_BV @ValentineR_BV รีบพากลับไป ฝากเจ้าด้วย

@Rhys_BV – @ValentineR_BV @Wyatt_BV เข้าสีข้างแบบนี้เจ้าควรกลับไปห้ามเลือด! /หันไปหาบริตจิท @_Brigitte_BV ที่วิ่งมาด้วย

@_Brigitte_BV – @NoxusW_BV ถ้าเจ้าเผลอขยับหัวเมื่อกี้ข้าคงโดนไล่ออกจากเรือแน่ๆ /พูดกลั้วหัวเราะ/ แต่ก็ไม่โดนใช่มั๊ยล่ะ?

@Luka_BV – @Johancarols @NdVectar_BV ช2 : อั่ก! (/เซไปตามแรงเหวี่ยง) แก!! (/แทงดาบไปที่ท้องอีกฝ่ายตรงๆ)

@EXPIV_dariw – @Krez_BV @Gaius_BV @JerryB_Bv #ข้าลืมแทคอีกแล้วสิ   /รับปังตอคืนมา.ไม่เป็นไรนะ/เหมือนจะเป็นห่วงแต่ใบหน้าก็นิ่งเฉยก่อนรีบกลับไปประจำที่

@ValentineR_BV – @_Brigitte_BV @Rarth_BV /กดแผลไว้/ ยังไหวนะ…

@Zang_BV – ความมืดเป็นงานถนัดของนักฆ่า แต่ความมืด ที่แคบ ถูกรุม และปืนนี่ไม่สวยเลยจริงๆ แซงค์หยิบมีดปาเข้าหน้าผากคนหนึ่งทันทีที่เห็นเป้าหมาย

@JerryB_Bv – @Krez_BV @Gaius_BV @EXPIV_dariw อา ขะ ข้าไม่เป็นไร //ลุกขึ้นมายืน มือและขาสั่นนิดหน่อย/   ขอบคุณท่านมาก //ค่อยๆตั้งสติ/

@NoxusW_BV – @_Brigitte_BV @Rhys_BV /กระสุนงี้เฉี่ยวไปเลยครัช   #แหม๋ช่วยเราอยู่ใช่มั๊ย #เขิลอนะเนี่ย #อิอิ #โดนตบกลับมา

@Wyatt_BV – [ในมือของเธอมีปืน ขณะที่เธอเตรียมยกปืนขึ้นมายิง @Gaius_BV ไกอัสก็เป็นคนเดียวที่เห็น   ]

@ValentineR_BV – @Rhys_BV @Wyatt_BV /ส่ายหน้า/ ข้าไหวๆ ลุยต่อเลย /ยิ้ม กดปากแผลห้ามเลือด/ ไม่โดนจุดอันตราย

@Wyatt_BV – [ขณะที่ดาดฟ้าเรือกำลังวุ่นวายด้วยการต่อสู้ อยู่ๆก็มีสตรีตั้งครรภ์ท้องโตใกล้คลอดโผล่ขึ้นมาในบริเวณ พร้อมกับเด็กหญิงตัวน้อยคนหนึ่ง   ]

@_Brigitte_BV – @Rarth_BV @ValentineR_BV /วิ่งเข้ามาก่อนเตะฟาดเข้าที่ก้านคอศัตรูที่เล่นทีเผลอ ปืนสั้นจ่อยิงทะลุหัว/ พวกเจ้าโอเคมั๊ย?!

@Rhys_BV – @Rarth_BV @ValentineR_BV ราร์ธเจ้าพาวาเลนกลับเรือก่อน! –เข้าสีข้างแบบนี้คงไม่ไหวแล้ว

@TroubleMaker_BV – @Luka_BV !!!//เหวี่ยงหน้าไม้กระแทกหน้าคนที่คว้าตัวอย่างแรง// มีคนขึ้นเรือ!!! //ตะโกนลั่นให้ลูกเรือที่เหลืออยู่น้อยนิดได้ยิน/”

@Johancarols – @Luka_BV @NdVectar_BV เหวย ใจเย็นสิพี่ชาย *เอาหน้าไม้รับดาบแล้ว เอาศอกสวนกระแทกหน้า*

Krez @Krez_BV – @Gaius_BV @JerryB_Bv @EXPIV_dariw   วิ่งเข้าไปเช็คเจอร์รี่ก่อนจะดึงปังตอคืนให้ดาริว… เจ้าโอเคนะ /ยืนขึ้นหันกลับไปมองรอบๆอย่างระวัง

@Rosen_Bv – /รีบใช้ฉมวกแทงพวกที่ยังไม่ตายสนิทซิ้แอีกครั้ง ถึงจะโชคดีที่คนล่างสุดคอหักตายไปตอนร่วงกระแทกพื้น แต่ที่ยังขยับได้ก็มีมาก)

@Rarth_BV – @ValentineR_BV ข้าไม่เป็นไร เจ้าล่ะ ไหงโดนยิงวะเฮ้ย #นี่โดนยิงคู่เลยเวรกรรมหายนะละฟฟฟฟฟฟฟฟ #ดีนี่เจ็บไม่มาก

@Rhys_BV – @Wyatt_BV เฮ้ย! /มองตามวิถีกระสุนที่ไปโดนวาเลนเลยรีบคว้าเชือกลงมาที่ดาดฟ้าเรือ วิ่งไปหา@ValentineR_BV เฮ้ยเป็นอะไรรึเปล่า!?

@Zang_BV – เหลือบมองกระสุนที่ทะลุหัวไหล่ รู้สึกโชคดีที่มันไม่ฝัง แต่ยังไม่ทันคิดจบดาบใหญ่ก็รุมฟันลงมา เขากลิ้งหลบออกไปอีกทาง สบถอย่างหัวเสีย

@Gaius_BV – @JerryB_Bv @EXPIV_dariw @Krez_BV เจ้าเป็นอะไรรึเปล่าเจอร์รี?

@Luka_BV – @Johancarols @NdVectar_BV   (/หวังฆ่าผู้ใหญ่แล้วจับตัวเด็กไว้)
@Luka_BV – @Johancarols @NdVectar_BV ชายจากเรือสินค้า2: (/บุกเข้ามาข้างใน พอเห็นหน้าทั้งคู่ก็พุ่งเข้ามาเงื้อดาบตวัดตั้งใจจะฟันคอโยฮัน)

@ValentineR_BV – @Wyatt_BV อึก! /กระสุนปืนปริศนาโดนสีข้างจนเลือดอาบ/ โอ้ย! /กัดฟัน ปล่อยธนูรีบกดแผล/

@Rarth_BV – @ValentineR_BV [เขาหลบทันฉิวเฉียด แต่ก็บาดเจ็บ เล็กน้อย] โธ่เว้ย จนได้

@Rosen_Bv – /พอก้าวลงบันไดก็เจอลูกเรือที่วิ่งขึ้นมาเลยกระโดดจากบันได ปักฉมวกใส่คนหน้าสุดแล้วขยับขาเหยียบให้มั่นตอนลูกเรือพวกนั้นหงายหลังไหลลงไป)

@ValentineR_BV  – #เอาใหม่ลืมติดแท็กฟฟฟฟฟฟฟ [ในจังหวะนั้นเขาพลาด ไม่ทันสังเกตพลปืนที่จ้องตนแล้วลั่นไกออกมาแล้ว กระสุนถากขาขวาไป]   +

@Luka_BV – @TroubleMaker_BV ชายจากเรือสินค้า1:(/วิ่งมากำลังจะลงไปในเรือก็เจอทั้งคู่ก็ออกพอดี) อะไรวะ มีเด็กอยู่ด้วยเรอะ (/คว้าตัวชาโต้ไว้)

@Zang_BV – เขาดึงดาบออก แล้วถอยมาตั้งหลักบริเวณที่มีแสง วินาทีนั้นเองเสียงกระสุนก็ดังลั่น มันพุ่งตรงใส่ เขาได้เพียงเบี่ยงหลบไม่ให้โดนจุดสำคัญ

@ValentineR_BV – @Rarth_BV ข้าก็ว่างั้น… /ยิ้มหวาน/ ระวัง! /ตะโกนบอก/ ก้ม! /สั่งเสียงดังก่อนยิงธนูใส่คนที่ยังไม่ตาย/

@JerryB_Bv – @EXPIV_dariw @Krez_BV @Gaius_BV //มีคนที่หลบซ่อนอยู่พุ่งเข้ามาโจมตีไกอัส/ ท่านไกอัสระวัง!! //เข้าไปรับดาบแทนไกอัสด้วยดาบตนเอง/

@Wyatt_BV – [ วิถีกระสุนพุ่งเข้าไปโดน @ValentineR_BV   ]

@Wyatt_BV – @Rhys_BV /ตวัดดาบฆ่าคนข้างล่างต่อ /เมื่อเห็นรีสขึ้นไปได้แล้วก็ยิ้มแยกเขี้ยว !! /พร้อมกันนั้นที่ปืนลั่น   + /มองตามวิถีกระสุน

@Rhys_BV – [ต่อไปนี้จะเป็นเวลา การจับฉลากคนบาดเจ็บจากกระสุนมือปืนคนที่ 1 /แซ่กๆๆๆ /เสียงเขย่าเซียมซี ]

@EXPIV_dariw – @Krez_BV @JerryB_Bv @Gaius_BV //มองสบตาเครซเชิงรู้ๆก่อนเดินตามทั้งสองในระยะที่พอดี//

@Rhys_BV – [ต่อไปนี้จะเป็นเวลา การจับฉลากคนบาดเจ็บจากกระสุนมือปืนคนที่ 1 /แซ่กๆๆๆ /เสียงเขย่าเซียมซี ]

@Gaius_BV – @EXPIV_dariw @JerryB_Bv @Krez_BV นั่นก็ดี..//เพียงเห็นชิ้นส่วนของร่างที่ฟุบอยู่กระดิกเขาก็ไม่ได้ลังเลที่จะแทงซ้ำลงไปเพื่อให้มั่นใจ/

@TroubleMaker_BV – @NdVectar_BV #ข้ากลับมาแล้ว … //ถือหน้าไม้กับอาวุทเพียบขึ้นไปบนดาดฟ้าเรือ// …. //เสียงปืนจากฝั่งโน้นดังสนั่น// …

@Rhys_BV – –จังหวะนั้นเองที่ปืนลั่น นิ้วของมือปืนชะตาขาดเหนี่ยวไกในวินาทีสุดท้าย @Wyatt_BV

@Krez_BV – @EXPIV_dariw @JerryB_Bv @Gaius_BV   /เบ๊หน้าเหมือนเห็นศพมากมายกองอยู่ใกล้กัน…ให้ตาย.. /พยักหน้ากับดาริว

@JerryB_Bv – @EXPIV_dariw @Gaius_BV @Krez_BV   คะ ครับท่าน //เดินตามไกอัสไปแต่ก็ได้ยินอะไรอยู่ข้างหน้า/ ท่านไกอัส ข้างหน้ามีคนอยู่!! //หูดี/

@Rhys_BV – —คนสุดท้าย ข้าขอล่ะนะ– /ขยับยิ้มยื้อแรงดาบไว้ แล้วเหวี่ยงฟัน– ทีเดียวคอขาด @Wyatt_BV

@Luka_BV – (/ชายร่างกำยำที่บุกขึ้นเรือบลูไวเปอร์แยกลงไปคนละทาง พวกเขาคิดว่าสู้ไม่ได้จึงคิดจับตัวประกันเพื่อต่อรองกับพวกโจร)

@Rhys_BV – @Wyatt_BV /เตะเข้าที่เสามือคว้าเชือกโจนตัวขึ้นไป /หลายต่อหลายคนที่โดนบริตจิทเก็บไปเกือบหมดแล้ว

@Zang_BV – เขาวาดดาบทั้งสองเป็นวงเพื่อขยายพื้นที่ให้ตนเอง ก่อนกระโดดถีบหน้าอกคนที่ยืนอยู่ทางฝั่งหน้าต่างที่พอมีแสง พลางปักเสียบดาบทะลุใบหน้า

@Rosen_Bv – /หรี่ตามองหาช่องทางไปด้วย พอเห็นทางเข้าไปในเรือก็เสียบมีดสั้นกลับเข้าที่แล้วใช้ฉมวกปัดเปิดทางเพื่อลงไปด้านล่าง)

@Rhys_BV – #ถ้ามึงจะแรงแขนมหาศาลแบบเนร๊ยยยย @Wyatt_BV /เหยียบแขนของอีกฝ่ายย่อตัวกระโดดบวกกับวูบเดียวที่โดนเหวี่ยงขึ้นไปบนเสากระโดง +

@Luka_BV –   (/คนที่จากเรือสินค้า 4 คนฉวยโอกาสโหนเชือกข้ามมายังเรือของบลูไวเปอร์) #คนในเรือเตรียมตัว

@Gaius_BV – @EXPIV_dariw @JerryB_Bv @Krez_BV เดี๋ยวเจ้าก็ชิน..//ตอบเสียงเบาก้าวเท้าผ่านร้างที่นอนแน่นิ่งอย่างระมัดระวังเผื่อมีคนซุ่มอยู่/

@JerryB_Bv – @EXPIV_dariw @Gaius_BV @Krez_BV //ยังไม่ชินกับการเห็นศพเยอะแยะเลยผงะถอยไปหลังไกอัส /

@_Brigitte_BV – @NoxusW_BV เฮ้…! /จู่ๆก็ยิงเฉี่ยวหูน็อกซัสไปแบบไม่บอกกล่าว/ @Rhys_BV

@ValentineR_BV – @Rarth_BV /เงยหน้าขึ้นมอง พลิกตัวหลบมุมเสาแล้ว ยิงธนูสอยให้ร่วง/ สนุกกว่านั่งเย็บชุดตั้งเยอะ

@EXPIV_dariw – @Gaius_BV @JerryB_Bv @Krez_BV //เห็นคนที่เข้ามาก็ตวัดแขนแกว่งปังตอฟันไปอย่างชำช่อง//วู่…ข้านี้ใจเต้นเลยขอรับ   #ลืมเทคบ่อยแงงง

@Rosen_Bv – เพราะงั้นมาตอนนี้ข้าถึงรู้สึกผิดทุกครั้ง /หรี่ตามอง เหวี่ยงฉมวกปัดดาบอีกฝ่ายขึ้น แล้วแทงคมเหล็กเข้ากลางอก) แต่จะทำให้ไม่เจ็บแล้วกัน

@NoxusW_BV – ไอ่นี่หนิกว่าจะได้สวีทกับเจ๊มันยา– เอ่ยไม่ใช่ /ชี้แบบเดี๋ยวเอ็งจะโดนนน   @_Brigitte_BV @Rhys_BV

@Zang_BV – บานประตูถูกปิดหลังแซงค์รับรู้ได้ทันทีว่าตอนนี้ตนเองถูกล้อมอยู่ในความมืด สถานการณ์แบบนี้การเปิดฉากก่อนได้เปรียบที่สุด

@Rarth_BV – @ValentineR_BV [พยายามหลบในฝูงชนเพื่อให้พ้นจากพลปืน ชักมีดออกมาอีกเล่ม โยนออกไป เสียบเข้าที่ท้องฝ่ายตรงข้าม] ระวังพลปืนด้านบนด้วย!

@Rosen_Bv – ความจริงข้าก็เคยอยู่บนเรือสินค้า /ดีดตัวถอยหลบดาบที่ฟาดลงมา หันปลายฉมวกเหมือนกับหอก แล้วใช้ปัดป้องดาบตรงหน้า เขาหายใจออกช้าๆ)

@Wyatt_BV – @Rhys_BV ไป—-เล้ยยย!! /เหวี่ยงรีสกระโจนขึ้นไปที่เสากระโดงเรืออออ
@Wyatt_BV – @Rhys_BV ก็มันจำเป็นนี่หว่า /ฮ่าๆๆๆ!! /โน้มตัวลงกางแขนให้รีสเหยียบที่ต้นแขน /ตาสว่างปล๊าบบบโกยแรงทั้งหมดออกมาา

@_Brigitte_BV – /พลิกตัวหลบคมมีดที่มาจากด้านหลัง ยกขายันร่างอีกฝ่ายกระเด็นออกไปแล้วสับนกจ่อยิ่งเข้ากลางหัว/ เสียมารยาทจริงๆ

@JerryB_Bv – //นำทุกคนลงไปทางข้างล่างที่แซงค์ฆ่าคนทิ้งไว้ศพเต็มไปหมดแล้วก็สะดุ้งโหย่ง เฮ้ยยย/   @Gaius_BV @Krez_BV @EXPIV_dariw

@Rhys_BV – /หันไปตามเสียง @Wyatt_BV /ขยับยิ้มกว้าง — เจ้านี่ก็ชอบใช้ท่าไม้ตายตั้งแต่เริ่ม –จริงจรี๊ง /กระโจนไปหาไวแอตต์

@Zang_BV – บานประตูไม้ถูกเปิดออกราวกับต้อนรับ มองเข้าไปภายในกลับมืดสนิท เขาหยิบดาบอีกเล่มจากศพที่นอนกองอยู่บนพื้น “คงต้องรับคำเชิญเสียหน่อย”

@Rarth_BV –  ได้เลยๆ /จึ้นสายธนูแล้วยิงใส่คนที่เขิามาทางด้านข้างทันที/ ไม่พลาด…

@Gaius_BV – @JerryB_Bv @Krez_BV @EXPIV_dariw //เร่งฝีเท้าตามเจอร์รี่ไป/ เครซ ดาริว ระวังหลังให้ด้วย ฆ่าได้ก็ฆ่า

@EXPIV_dariw – @Gaius_BV @Krez_BV @JerryB_Bv //ว่าแล้วก็ตามพวกรุ่นพี่ไปวิ่งหลบหลีกคนที่เข้ามาพยายามลดการปะทะให้น้อยที่สุด//

@Rarth_BV – @ValentineR_BV ขอบใจ [ดึงมีดออกมาอีกเล่ม เข้าไปยังหมู่คนเรือ เชือดเข้าที่ท้องล้มไปสองราย] เจ้าระวังหลังให้ข้าแล้วระวังตัวเองด้วย

@Rosen_Bv – /ได้ยินเสียงบริตจิทโวยวายเลยหันไปมองส่ายหน้า ก่อนหันกลับมายกขาถีบลูกเรือคนหนึ่งที่วิ่งตรงเข้ามาให้กระเด็นออกไป ยกฉมวกกันดาบอีกครั้ง)

@Zang_BV – เขาตัดสินใจถีบบานประตูเต็มแรง แต่มันก็ไม่เปิดออก เขาคิดหาวิธีการที่จะเข้าไปภายใน แต่ดูเหมือนว่าเขาจะเป็นฝ่ายถูกต้นรับเสียแล้ว

@Wyatt_BV – @Rhys_BV /ตวัดดาบฆ่าไปถึงสองคนรวดในคราเดียวก่อนที่กระสุนปืนจะเฉียดไหล่ไป ..เห่ะเฮ่ /หันไปหาไอ้ลิง รีส!! ใช้ไอ้นั่นกันเลย!

@_Brigitte_BV – /หาลังไม้หลบมุม เล็งยิงขึ้นไปที่พลปืนบนเสากระโดงเรืออย่างใจเย็น ไล่เก็บทีละคนจนร่วงลงมาข้างล่าง/

@Luka_BV –   …. (/ยืนระยะหลังอยู่ตลอด รีบบรรจุกระสุนใหม่ ระวังอันตรายให้พวกแนวหน้าที่บุกเข้าไป)

@JerryB_Bv – @Gaius_BV //วิ่งนำไกอัสที่เปิดทางหลบคนั้นคนนี้แทนการต่อสู้เพราะเป้าหมายคือห้องเสบียง ถีบคนตกเรือไปสองสามคน/ @Krez_BV @EXPIV_dariw

@Luka_BV –   Head Shot เขายิงกันอย่างงี้… (/กระซิบกับตัวเอง ก่อนจะลั่นไก กระสุนพุ่งทะลุหลังกะโหลกของต้นหนเรือทันที)

@Gaius_BV – @Krez_BV @JerryB_Bv @EXPIV_dariw //ตวัดปลายดาบเล็งเข้าที่ลำคอกับตัวของคนที่วิ่งสวนมาเปิดทางให้คนที่วิ่งตามผ่านมาได้/

@Wyatt_BV – [คนถือปืน 3-4 คนบนเสากระโดงเรือเริ่มยิงลงมาที่ความวุ่นวายด้านล่าง   ]

@_Brigitte_BV – รีส! กลับไปเจ้าเจอดีแน่ๆเจ้าเด็กทะโมน!/ตะโกนเจือเสียงหัวเราะขึ้นไป ((ตะกี้ข้าลืมแท็กกก)) @Rhys_BV @NoxusW_BV

@JerryB_Bv – @NoxusW_BV //วิ่งนำไป @_Brigitte_BV @Rhys_BV   #พวกเจ้าอย่าลืมใส่แทคเว้ยยยยยข้าอยากติดตามมม555

@Krez_BV – @Gaius_BV @JerryB_Bv @EXPIV_dariw /จัดการคนที่อยู่ใกล้ก่อนจะวิ่งตามไกอัสไป

@Rosen_Bv – /สะบัดก้อนเนื้อที่ติดอยู่บนปลายเหล็ก ก่อนควงฉมวกอย่างคล่องแคล่ว ปัดดาบที่ฟาดมาด้วยด้ามเหล็กก่อนใช้มีดสั้นในมืออีกข้างแทงไปกลางลำคอ)

@Johancarols – @Rhys_BV @_Brigitte_BV @NoxusW_BV *สบถ แล้วช่วยยิงป้องกันไว้ให้*

@ValentineR_BV – @Rarth_BV อย่าเพิ่งมาโชว์ จัดการเจ้านั้นก่อนเถอะ /ชี้ แล้วขึ้นสายธนูก่อนยิงตัดหน้าราร์ธ/ อิอิ

@Luka_BV –   (/เขามองหาต้นหนเรือของฝ่ายตรงข้าม เมื่อพบคนที่น่าจะใช่ ปืนยาวในมือก็ถูกเล็งไปที่ศีรษะของเจ้าหนุ่มคนนั้นทันที)

@Rhys_BV – ขอโทษที่ขัดจังหวะช่วงเวลาควงแขนกับท่านบริจิต A 7 A #ไม่ได้ทำไปเพราะอิจฉาเลยจริงจรี๊งงง @NoxusW_BV @_Brigitte_BV

@Zang_BV – เขาหยุดอยู่หน้าบานประตูไม้ ไร้เสียงจากภายใน นิ่งสนิทเสมือนไม่มีคนอยู่ เขารู้ดีว่าพวกมันเตรียมการพร้อมรอสังหารคนที่เปิดประตูเข้าไป

@Luka_BV –   (/ทั้งสองฝ่ายเริ่มวิ่งเฮโลเข้าปะทะกัน เขาหัวเราะกั่กกั่กกั่กอย่างเคย แล้ววิ่งมาหลบหลังเสากระโดงเรือตัวเอง)

@Wyatt_BV – [ลูกเรือของเรือสินค้าต่างพากันกรูวววออกมา ทหารรับจ้างเกือบ 30 คน ลูกเรืออีก 10 คน และพลปืนที่ซุ่มอยู่ที่เสากระโดงเรือประมาณ 3 คน  ] ]

@Gaius_BV – @Krez_BV @JerryB_Bv @EXPIV_dariw เรามาปล้นสดมภ์อย่างไรก็ต้องไปให้ถึงห้องสินค้า พวกเจ้าระวังตัวไว้ด้วย //วิ่งนำไป/

@Rarth_BV – @ValentineR_BV ถึงเวลาข้าเอามีดทำครัวทั้งหมดออกมาใช้แล้ว เจ้าดูไว้ล่ะ ฮ่าๆๆๆ   [ชักมีดแล่เนื้อยาว9นิ้วออกมาจากด้านหลังแล้วลุยเข้าไป]

@NoxusW_BV – @_Brigitte_BV เดี๋ยวจะพลาดของดี /โหนเชือกตามไป #ลงไปอยู่อีกเรือนึง

@Rhys_BV – /ใบเรือที่ตัดตกลงไปคลุม @_Brigitte_BV @NoxusW_BV โดยไม่ได้ตั้งใจ #ท่ดๆ

@ValentineR_BV – @NoxusW_BV ไม่พลาดดดดๆ /ขึ้นถึงดาดฟ้าแล้วโหนเชือกข้ามเรือ/

@Rosen_Bv – ข้าลืมกล่าวสวัสดีตามมารยาท.. /มองร่างที่ยังเสียบอยู่กับฉมวก ก่อนกระชากฉมวกออกมาพร้อมก้อนเนื้อที่ติดปลายเหล็กออกมาด้วย) สวัสดี

@NoxusW_BV – @ValentineR_BV เห้ยเจอปืนดีๆอย่าลืมสอยมาา /ตะโกนไล่หลัง

@Rhys_BV – /ชิงตัดเชือกที่ยึดใบเรือของเหยื่อให้ใบเรือตกลงไปทับคนที่วุ่นวายข้างล่าง — โดนใครก็ขอโทษด้วยนะเว้ย! @Wyatt_BV

@Rhys_BV – โหนเชือกตามไวแอตต์ @Wyatt_BV ไปติดๆจากตรงพังงาเรือนั่นแหละ /ชักดาบออกมา

@Zang_BV – “ต้องฆ่าให้หมด” คิดเพียงแต่ว่าต้องฆ่าให้หมดเท่านั้น ไม่ว่าใครที่เห็นใบหน้านี้จะต้องได้เอ่ยแค่กับเพียงเทวฑูตที่มารับวิญญาณเท่านั้น

@Rarth_BV – สวัสดีพวกเจ้าชาวเรือที่กำลังจะโดนปล้น!! #ทักตามไวแอต   [;่าจบก็ตามไปอีกคน]

@_Brigitte_BV – @NoxusW_BV ข้าก็ไม่คิดว่าตัวเองจะถูกปฏิเสธหรอก/ยิ้มพราย/ ไปกันเถอะ เดี๋ยวจะไม่ทันมื้อค่ำ /มือจับยืดเชือกก่อนเหนี่ยวตัวกระโดดข้ามไป/

@ValentineR_BV – @NoxusW_BV งั้นเดี๋ยวเจอกันบนเรือนะ ข้าไปล่ะ… /ยิ้ม สะพายธนูก่อนวิ่งขึ้นไปดาดฟ้า/

@Zang_BV – /ข้างบนเริ่มสู้กันแล้วเขาได้ยินเสียง ร่างที่สวมเพียงชุดธรรมดาอาบไปด้วยเลือด ศพตามทางนอนแน่นิ่งอย่างไร้ทางลุกขึ้น

@_Brigitte_BV – ปัง!! /ปืนยาวในมือหญิงสาวเหนี่ยวไกลั่นใส่เป้าหมายที่รุดมาใกล้กาบเรืออีกลำอย่างแม่นยำ แต่เธอยังไม่วางใจ นี่เพียงนัดแรกเท่านั้น/

@Wyatt_BV – /โหนเชือกขึ้นไปคนแรก /นำทัพก่อนที่ลูกเรือคนอื่นจะตามมา

@Krez_BV – @Gaius_BV @JerryB_Bv @EXPIV_dariw   /โหนเชือกข้ามไปยังเรือฟังตรงข้ามตามไวแอตและไกอัสไป

@JerryB_Bv – @Gaius_BV @Krez_BV @EXPIV_dariw เอ้า ไปกันได้แล้ว!! //โหนตัวตามไกอัสไป/

@ValentineR_BV – @Rarth_BV ไปสิ ลุยกันเลย ราร์ธ /ยิ้มหวานนนน/

@Johancarols – @NdVectar_BV รอดูนะ

@NoxusW_BV – @_Brigitte_BV /กระตุกยิ้มมุมปาก ข้าไม่ปฏเสธสาวงามอยู่แล้ว /ยักคิ้ว /จับควงเลย #เดี๋ยว

@Rhys_BV – เอ้า ระวังเรือโคลง ผู้โดยสารโปรดหาที่ยึดเกาะไว้ดีๆ /หัวเราะร่าแล้วหมุนพังงาให้เรือเข้าเทียบ

————————————————————————————————————

@Luka_BV –   (/ลูก้าหันกลับไปมองทุกคนบนดาดฟ้าเรือ ก่อนตวาดลั่นคำสั่ง) บุกขึ้นไป!

————————————————————————————————————

@Gaius_BV – @Krez_BV @JerryB_Bv @EXPIV_dariw ไป! //เขาเหวี่ยงตัวข้ามกราบเรือไปในทันทีที่สิ้นเสียง สายตาจ้องไปยังกราบเรือที่เทียบใกล้/

@_Brigitte_BV – /ยืนใกล้กาบเรือ ปืนยาวในมือถูกขึ้นรังเพลิงเรียบร้อย ที่รอคือการลั่นไกใส่เป้าหมาย/

@Wyatt_BV – @Rhys_BV /เลิกคิ้วแล้วยิ้มกว้าง มาเลย /ชักดาบออกมาชวิ้งงง

@JerryB_Bv – @Krez_BV @EXPIV_dariw @Gaius_BV   เออๆ ฮึ้ยยย พวกเจ้าทั้งสองคนนี่นะ ข้าไม่ใช่สตรีเสียหน่อย //ข้านี่กุมเฮดเลยยย/

@Rarth_BV – @ValentineR_BV ได้ดิ ไปกับข้ามั้ยล่ะ

@ValentineR_BV – @NoxusW_BV น็อคซัส เอาไงต่อ? ขึ้นไปช่วยบุกเลยมั้ย?

@Rosen_Bv – ไปก่อนนะ! /มือที่จับฉมวกจับเชือกแล้วดีดตัวเหวี่ยงไปที่เรืออีกลำก่อนจะใช้มีดสั้นที่เหน็บเอวตัดเชือกที่จับไว้ ทิ้งตัวลงบนเรือสินค้า)

@JerryB_Bv – oO(ยามรบข้ายังโดนแซวเรื่องซิงอยู่อีกเรอะะะะะะ)

@Luka_BV –   (/เรือสินค้าชะลอลงในขณะที่บลูไวเปอร์ใช้กระแสลมและน้ำจากการอ่านทางของรีสหนุนให้เคลื่อนเข้าไปเทียบข้าง ใกล้จนกราบเรือเกือบชนกัน)

@Rhys_BV – @Wyatt_BV เฮ้ไวแอตต์ ครั้งนี้ก็จะไปกับข้าอีกมั้ย /แยกเขี้ยวยิ้มมองคนที่ยืนเตรียมออกคำสั่งอยู่ตรงหน้า

@Krez_BV – @JerryB_Bv @EXPIV_dariw @Gaius_BV   หายสั่นแล้วยัง /ยิ้มร่า/

@Gaius_BV – @JerryB_Bv @Krez_BV @EXPIV_dariw จะพูดอะไรก็ช่าง ข้าไม่ถือหรอก….

@JerryB_Bv – @Krez_BV @EXPIV_dariw @Gaius_BV #อย่าลืมใส่แทคสิฟร้าาาา   บ้า เอ๊ยยยย ห่วงตัวเองก่อนเว้ย จะมาพูดเรื่อซิงอะไรตอนนี้เจ้าพวกบ้า!!!!

@EXPIV_dariw @JerryB_Bv @Gaius_BV   ไม่เป็นไรนะเจอรี่ ข้าจะปกป้องซิงของเจ้าเอง /เก็กเข้มเลียนแบบดาริว

@Zang_BV – เขาปรายตามองก่อนจะดึงผ้าผืนเล็กมาผูกปกปิดใบหน้า แล้วเดินอย่างไม่รีบร้อนตรงไปยังจุดหมายที่อยู่ด้านในสุดของเรือ

@Rarth_BV – [เตรียมมีดอันเป็นอาวุธประจำกายให้พร้อม รอจนเรือเข้าไปเทียบ]   #ข้าอ่านทันถึงปัจจุบันแล้ว O>—<

@_Brigitte_BV – @NoxusW_BV เฮ้หัวหน้า สนใจควงแขนเข้างานเลี้ยงกับข้ามั๊ย? /ยิ้มมุมปาก/

@Johancarols – หมอจะเก็บตัวเองที่มีค่าและพระเจ้าประทานมารอช่วยคนเจ็บนะจ๊ะ

@NoxusW_BV – ท่าทางงานนี้จะมันส์ /กระตุกยิ้มมุมปาก

@Zang_BVพอร่างนั้นทรุดลงเขาไม่แม้แต่ลังเลที่จะฟันคอนั่นให้ขาดสะบัั้น ไม่มีแม้แต่เสียงร้อง ดาบในมือถูกชโลมไปด้วยเลือด

@ValentineR_BV – นี่ข้าจะได้ขึ้นไปช่วยขนสมบัติมั้ยเนี่ย?

@JerryB_Bv – @EXPIV_dariw @Krez_BV @Gaius_BV อะ อะไรเล่าเครซ!! //โดนตบบ่าเลยอ่ะ/ จะ เจ้าด้วยดาริว ฮึ้ยยยยย   #ไม่มีใครฟังเสียงลูก้าเลยเรอะะะ

@Rosen_Bv – /รอให้เรืออยู่ในระยะที่เหวี่ยงตัวไปได้ ไม่ต้องรอให้เรือประชิดมากนัก เขามองนิ่งๆจากที่สูง กะระยะทางความห่างไปในตัว)

@_Brigitte_BV – /ได้ยินเสียงกลองสัญญาณดังขึ้น ผละออกมาจากห้องปืนใหญ่ เตรียมตัวยิงเปิดทางให้แก่พรรคพวกบนเรือได้ขึ้นไปที่เรืออีกฝ่ายอย่างสะดวก/

@Johancarols – *หยิบหน้าไม้มาเผื่อ เผื่อ เผื่อ ไว้*

@JerryB_Bv – @EXPIV_dariw @Krez_BV @Gaius_BV ฮะ ฮะ ครั้งแรกก็แบบนี้แหละ //พูดคูลแต่ขาข้านี่สั่นเลยยย/ #สั่นกลัว…

@Gaius_BV – @EXPIV_dariw @Krez_BV @JerryB_Bv ตั้งใจฟังเสียงท่านไวแอตไว้ให้ดี..

@Zang_BV – โสตการฟังได้ยินเสียงกลองรบชัดเจน “มันเริ่มแล้ว” กล่าวจบดาบที่อยู่ไม่ไกลก็ถูกหยิบขึ้น แทงทะลุร่างของคนเบื้องหน้า

@EXPIV_dariw – @Krez_BV @JerryB_Bv @Gaius_BV ข้ากำลังรอคำสั่งขอรับ//ตื่นเต้นนิดๆ//

@Gaius_BV – //เสียงปืนใหญ่กระทบเนื้อไม้แตกดังสนั่นความรู้สึกเดิมๆกลับมาอีกครั้งก่อนกระชับมือเข้ากับเชือที่ผูกยึดกราบเรือ/

@Wyatt_BV – ทุกคนเตรียมพร้อม! เมื่อเราเทียบเรือประชิดได้แล้วบุกขึ้นเรือสินค้าได้เลย! /ตะโกนออกคำสั่ง
@Wyatt_BV – หมดเวลาสำหรับพิธีเปิดแล้ว /ยิ้มเห็นเขี้ยวเมื่อธงบลูไวเปอร์ถูกชักขึ้น

@Rhys_BV – เห็น @Wyatt_BV ส่งสัญญาณมาก็ผละจากพังงาไปชักธงดำขึ้น สัญญาณรบกำลังลั่นกลอง

@ValentineR_BV – เอ็นดี ข้าว่าเจ้าถอยไปอีกนิดนะ ควันปืนมันจะเข้าจมูก

@Zang_BV – ความโกลาหลปรากฎแก่สายตาเขา ไม่นานคนจากท้องเรือก็หายไปจนบางตา ส่วนเขายังคงโดนจับคอเสื้อไม่ปล่อย “อีกนิดเดียว…” เหยียดยิ้มพูด

@Rhys_BV – /เงยมองแรงลมใช้ลมตะวันตกช่วยหนุนให้เรือแล่นตามได้เร็วขึ้น

@Krez_BV – @JerryB_Bv @Krez_BV @Gaius_BV @EXPIV_dariw ชัวร์ /จับเชือกไว้มือนึงเตรียมตัว/

@Rarth_BV – #อัตแมวมาแล้วโยมมมมม #ขออภัยที่ช้า #ถึงไหนกันแล้วเนี่ย #UvU

@Johancarols – #หมอตามทีแอลไม่ทันพูดเลย #ใครเจ็บเมนชั่นมา

@ValentineR_BV – /เตรียมพร้อมรอรับคำสั่งต่อไป/

@Rosen_Bv – /เงยหน้าขึ้นมองไปด้านบน ก่อนจะปีนเชือกไปให้สูงกว่านี้อีกห้าหกก้าว ถอดรองเท้าแล้วโยนลงบนพื้นเรือ) #ตกใส่หัวใครข้าไม่ผิด

@JerryB_Bv – @Krez_BV @Gaius_BV @EXPIV_dariw   เครซ!! เตรียมตัวให้ดี!! //ตั้งท่าพร้อม/

@_Brigitte_BV – /ขยับกายออกจากปืนใหญ่อย่างรอคำสั่งต่อ กระชับปืนในมือ หากกระสุนที่ยิงเมื่อครู่เข้าเป้า เธอจะทำหน้าที่ต่อไปทันที/

@Wyatt_BV – [ปืนใหญ่นัดแรกพุ่งออกไป ทิศทางเบนไปเล็กน้อยเพราะแรงลม จนโดนด้านข้างเฉียดหางเสือของเรือสินค้า ทำให้เรือสินค้าคุมทิศทางไม่ได้   ]

@Zang_BV – “ฆ่าพวกมันให้หมด!” มีเสียงตะโกนดังลั่น สายตาเขาจับจ้องไปยังกัปตันเรือที่ลงมาด้านล่าง

@Rosen_Bv – /แรงของปืนใหญ่ทำให้เรือและผืนน้ำกระเพื่อมไหว แต่เขาก็ยังทรงตัวอยู่บนบันไดเชือกได้อย่างมั่นคง) ..ไปให้ใกล้กว่านี้อีกสิ… /พึมพำ)

@Zang_BV – เสียงปืนใหญ่ดังสนั่นหวั่นไหวสร้างความแตกตื่นโดยมั่วลำเรือ ผู้คนภายในวิ่งวุ่นหยิบจับอาวุธ

@_Brigitte_BV – /ยิงปืนใหญ่/ ตูมมมมมมมม!!   #ข้าให้เอฟเฟคเพื่อความเข้าถึงอรรถรส

@Krez_BV – @JerryB_Bv @Gaius_BV @EXPIV_dariw   /กำดาบวิ่งเข้ามาหาเตรียมขึ้นเรืออีกฝ่าย

@ValentineR_BV – /ยิงปืนใหญ่ตามคำสั่งทันที/

@EXPIV_dariw – @JerryB_Bv @Gaius_BV ขอรับ!!//ขานรับเสียงอย่าเข้มแข็ง//

@Wyatt_BV – (เชี่ยยยเปิดงานนนนนนนนนนน   #กุต้องรีไปถึงทวิตหลัก)

@Rosen_Bv – /เขารู้สึกได้ถึงหัวใจที่เต้นแรงขึ้น ดวงตาที่เฉยชาเริ่มวาววับราบกับกำลังรอเวลา..รอสัญญาณที่ดี)

————————————————————————————————————

@NoxusW_BV – ยิง!!!

————————————————————————————————————

@JerryB_Bv – @Gaius_BV @EXPIV_dariw   ครับท่าน!! //ตอบเสียงแข็งขันขึ้นมา

@ValentineR_BV – /โหลดกระสุนตามคำสั่งทันทีที่สิ้นสุดคำสั่ง/ ทางข้าพร้อมยิง!

@Rhys_BV – ลมมาทางตะวันตก !! /ตะโกนบอก @NoxusW_BV

@Gaius_BV – @EXPIV_dariw @JerryB_Bv //ชี้ไปทางโรเซนที่โหนอยู่บนบันไดเชือก/ เราจะไปที่อีกฝั่งระวังเรือฝ่ายตรงข้ามยิงสวนมาด้วย

@_Brigitte_BV – @NoxusW_BV @ValentineR_BV รับทราบ! /ทำตามคำสั่งแล้วรอสั่งยิง/

@Zang_BV – เขาเหยียดยิ้มเล็กน้อย ใบหน้าที่ไร้หน้ากากปกปิดสบมองใบหน้ากร้านนั่นอย่างท้าทาย เสมือนรอสัญาณ…..

@Wyatt_BV – (คำว่า ยิงงงง แม่มเหมือนเป็นตัวเปิดงาน ตัดริบบิ้นงาน55555555555

@ValentineR_BV – /รอคำสั่งจาก @NoxusW_BV /

@_Brigitte_BV –  #หัวหน้าปืนกุมาแล้วขอบคุณสวรรรรรรรรค์

@Luka_BV –   ทุกคนเตรียมตัว เรากำลังอยู่ในระยะยิง! (/ตะโกนบอกคนอื่นๆบนดาดฟ้าเรือ บลูไวเปอร์เข้าไปใกล้เรือสินค้ามากพอแล้ว)

@Rhys_BV – /ยืนอยู่หลังพังงา คุมเรือควบคู่ไปกับสังเกตลมและระยะยิง

@Rosen_Bv – /เดินไปยืนใกล้บันไดเชือกก่อนจะโหนตัวขึ้นไประดับหนึ่ง มืออีกข้างยังคงจับเชือกไว้แน่น พร้อมใช้ขาอีกข้างเกี่ยวไว้หลวมๆกันการกระเทือน)

@Gaius_BV – #เจ้าช่างเกิดมาเพื่อกาลเวลาอันสมควรจริงๆพลปืนเรือข้า

@Luka_BV –   @ValentineR_BV @NoxusW_BV @_Brigitte_BV ให้พลปืนเริ่มยิงได้เลยเมื่อเราเข้าไปในระยะ #น็อกซัสมาพอดี #สั่งยิงเลย

@_Brigitte_BV – @NdVectar_BV อย่างนั้นก็ดีแล้ว /ยิ้มมุมปากนิดๆ/ มีอาวุธติดตัวหรือเปล่า?

@Wyatt_BV – …./เมื่อเรือออกแล้วก็เดินมาที่กลางดาดฟ้าเรือ oO(ใกล้อีกนิด…) …./ไม่ได้พูดอะไรยกหน้าที่ให้พลปืนจัดการเมื่อถึงระยะที่เห็นสมควร

@ValentineR_BV –   /รอคำสั่งจากกัปตัน/

@_Brigitte_BV – เตรียมปืนใหญ่ทุกกระบอกให้พร้อม! /สั่งขึ้นขณะที่ตัวเองก็เตรียมตัวพร้อมอยู่หลังปืนใหญ่กระบอกหนึ่ง/

@Zang_BV – “แบบนี้แหละดี…” เขาจงใจพูดออกมา จนคนที่อยู่ไม่ไกลหันมอง หนึ่งในนั้นเดินมากระชากคอเสื้อแซงค์หมายจะหาเรื่อง
@Zang_BV – เรือแล่นผ่านม่านหมอกออกมาได้อย่างราบรื่น ผู้คนในเรือดูไม่ระแวะระวังอะไร ทำประหนึ่งเหมือนตอนเองอยู่ในบาร์เหล้ามากกว่าเรือ….

@ValentineR_BV – @Luka_BV @NoxusW_BV @_Brigitte_BV รับทราบ! /เตรียมปืนใหญ่ให้พร้อมใช้งาน/

@EXPIV_dariw – @Gaius_BV @JerryB_Bv อื้ม…ข้าจะพยายาม//ตั้งสมาธิมือกุมมีดปังตอที่พกไว้ด้านหลัง//

@Luka_BV –   (/สั่งให้พลปืนทุกคนเตรียมตัว เป้าหมายคือหางเสือและเสากระโดงเรือฝ่ายตรงข้าม) @NoxusW_BV @_Brigitte_BV @ValentineR_BV

@Gaius_BV – @JerryB_Bv @EXPIV_dariw //พยักหน้ารับ/ เจอร์รีพูดถูกรักษาชีวิตของเจ้าไว้ให้ดี

@JerryB_Bv – @Gaius_BV @EXPIV_dariw //มองไปทางดาริว/ หากมีอะไรเกิดขึ้นให้หนีไปก่อน หรือรับคำสั่งจากท่านไกอัส //มองไกอัส/ เราพร้อมแล้วครับ

@Rosen_Bv – /มองมือตัวเองแล้วกระชับฉมวกให้แน่นขึ้น) เหมือนไม่ได้ปล้นมานานแล้วเลย…

@_Brigitte_BV – @NdVectar_BV สักสองสามนัด ไม่มากกว่านั้นหรอก /วางมือบนบ่าเล็ก/ กลัวหรือเปล่า?

@Luka_BV – (/พวกเขาไล่ตามหลังเรือสินค้าที่เป็นเป้าหมายไปอย่างเงียบเชียบ ธงสีแดงแทนคำข่มขู่ถูกชักขึ้นโบกไสวอยู่เหนือเสากระโดงเรือ)
@Luka_BV – หันเรือไปทางทิศตะวันออก! ออกเรือ! (/ตะโกนสั่งแล้วเดินไปทางหัวเรือ ลูซี่แล่นออกมาจากด้านหลังเกาะเล็กๆที่พวกเขาซ่อนตัวอยู่)

@JerryB_Bv – @EXPIV_dariw @Gaius_BV /กระชับดาบในมือ ตั้งท่าเตรียมพร้อมแม้ว่าจะเคยปล้นมาแล้วแต่ก็ยังกลัวอยู่ทุกครั้งไป/ อืม.. ระวังตัวด้วยนะทุกคน

@Zang_BV – หมอกมีประโยชน์จริงๆ เขาพลางคิดเมื่อลำเรือยังคงแล่นด้วยความเร็วหมายจะฝ่าหมอออกไปเสียให้ได้

@_Brigitte_BV – @NdVectar_BV ถ้าอยู่กับข้าตรงนี้ อาจะเสียงดังนิดหน่อย ถ้าหนวกหูก็หาอะไรมาปิดหูไว้ก่อนได้นะ

@Gaius_BV – @EXPIV_dariw @JerryB_Bv //ได้ยินเสียงรีสตะโกนก็เพ่งสายตาผ่านหมอกทึบหนาออกไป/กำลังจะเริ่มแล้ว… เตรียมตัวไว้ล่ะ

@_Brigitte_BV – @NdVectar_BV เตรียมตัวแล้วรึยังเอ็นดี /คลี่ยิ้มบางๆให้/
@_Brigitte_BV – /สังเกตได้ถึงการเคลื่อนไหวของคนที่อยู่ด้านนอกห้องปืนใหญ่ ขยับกายออกมายืนเตรียมพร้อม/

@Rosen_Bv – /ยืนเงียบๆเหมือนกำลังทำสมาธิ หายใจเข้าช้าๆแล้วปล่อยออกยาวๆ)

@Rhys_BV – /แล้วรีบรุดเชือกโรยตัวลงมาเตรียมบังคับเรือ @Zang_BV @Wyatt_BV @Luka_BV
@Rhys_BV – /พอพูดจบก็ยืดตัวขึ้นส่องกล้องผ่านหมอกหนา เห็นอะไรเคลื่อนไหวก็รีบโฟกัสเข้าไป —บอส ! มาแล้ว /ตะโกนบอก+ @Zang_BV @Wyatt_BV @Luka_BV

@Gaius_BV – @EXPIV_dariw @JerryB_Bv ถ้าขึ้นเรือฝ่ายนั้นได้ อะไรที่ต้องทำก็จะรู้ได้เองนั่นล่ะ….

@Zang_BV – ….oO(ทางนั้นจะไหวรึเปล่า?) …เพราะถ้าภายนอกไม่เปิดฉาก เขาคงขยับตัวลำบากแน่

@JerryB_Bv – @EXPIV_dariw @Gaius_BV ฮะ ฮะ ยังไงก็ระวังตัวด้วยล่ะ //ยืดเส้นสายเตรียมวิ่ง/

@Zang_BV – นิ่งคิดเล็กน้อยเมื่อมองเห็นสภาพหมอกที่ดูจะหนาตาเกินไป หรือพวกมันจะไม่กล้าเคลื่อนไหวเพราะแบบนี้?

@EXPIV_dariw – @Gaius_BV @JerryB_Bv ขอรับข้ายังคงเป็นมือใหม่คงต้องให้พวกท่านแนะนำแล้ว

@Gaius_BV – @JerryB_Bv @EXPIV_dariw เจ้าจะไปพร้อมพวกข้าด้วยเลยรึเปล่า?

@JerryB_Bv – @Gaius_BV ฮะ ฮะ แน่นอนครับ //หันไปเจอ @EPIV_dariw เดินเข้ามา/ อ้าวไงดาริววว @EPIV_dariw

@Rhys_BV – @Luka_BV @Wyatt_BV สถานการณ์ยังไม่เปลี่ยนแปลงบอส /ตะโกนลงมาแบบไม่ให้ดังมาก — หมอกหนาสุดๆไปเลย /หัวเราะในคอแบบไม่ค่อยตลกเท่าไหร่

@_Brigitte_BV – /มองหา @NdVectar_BV บนเรือ/

@Wyatt_BV – @Luka_BV @Rhys_BV /พยักหน้า ถ้าพลปืนไม่ทำงานพลาดก็คงดี /เงยหน้าขึ้นไปมองรีสด้วย

@Luka_BV – @Wyatt_BV ก็ดีเหมือนกัน เราจะได้ตามหลังมันไปง่ายๆ (/เงยหน้าขึ้นไปมองข้างบน) รีส! เป็นไงบ้าง! @Rhys_BV

@EXPIV_dariw – //เดินออกมาบนด้านฟ้าเรือเตรียมมีดคู่ใจใบหน้ากังวลนิดหน่อยนี่เป็นการปล้นแบบโจรสลัดครั้งแรกเลยจริงๆ/

@Zang_BV – มีการเคลื่อนไหวภายในเรือ ไม่แน่ใจว่าเพราะสาเหตุอะไร เขาขยับลุกจากจุดเดิมเล็กน้อย เพื่อสังเกตการณ์

@Rosen_Bv -/ควงฉมวกในมือไปมาให้ชินกับน้ำหนักที่ไม่ได้จับมาซักพัก)

@Gaius_BV – @JerryB_Bv เจ้าคงรู้เรื่องจากท่านไวแอตแล้วเหมือนกัน… ยังไงครั้งนี้เจ้าอยู่กับข้าแล้วกัน

@_Brigitte_BV – /เหน็บปืนใส่ซองคาดเอว กระชับปืนยาวในมือ ยืนคุมอยู่เบื้องหลังกระบอกปืนใหญ่เรียงราย/

@Rhys_BV – /ยืนอยู่บนรังอีกา เขม้นมองผ่านหมอกหนา มองหาความเคลื่อนไหว

@Gaius_BV – @JerryB_Bv เจอร์รี่ ข้ากำลังหาเจ้าอยู่พอดี //เดินไปทักจากด้านหลัง/

@Zang_BV – เรือแล่นช้าลงคล้ายปรับระดับความเร็ว เป็นสัญญาณบ่งบอกว่ามันใกล้ถึงที่หมายเต็มที แซงค์ขยับตัวเล็กน้อยพอให้ไม่ผิดสังเกต จ้องมองออกไป

@Wyatt_BV – @Luka_BV /ถอยออกมาให้ลูก้าเดินออก ยังไม่มีวี่แวว รีสที่สังเกตการณ์อยู่ยังไม่ได้แจ้งข่าวลงมา แต่ก็ใกล้เวลาเต็มที… ที่สำคัญ ลูก้า หมอกเริ่มหนาขึ้นทุกที /มองตามหลังกัปตัน

@Luka_BV – @Wyatt_BV เรือมาถึงหรือยัง มีใครส่องกล้องดูอยู่หรือเปล่า
@Luka_BV – @Wyatt_BV (/เปิดประตูแล้วเดินออกมาจากห้อง สวมเสื้อโค้ทสีน้ำเงินและถือปืนยาวคู่ใจออกมาด้วย ที่เอวที่ดาบยาวที่ได้มาจากอียาซเซอร์)

@Wyatt_BV …./นั่งอยู่ที่กราบเรือมองหมอกที่เริ่มหนาแน่นแต่ก็ยังบรรยากาศจางๆ….oO(…) /ลุกขึ้นแล้วเดินไปหา @Luka_BV /เคาะประตู

@JerryB_Bv – เดินหา @Gaius_BV
@JerryB_Bv ว่าแต่…ข้าจะไปกะใครบ้างล่ะเนี่ย….

@TroubleMaker_BV – //งอแงที่ต้องอยู่บนเรือ

@Wyatt_BV [อนึ่ง มิชชั่นครั้งนี้กรุณาใส่แท็ก   เพื่อการติดตามสถานการณ์ที่สะดวก นะจ๊ะ]
@Wyatt_BV [ลูกเรือทุกคนอยู่เตรียมพร้อมรอเวลาที่เรือสินค้า ซึ่งมึ @Zang_BV แฝงตัวอยู่จะมาถึง]
@Wyatt_BV [สถานปัจจุบันของบลูไวเปอร์: ชักธงธรรมดาขึ้นเสาและหลบอยู่ที่เกาะฟินเชอร์รี่ที่ยื่นออกมาใกล้กับเกาะกลางทวีปที่สุด สภาพอากาศมีหมอกมาก]
@Wyatt_BV [และลูกเรือบางส่วน(NPC) ให้คอยช่วยเหลือและปกป้องเรือ ส่วนคนที่เหลือให้บุกเข้าไปที่เรือสินค้าโดยมีไวแอตเป็นคนนำ]
@Wyatt_BV [ แล้วประกาศให้ทราบโดยทั่วกันแล้วว่าผู้ที่จะอยู่บนเรือคือ @NdVectar_BV @TroubleMaker_BV และหมอโยฮัน]
@Wyatt_BV [สำหรับวันนี้ที่บลูไวเปอร์จะออกปล้นเรือสินค้า ไวแอตได้รับคำสั่งจากลูก้า]

@Zang_BV *นั่งรวมกับคนอื่นอยู่ในเรือ กอดอกพิงผนังไม้ หูฟังเสียงโดยรอบ เรือยังคงแล่นไปเรื่อยตามเป้าหมาย ไม่ได้มีอะไรเปลี่ยนแปลง*

@Rosen_Bv @NdVectar_BV @Luka_BV เจ้าเป็นหมารึไง../ส่ายหน้า) แต่ทำเท่าที่ทำได้ก็ดีแล้วละนะ

@Luka_BV – @NdVectar_BV @Rosen_Bv โอเค…งั้นตกลงตามนี้นะ ปกป้องลูซี่ให้หน่อย ระหว่างที่ข้าไม่อยู่… (/ยิ้มให้)

@Rosen_Bv – @Luka_BV @NdVectar_BV /มองกัปตันเล็กน้อย) ไม่เหมือนชมเหรอ?

@Luka_BV – @Rosen_Bv @NdVectar_BV …นั่นชมเรอะโรเซน (/ข้านี่มองเลย)

@Rosen_Bv – @Luka_BV @NdVectar_BV ตัวเล็กๆ ถ้าฝึกดีๆก็ร้ายได้นะ อย่างน้อยพวกสูงๆคงสังเกตุเห็นเจ้ายาก

@Luka_BV – @NdVectar_BV @Rosen_Bv จริงๆข้าก็อยากเห็นเจ้าไปอยู่แนวหน้าเหมือนกันนะ อยากรู้ว่าตัวแค่นี้จะทำอะไรได้มั่ง (/แกล้งล้อแล้วขำกิกิ)
@Luka_BV – @NdVectar_BV @Rosen_Bv (/พุงมิได้สะเทือน /หัวเราะ) ข้าก็หมายถึงเกือบตายนั่นแหละ

@Luka_BV – @NdVectar_BV @Rosen_Bv ถ้าทั้งหมอทั้งพยาบาลบาดเจ็บ เกิดข้าโดนแทงตายขึ้นมาแล้วใครจะมาชุบชีวิตให้ หืม? (/ยิ้มนิดๆ)
@Luka_BV – @NdVectar_BV @Rosen_Bv (/มองสีหน้าND สักพักก็วางมือบนศีรษะของนาง) ลืมแล้วหรือว่าเจ้ามีหน้าที่รักษาคนอื่นด้วย

@Rosen_Bv – @Luka_BV @NdVectar_BV /มองเอ็นดีแล้วลูบหัว) เจ้าก็ปกป้องลูซี่ไงเอ็นดี

@Luka_BV – @NdVectar_BV @Rosen_Bv หรือเจ้าอยากจะทำหน้าที่อื่นล่ะ?
@Luka_BV – @NdVectar_BV @Rosen_Bv … (/มองชิ้ง) …ไวแอตเอาคำสั่งข้าไปไม่ถึงเจ้าหรือไง (/ถอนหายใจ) ข้าจะให้เจ้าอยู่ป้องกันเรือกับโยฮันและชาโต้

@Zang_BV *นั่งรวมอยู่กับลูกเรือและทหารรับจ้าง เหมือนจะมีการประชุมบางอย่าง เขาขมวดคิ้วเล็กน้อย*

@ValentineR_BV – @TroubleMaker_BV งั้นไปกับข้าไง

@TroubleMaker_BV – @ValentineR_BV ไปปล้น!… เค้าไม่ให้ข้าลงเรือไปด้วย

@Luka_BV – @Wyatt_BV (/ยิ้มตอบ) เออ ฝากด้วยนะ… (/พยักหน้าให้ พอไวแอตออกไปแล้วจึงลุกขึ้น ไปเตรียมปืนของตัวเอง)

@Wyatt_BV – @Luka_BV /หันมาสบตาลูก้า ไม่มีอะไร ข้าแค่กำลังรู้สึกสนุก /ยิ้มฮี่แล้วเดินหันหลังไปที่ประตู เมื่อข้าบอกลูกเรือแล้วจะมารายงานท่านอีกที

@Luka_BV – @Wyatt_BV …ถ้ามีใครไม่พอใจหน้าที่ตัวเองก็มาบอกข้า (/มองสีหน้าอีกฝ่าย) …เจ้ามีปัญหาอะไรหรือเปล่า?

@Wyatt_BV – @Luka_BV — รับทราบแล้วลูก้า ข้าจะเอาเรื่องนี้ไปบอกลูกเรือ

@Luka_BV – @Wyatt_BV (/ยิ้มให้) ร่างกายข้าฝืดจะแย่แล้ว…อยากออกกำลังสักหน่อย
@Luka_BV – @Wyatt_BV ส่วนข้าจะคอยเก็บพวกตำแหน่งสำคัญจากบนดาดฟ้าเรือก่อน พอคนบางตาลงแล้วข้าขึ้นเรือพวกมันไปกับเจ้าด้วย…
@Luka_BV – @Wyatt_BV หน้าไม้น่ะสู้ในระยะไม่ไกลมากดีกว่า ข้าว่าควรให้ชาโต้แอบอยู่ตามมุมแล้วคอยดักยิงพวกที่ลอบขึ้นเรือเรามา ซึ่งคงมีไม่มากหรอก…

@Wyatt_BV – @Luka_BV ชาโต้ยิงหน้าไม้ได้คงเป็นการดีที่จะให้เขาช่วยยิงสะกัดร่วมกับท่าน
@Wyatt_BV – @Luka_BV ข้าคาดว่าพวกพกปืนน่าจะอยู่ตามเสากระโดงเรือหรือในระยะสูงที่เล็งพวกเราได้ง่าย
@Wyatt_BV – @Luka_BV /ยืนเอามือไพล่หลังฟังอีกคนก่อนจะครุ่นคิดตามไปด้วย /พยักหน้าคลอไปเมื่อได้ยินคำสั่ง เข้าใจแล้ว /สีหน้าจริงจังมองลูก้า

@Luka_BV – @Wyatt_BV ที่สำคัญคือแซงค์ยังอยู่บนเรือนั้น ถ้าเขาอยู่ในอันตรายเราต้องช่วยเขากลับมาให้ได้ด้วย..เท่านี้ล่ะ (/เงยหน้าขึ้นมองสบตาไวแอต)
@Luka_BV – @Wyatt_BV ส่วนเป้าหมาย…จำนวนคนบนเรือมันมีไม่มาก จะฆ่าหรือทำอะไรก็แล้วแต่ ให้สุดท้ายเรามีเวลาขนของกลับได้สบายๆแล้วกัน(/นั่งเท้าคาง)
@Luka_BV – @Wyatt_BV ยกเว้น..ชาโต้ โยฮัน ND กับลูกเรือบางส่วน(NPC) ให้อยู่ประจำบนเรือเรา ปกป้องเรือไว้ ระวังทุกสิ่งที่อาจเป็นอันตรายต่อเรือ
@Luka_BV – @Wyatt_BV จงเป็นผู้นำพาทัพหน้าบุกเข้าไป ครั้งนี้ทุกคนจะบุกเข้าไปด้วยกัน แต่ให้ระวังเรื่องปืนด้วย พวกที่คุมเรือแบบนี้มันพกไว้แน่
@Luka_BV – @Wyatt_BV บริตจิทกับวาเลนช่วยกันคุมปืนใหญ่จนกว่าเราจะเทียบข้างเรือ ส่วนเจ้า…ไวแอต (/ชี้เจ้าหนุ่มที่ยืนรอคำสั่งจากเขาอยู่)
@Luka_BV – @Wyatt_BV (/นั่งลงแล้วครุ่นคิดครู่หนึ่ง) เราจะสู้ด้วยเรือก่อน อย่างเคย…ให้น็อกซัสกับรีสคุมทิศทางของเรือกับปืนใหญ่ร่วมกัน

@Rhys_BV – /ยืนกอดอกหลังพิงผนังรออยู่ที่หน้าห้องวางแผน

@Wyatt_BV – @Luka_BV ท่านได้คิดถึงฝีมือของลูกเรือทั้งคนที่เพิ่งเข้ามาและคนเก่า ถึงแผนการรบที่จะใช้พวกเขาในครั้งนี้หรือไม่
@Wyatt_BV – @Luka_BV /เดินมายืนข้างๆเพื่อฟังแผนการ /แล้วพยักหน้ารับรู้เมื่อลูก้าพูดจบ รับทราบ … จะว่าไป

@Luka_BV – @Wyatt_BV นอกนั้นให้เขาเลือกเส้นทางเดินเรือเองเลย แล้วบอกให้คนอื่นเตรียมตัวไว้ด้วย โดยเฉพาะหน่วยปืนใหญ่ ตามนี้นะ… (/หันไปมองไวแอต)
@Luka_BV – @Wyatt_BV ให้รีสเช็กเส้นทางกระแสน้ำให้ดี เพราะเราจะซ่อนตัวหลังเกาะเล็กนี่…มันมีเขตน้ำตื้นอยู่
@Luka_BV – @Wyatt_BV (/จับปลายดินสอชี้ไปตรงจุดที่เป็นเกาะเล็กๆซึ่งอยู่ห่างจากเกาะใหญ่กลางแผนที่ทวีปออกมาไม่มาก)
@Luka_BV – @Wyatt_BV (/มายืนที่โต๊ะทำงาน มือปาดแผนที่ใหญ่ซึ่งม้วนอยู่บนโต๊ะให้กางออก) ตรงนี้ เป็นเกาะที่อยู่ใกล้เส้นทางเดินเรือของมันที่สุด

Posted in EXPIV | Leave a comment

[EXPIV] Behind The Mist

.

logosmEntry นี้เป็นส่วนหนึ่งของ Community PIRATE-IV

.

sub01bvmistbaner

รายละเอียด

หลังจากรับลูกเรือจำนวนหนึ่งจากริเบอโร่พอร์ตและเดินทางไปเจรจากับน่านน้ำอื่นจนไม่เป็นอันทำอะไรมาสักพักแล้ว ในที่สุดบลูไวเปอร์ก็จะได้ออกปล้นกันต่อเสียที!

เป้าหมายครั้งนี้คือเรือขนอาวุธเถื่อน โดยภายในเรือมีทั้งโจรสลัดและทหารรับจ้างคอยคุ้มกันสินค้าอยู่ พวกเจ้าจะต้องร่วมมือกันเพื่อบุกเข้าไปในเรือนั้นและขนสินค้าออกมาให้ได้มากที่สุด โดยแบ่งหน้าที่กันดังนี้

สายลับ – แซงค์ เป็นคนแรกที่แฝงตัวเข้าไปในเรือสินค้าและแจ้งข่าวกลับมาที่เรือของเรา

ยิงปะทะครั้งแรก – พลปืนนำโดยน็อกซัส ยิงปะทะครั้งแรกเพื่อหยุดเรือสินค้าไว้ เมื่อเทียบเรือแล้วให้พลปืนทุกคนตามไปช่วยหนุนทัพหน้าด้วย

ทัพหน้า – ไวแอต จะเป็นผู้นำในการบุกเข้าไป คนอื่น ๆ ทั้งหมดสามารถบุกเดี่ยวหรือลุยเป็นทีมเข้าไปข้างในก็ได้แล้วแต่ความถนัด

ดูแลเรือ – โยฮัน ND ชาโต้ สามคนนี้ให้อยู่ที่เรือเพื่อระวังผู้บุกรุก และอยู่ประจำการเพื่อช่วยเหลือลูกเรือที่บาดเจ็บกลับมาด้วย

การขนสินค้า – ลูกเรือจะไปช่วยกันขนหรือปล่อยให้ลูกเรืออื่นๆที่เป็น NPC ไปขนของกลับมาก็ได้

** อีเวนท์นี้มีการสุ่มผู้บาดเจ็บและสุ่มเหตุการณ์พิเศษที่จะเกิดขึ้นกับตัวละครด้วย

** สำหรับคนที่ไม่ได้มาเข้าร่วมการโรล แล้วต้องการกำหนดให้ตัวละครตัวเองทำอะไรเป็นพิเศษในเหตุการณ์นี้ สามารถแจ้งขอเพิ่มในลำดับเหตุการณ์ได้

.

.

ลำดับเหตุการณ์

– แซงค์รับคำสั่งจากลูก้าให้ไปสืบหาเส้นทางเดินเรือของเรือขนอาวุธเถื่อน โดยให้แจ้งข่าวกลับมาที่เรือและให้แซงค์แฝงตัวขึ้นไปอยู่บนเรือสินค้าที่ว่าด้วย

– เมื่อได้รับข้อมูลแล้ว ลูก้าเลือกเกาะเล็ก ๆ เกาะหนึ่งซึ่งอยู่ในทางผ่านของเรือสินค้านั้นเป็นที่กบดาน สภาพอากาศในวันนั้นโชคดีที่มีหมอกหนาแน่น ทำให้พวกเขาซ่อนตัวได้ง่าย

– แผนของลูก้าคือ เมื่อเรือสินค้าผ่านมา พวกเขาจะอ้อมจากหลังเกาะ ใช้หมอกบังตา ลอบเข้าไปด้านหลังของเรือสินค้า ด้วยการร่วมมือของรีส น็อกซัส และพลปืนทั้งบริตจิทและวาเลนไทน์ ในการเลือกระยะและอ่านทางลมก่อนที่จะยิงทำลายหางเสือของเรือสินค้า ทำให้เรือนั้นไม่สามารถเลือกควบคุมทิศทางได้และลดความเร็วลง

– แต่ดูเหมือนปืนใหญ่จะยิ่งพลาดไปนิด ทำให้ตัวเรือส่วนล่างมีรอยแตกและน้ำเริ่มทะลักเข้าเรือ ทุกคนจึงต้องแข่งกับเวลาในการนำสินค้าออกมา

– เมื่อสามารถเทียบข้างเรือได้แล้ว ไวแอตเป็นคนนำทัพบุกเข้าไปภายในเรือตามแผน มีลูก้าและพลปืนบางส่วนช่วยยิงสนับสนุนอยู่ข้างหลัง และพวกหน่วยแพทย์คอยเฝ้าเรือเอาไว้

– เจอรี่ ไกอัส เครซ ดาริว –
ไกอัสพาทุกคนมุ่งหน้าไปยังห้องเก็บสินค้าของเรือ เมื่อไปถึงพวกเขาเจอแม่ลูกคู่หนึ่งซึ่งน่าจะเป็นภรรยาและลูกของใครสักคนในเรือสินค้าหันปืนมาทางไกอัส ไกอัสถูกนางยิงแต่ก็สามารถฆ่านางไปได้ เครซช่วยจับลูกสาวของนางมัดไว้ แต่ในภายหลังเจอรี่แอบนำเด็กผู้หญิงคนนั้นใส่ลังแล้วแอบพาขึ้นเรือมาด้วย แต่ก็สารภาพต่อพวกไกอัสทีหลังว่าเขาพาเด็กขึ้นมา

– ไวแอต รีส โรเซน –
ไวแอตกับรีสร่วมมือกับต่อสู้ ส่วนโรเซนลุยเดี่ยวโดยใช้ฉมวกสังหารศัตรูไปเรื่อย ๆ ภายหลังเขาติดอยู่ในห้องๆหนึ่งที่กำลังเกิดไฟไหม้ รีสกับไวแอตมาเห็นพอดีจึงมาช่วยโรเซนทันที หลังจากที่รีสพาโรเซนกลับเรือได้แล้วไวแอตก็ไปสำรวจห้องต่าง ๆ จนเจอเสบียงจำนวนมาก บริตจิท รีส น็อกซัสจึงมาช่วยเขาขนอาหารเหล่านั้นกลับไปที่เรือได้ส่วนหนึ่ง

– น็อกซัส บริตจิท –
บุกเข้าไปด้วยกันและโดนใบเรือคลุมที่รีสตัดลงมาคลุมไว้ทันที บริตจิทช่วยยิงสอยพวกมือปืนบนเสากระโดงเรือของศัตรูไปได้หลายคน ดูเหมือนน็อกซัสจะแฮปปี้ดีแม้ว่าจะโดนบริตจิทยิ่งเฉี่ยวข้างหูไปทีก็ตาม ส่วนบริตจิทระหว่างที่กำลังเข้าไปในเรือและแยกกับกับวาเลนไทน์ที่บาดเจ็บก็พบเด็กผู้ชายคนหนึ่งเข้า เธอตัดสินใจยิงขาของเด็กเพื่อสกัดไว้ก่อน แต่ก็ไม่ได้ทำอะไรเด็กมากกว่านั้นและรีบไปทางอื่นต่อ ขณะที่น็อกซัสก็ไปตะลุยเก็บของมีค่าภายในเรือมาอย่างสนุกสนาน

– ราร์ธ วาเลนไทน์ –
พวกเขาช่วยกันลุยเข้าไปภายในเรือ สังหารศัตรูไปได้มาก แต่เมื่อวาเลนไทน์ถูกยิง พวกเขาจึงต้องพาวาเลนไทน์กลับมาที่เรือก่อน ราร์ธกลับเข้าไปสู้ต่ะ และเมื่อเจอเด็กชายที่บริตจิทยิงทิ้งไว้ เขาก็จัดการสังหารเด็กคนนั้นเสีย

– ลูก้าและแซงค์ –
แซงค์ซึ่งอยู่ภายในตัวเรือได้ไล่ฆ่าลูกเรือของเรือสินค้าไปจำนวนมาก จนกระทั่งเจอกลุ่มลูกเรือที่มีปืนจึงได้รับบาดเจ็บและหยุดรอดูท่าที ในช่วงหลังของการต่อสู้ ลูก้าเข้าไปในเรือเพื่อเช็กสถานการณ์และเข้าไปดูว่าพวกลูกเรือร่วมมือกับสู้ได้ดีหรือเปล่า จนกระทั่งเจอแซงค์จึงพยายามเข้าไปช่วยจนสามารถสังหารลูกเรือที่ใช้ปืนไปได้ ส่วนตัวเองถูกยิงสวนมาที่ไหล่ขวา แต่ในขณะที่โดนลูกเรือของเรือสินค้าไล่ต้อนมาจนมุม แซงค์เองก็รีบตามมาช่วยเขาด้วยเช่นกัน หลังจากนั้นพวกเขาเจอไวแอตในระหว่างทางจึงรีบพากันหนีออกมาจากเรือที่กำลังจะจมในที่สุด

– โยฮัน ND ชาโต้ –
พวกเขาช่วยกันสกัดลูกเรือสินค้าประมาณ 4 คนที่บุกขึ้นมาบนเรือของบลูไวเปอร์ โยฮันพยายามปกป้องอีกสองคน

– ระหว่างที่พวกเขาอยู่ในเรือ รอยแตกที่ท้องเรือก็ถูกแรงน้ำดันจนมีขนาดใหญ่ขึ้น น้ำเริ่มทะลักเข้ามาในตัวเรือ ทำให้พวกเขาต้องรีบหนีกันออกมา แต่ก็ขนของออกมาได้หมดก่อนที่เรือจะจมลง โดยกลุ่มของลูก้า แซงค์ และไวแอตที่ตามเข้าไปช่วยได้กลับออกมาเป็นกลุ่มสุดท้าย

– คนเจ็บทยอยกันไปทำแผล หมอกับพยาบาลงานยุ่งมากจนชาโต้ต้องมาช่วย แต่ดูเหมือนชาโต้จะทำแผลไม่เป็นเลยเอาคีบทิ่มแผลไกอัสไปที #ก่อความวุ่นวายจริงๆ

– เมื่อขึ้นมาบนเรือ ลูก้าเพิ่งรู้ว่าเจอรี่จับตัวเด็กสาวในเรือขึ้นมาด้วย แต่เขายังไม่จัดการเรื่องนี้ในตอนนั้นเพราะทุกคนกำลังวุ่นวายกับการรักษาอาการบาดเจ็บ รวมถึงตัวเขาเองด้วย

* LOG เหตุการณ์บนเรือ *

– อาจมีข้อความไม่ครบเพราะสามารถเก็บได้แต่ข้อความที่ใส่แท็ก #BVMist เท่านั้น
– หากต้องการทราบเรื่องราวเพิ่มเติมของตัวละครไหนเพื่อโครเรื่องให้ติดต่อกับเจ้าตัวได้โดยตรง

.

.

เหตุการณ์สังหารเชลย

เจอรี่พาตัวเชลยเด็กจากเรือสินค้าขึ้นเรือมาด้วยความสงสาร แต่ลูก้ามองว่าการที่เจอรี่ไปช่วยคนอื่นทั้งที่เวลานั้นมีคนในเรือตัวเองกำลังลำบากนั้นเป็นเรื่องที่ไม่ถูกต้อง ลูก้าจึงตัดสินใจตัดแขนเชลยแล้วโยนลงทะเลไปต่อหน้าเจอรี่

* LOG เหตุการณ์สังหารเชลย *

– คนอื่นในเรือสามารถเขียนให้ตัวเองเห็นหรือรับรู้ถึงเหตุการณ์นี้ได้ตามสะดวก แม้ในตอนที่โรลจริงจะไม่ได้เข้ามาร่วมรู้เห็นก็ตาม
– หากต้องการทราบเรื่องราวเพิ่มเติมของตัวละครไหนเพื่อโครเรื่องให้ติดต่อกับเจ้าตัวได้โดยตรง

.

.

กำหนดส่ง คะแนนขั้นต่ำ และเกณฑ์คะแนนสำหรับ Sub Event

scsub_New5_zpsa11b3083

กำหนดส่งที่แนะนำ : ควรส่งก่อนวันที่ 10 ม.ค.
เพราะหลังจากนั้นทางเรือจะได้กำหนดอีเวนท์อื่นให้เล่นกันอีก รวมทั้งอาจจะมีอีเวนท์จากทางคอมมูเข้ามาด้วย แต่ถ้าใครต้องการเขียนยาว ๆ สำหรับอีเวนท์นี้ หรือไม่ว่างในช่วงนี้จริง ๆ ก็สามารถนำไปส่งในวันอื่นหลังจากนี้ได้เช่นกัน

คะแนนขั้นต่ำสำหรับอีเวนท์นี้ : 1 คะแนน
เป็นการขอความร่วมมือให้ทุกคนช่วยกันทำอย่างน้อยคนละ 1 คะแนน ถ้าใครไม่สะดวกจริง ๆ ให้แจ้งคนในเรือได้ เพื่อที่ทุกคนจะได้ช่วยกันทำคะแนนทดแทนให้

>> เช็กเงื่อนไขการคูณคะแนนพิเศษได้ที่นี่ <<

.

.

Entry

เมื่อทำอีเวนท์เสร็จแล้ว สามารถนำไปส่งให้ทางคอมมูได้ทางลิงค์นี้ >> คลิก
และให้นำลิงค์มาให้กัปตันทางใดDM หรือ Skype ก็ได้
เพื่อที่ทางเรือจะนำลิงค์มาลงไว้ที่นี่ให้คนอื่นสามารถติดตามอ่านได้ง่าย ๆ

.

—— ลูก้า โมโรนี่ ——

—— ไวแอต ——

—— รีส อาร์โทรี่ ——

—— ไกอัส วีเลนเนิฟ ——
Regret

—— ซาบิเอร์ อาร์เรส ——

—— น็อกซัส วารอส ——

—— เจอร์รี่ เบอร์ติโน่ ——

—— โยฮัน คาโรลส์ ——

—— โรเซน เอียรี ——

—— ดาริว แฟรงซ์ ——

—— บริตจิท ——

—— เอ็นดี เวคตาร์ ——

—— ราร์ธ แรมมอร์ ——

—— ชาโต้ บลิตเตอร์ ——

—— แซงค์ ——
Untitle

—— เครซ ——
Be aware

—— วาเลนไทน์ โรเวน ——
ในม่านหมอก

—— เฟลอร์เบียร์  เรเวทาเนีย ——

—— วาส ——

.

.

.

Posted in EXPIV | Leave a comment

[RP] About

.

Banner-Aboutre

.

ความเป็นมา

บลูไวเปอร์เริ่มต้นขึ้นจากสมาชิก 3 คน ประกอบด้วย ลูก้า โมโรนี่ ไวแอต และรีส อาร์โทรี่ กลุ่มโจรสลัด Blue Viper เริ่มเป็นที่รู้จักในน่านน้ำเขตรอนโดรีเมื่อพวกเขาก่อกบฏต่อเรือ Black Mongoose และยึดเรือนั้นมาเป็นของตนพร้อมกับประกาศตั้งกลุ่มโจรสลัดใหม่ขึ้น (M.A.109)

พวกเขาค่อย ๆ รวบรวมสมาชิกเพิ่ม ทำการปล้มสะดมและต่อสู้กับเรืออื่น ๆ ในน่านน้ำไม่ต่างกับโจรสลัดทั่วไป แต่ก็ยังเป็นกลุ่มโจรสลัดที่เป็นที่รู้จักแค่ในน่านน้ำของตนเท่านั้น จนกระทั่งพวกเขาทำการป่วนเรือของทหารเรือและยึดเรือรบมาได้ด้วยวิธีที่บ้าดีเดือด (M.A.113) นั่นทำให้พวกเขาโดนทหารเรือจับตามองมากกว่าเดิม รวมทั้งเริ่มมีชื่อเสียงในวงกว้างยิ่งขึ้นหลังจากนั้น

เมื่อได้เรือใหม่มาแล้วพวกเขาเริ่มก่อตั้งกลุ่มพันธมิตรภายในน่านน้ำเดียวกันขึ้นอย่างจริงจัง เริ่มต่อสู้กับเรือโจรสลัดด้วยกันมากขึ้น ยึดหัวเมืองต่าง ๆ ในเขตรอนโดรีมาเป็นเขตคุ้มครองของตน จนร่วมมือกับพันธมิตรเพื่อยึดอำนาจจากกลุ่มโจรสลัด Dusky Brine ที่เป็นขั้วอำนาจเก่าในรอนโดรีได้สำเร็จ (M.A.115)

 .

 .

.

ภาพลักษณ์โดยรวม

— พวกเขาเป็นโจรสลัดที่เน้นการปล้นเรือสินค้า การหาสมบัติ และการสู้รบกับโจรสลัดด้วยกันเอง พวกเขาไม่ใช่กลุ่มโจรที่ชื่นชอบการสังหารคนแต่ขณะเดียวกันก็ไม่มีกฏห้าม สมาชิกสามารถเลือกที่จะฆ่าหรือไม่ฆ่าคนก็ได้เหมือนโจรสลัดทั่วไป

— จุดที่ต่างจากโจรสลัดทั่วไปคือพวกเขาไม่นิยมการจับเชลยนัก และไม่เคยมีข่าวเรื่องความโหดเหี้ยมในการทรมานเชลยหรือวิธีการฆ่าให้ได้ยิน

— บลูไวเปอร์ เป็นเรือที่ให้ความสำคัญกับข้อมูลข่าวสารมาก พวกเขารู้จักคนที่สามารถให้ข่าวได้อยู่ทั่วทุกส่วนของทวีป มีการติดต่อกับคนที่อยู่บนบกตลอดเวลา การดักปล้นเรือสินค้าของพวกเขาส่วนใหญ่มาจากการที่ได้วางแผนและศึกษาเส้นทางเดินเรือของเรือนั้น ๆ ไว้ก่อนแล้ว

— แต่เดิมพวกเขาขึ้นชื่อว่าชอบตีกับทหารเรือทั้งบนบกและในน้ำ ทว่าในช่วงหลังเมื่อพวกเขาเริ่มผูกมิตรกับทางทหารมากขึ้นเพื่อผลประโยชน ก็เริ่มค่อยเข้าไปหาเรื่องทางราชนาวีน้อยลง

— ไม่ฝืนหากเจอการปะทะที่ตนเสียเปรียบ พวกเขาพร้อมจะหนีทุกเมื่อหากเจอสถานการณ์ที่ยุ่งยาก ความปลอดภัยของเรือย่อมมาก่อนศักดิ์ศรี

.

 .

.

ธงที่มีการอยู่ใช้ในปัจจุบัน

.

BlueViperFlagre

— ธงสัญลักษณ์ของบลูไวเปอร์ —
ตามเนื้อเรื่องแล้วธงนี้ถูกออกแบบโดย รีส อาร์โทรี่
Credit : @babuababo

.

piflag2

 — ธงพันธมิตรของบลูไวเปอร์และดูมดอว์น —
ตามเนื้อเรื่องแล้วธงนี้ถูกออกแบบโดย รีส อาร์โทรี่
ธงนี้จะอยู่ที่เสากระโดงกลางตลอด โดยเฉพาะเวลาที่ต้องผ่านเข้าเขตน่านน้ำใต้

.

deDmCjzD.png large

 — ธงเรือฟินิกซ์ —
ตามเนื้อเรื่องแล้วถูกออกแบบโดยทางลิเวียธาน
เป็นธงประจำเรือฟินิกซ์ ซึ่งเป็นเรือใหญ่ที่สร้างขึ้นเพื่อใช้เป็นบ่อนคาสิโน
โดยเป็นการลงทุนและดูแลร่วมกันระหว่างลิเวียธานและบลูไวเปอร์
นอกจากนี้ยังเป็นสัญลักษณ์ของความเป็นมิตรระหว่างทั้งสองเรืออีกด้วย

.

.

 .

ธุรกิจ

—— ค่าคุ้มครอง :

แต่เดิมเมืองท่าติดทะเลของรอนโดรีและเมืองที่อยู่ตามเกาะต่าง ๆ ในน่านน้ำนี้ได้ถูกเก็บค่าคุ้มครองจาก Dusky Brine ซึ่งเป็นขั้วอำนาจเก่าอยู่ก่อนแล้ว โดยเก็บถึง 40% ของรายได้ หากหมู่บ้านไหนไม่จ่ายตามกำหนดก็จะถูกบุกโจมตีหลังจากนั้นไม่นานนัก

เมื่อบลูไวเปอร์เข้ามาครอบครองพื้นที่แถบนี้แทน พวกเขาเปลี่ยนมาเก็บค่าคุ้มครอง 20% โดยแบ่ง 5% ให้หน่วยทหารภายในพื้นที่ที่ยอมอำนวยความสะดวกให้พวกเขายามเทียบท่า หรือเพื่อให้ทหารยอมอยู่เฉยเวลาที่พวกเขาแล่นเรือเข้าใกล้เมืองต่าง ๆ แต่ก็ไม่ใช่ว่าทหารในทุกเขตจะยอมรับเงินของบลูไวเปอร์กันหมด

สำหรับ เมืองที่ไม่ยอมจ่ายหรือจ่ายน้อยกว่าความเป็นจริง ทางเรืออาจบุกเข้าไปเอาของมีค่าบางอย่างมาแทน ถ้าหาของมีค่าไม่ได้ก็อาจเป็นคนหรือลูกหลานของคนในเมืองนั้น โดยจับเป็นเชลยให้ทำงานบนเรือจนกว่าจะมีคนเอาเงินมาไถ่ตัวไป

 

—— คุ้มกันเรือสินค้าและช่วยขนสินค้าผิดกฏหมาย :

ถ้ามีเรือสินค้าที่ยอมจ่ายหนักพอ บลูไวเปอร์หรือเรือพันธมิตรจะเข้าไปช่วยคุ้มกันเรือนั้นให้ไปถึงที่หมาย ซึ่งส่วนใหญ่ก็จะเป็นเรือที่ต้องการจะเดินทางไปยังน่านน้ำอื่นนั่นเอง

นอกจากนี้ยังช่วยขนของผิดกฏหมายไปยังเมืองอื่น ๆ ได้ ซึ่งส่วนใหญ่จะเป็นการขนส่งภายในน่านน้ำ ไปเกรธติโอ้พาร์ตหรือไปทางใต้มากกว่าเส้นทางอื่น

 

—— ขายสินค้าและนำเข้าอาวุธ :

เมื่อปล้นเรือสินค้าได้หรือได้สินค้ามาจากการเก็บค่าคุ้มครอง ของบางอย่างจะถูกปล่อยขายเปลี่ยนเป็นเงิน นอกจากนี้บลูไวเปอร์ยังมีการติดต่อค้าขายกับเซนติเนล (เรือของลิเวียธาน) โดยส่วนใหญ่จะเป็นการแลกเปลี่ยนคริสตัลน้ำแข็งจากทางเหนือและผ้าขนสัตว์กับแร่และพืชพรรณของเขตร้อนจากทางใต้ แล้วทางเรือก็จะนำของจากทางเหนือมาปล่อยต่อในราคาสูง

หรือหากนำเรือไปผ่านอียาซเซอร์ พวกเขาก็จะขนอาวุธมาปล่อยต่อทางรอนโดรีเป็นรายได้อีกทางหนึ่ง หรือบางครั้งก็ขนแร่ ฝิ่นหรือสมุนไพรบางอย่างไปปล่อยทางใต้ด้วยเช่นกัน

 

—— อื่นๆ :

– รายได้หลักของบลูไวเปอร์นอกจากการปล้นทั่วไปแล้วก็จะมาจากการเก็บค่าคุ้มครองกับการซื้อขายซื้อขายของมาปล่อยต่อเป็นส่วนใหญ่ นอกจากนี้ยังมีรายได้เล็ก ๆ น้อย ๆ และเงินที่ได้จากส่วนแบ่งทางธุรกิจของกลุ่มพันธมิตรภายในน่านน้ำ ซึ่งจะขอไม่กล่าวถึงในรายละเอียด

– บลูไวเปอร์ไม่ทำธุรกิจเกี่ยวกับการค้ามนุษย์ ทั้งการจับตัวคนไปขายในตลาดทาสหรือการฆ่าคนเพื่อส่งศพไปยังตลาดมืดก็ตาม

– บลูไวเปอร์เป็นหุ้นส่วนกับลิเวียธานในการสร้างเรือคาสิโนที่ริลเบอโร่ โดยใช้ชื่อเรือว่า “ฟินิกซ์” ปัจจุบันคาสิโนนี้นับเป็นแหล่งเงินที่สำคัญอีกแหล่งหนึ่งของบลูไวเปอร์

.

.

.

Posted in RP | Leave a comment